1Между фарисеите имаше един човек на име Никодим, юдейски първенец. (Йн 7:50; Йн 19:39)2Той дойде нощем при Иисус и Му каза: „Рави, знаем, че си Учител, изпратен от Бога, защото никой не може да върши тези чудеса, които Ти правиш, ако Бог не е с него.“ (Мк 12:14)3Иисус му отговори: „Истината, истината ти казвам: ако някой не се роди свише, не може да види Божието царство.“ (Йн 1:12; 1 Пет 1:23)4Никодим Го попита: „Как може възрастен човек да се роди? Нима може повторно да влезе в утробата на майка си и да се роди?“5Иисус отговори: „Истината, истината ти казвам: ако някой не се роди чрез вода и Дух, не може да влезе в Божието царство.6Роденото от плътта е плът, а роденото от Духа е дух. (Йн 6:63)7Не се чуди, че ти казах: „Трябва да се родите свише“.8Вятърът духа, където си иска, и чуваш шума му, но не знаеш откъде идва и накъде отива. Така е с всеки, роден от Духа.“ (Екл 11:5)9Тогава Никодим Го запита: „Как може да стане това?“10Иисус му отговори: „Ти си известен учител в Израил и не знаеш ли това?11Истината, истината ти казвам: ние говорим за това, което знаем, и свидетелстваме за това, което сме видели, а вие не приемате свидетелството ни. (Йн 3:32)12Щом не вярвате, когато ви говорих за земните работи, как ще повярвате, ако ви говоря за небесните?13Никой не е възлязъл на небето освен слезлия от небето Син човешки, Който е на небето. (Йн 1:18; Йн 6:46)14И както Мойсей издигна медната змия на дърво в пустинята, така трябва Синът човешки да бъде издигнат, (Чис 21:9; Йн 8:28; Йн 12:32)15та всеки, който вярва в Него, да не погине[1], а да има вечен живот.16Защото Бог толкова много обикна света, че отдаде Своя Единороден Син, та всеки, който вярва в Него, да не погине, а да има вечен живот.17Понеже Бог не изпрати Своя Син в света, за да съди света, но за да бъде светът спасен чрез Него. (Йн 5:22; Йн 5:30; Йн 12:47)18Онзи, който вярва в Него, няма да бъде осъден, а който не вярва, вече е осъден, понеже не е повярвал в Единородния Божий Син. (Йн 3:36; Йн 5:24; Йн 12:48)19Осъждането е поради това, че светлината дойде на света, но хората обикнаха мрака повече от светлината, понеже делата им бяха лоши. (Йн 1:9; Йн 8:12; Йн 9:5)20И всеки, който прави зло, мрази светлината и не отива към светлината, за да не се открият делата му, понеже са лоши[2]. (Еф 5:13; 1 Йн 1:6)21А този, който постъпва според истината, отива към светлината, за да стане явно, че делата му са извършени от послушание към Бога.“
Последно свидетелство на Кръстителя за Иисус Христос
22След това Иисус дойде с учениците Си в Юдея, живееше там с тях и кръщаваше. (Йн 4:1)23Също и Йоан кръщаваше в Енон, близо до Салим, защото там имаше много вода. И отиваха хора при него и се кръщаваха,24тъй като Йоан още не беше хвърлен в тъмница. (Мт 14:3; Мк 6:17; Лк 3:19)25Тогава Йоанови ученици започнаха спор с някои юдеи за обредното очистване.26Те дойдоха при Йоан и му казаха: „Учителю, Онзи, Който беше с тебе отвъд Йордан и за Когото ти свидетелстваше, ето Той кръщава и всички отиват при Него.“27Йоан отговори: „Човек не може да приеме нещо, ако не му бъде дадено от небето.28Самите вие сте ми свидетели, че казах: „Аз не съм Христос, но съм изпратен преди Него“. (Йн 1:19)29Онзи, на когото е невестата, е младоженец, а приятелят на младоженеца, който стои там и го слуша, се радва твърде много, когато чува гласа на младоженеца. Затова тази моя радост е пълна. (Мк 2:19)30Той трябва да расте, а аз – да се смалявам.
Свидетелство за Идващия от небесата
31Който идва свише, той е над всички, а който е от земята, земен е и говори като земен. Онзи, Който идва от небето, Той е над всички. (Йн 8:23; 1 Кор 15:47)32Каквото е видял и чул, за него свидетелства, но никой не приема Неговото свидетелство. (Йн 3:11)33И който е приел Неговото свидетелство, е потвърдил, че Бог е истинен.34Защото Този, Когото Бог е изпратил, говори Божиите слова, тъй като Бог Му дава Духа изобилно.35Отец обича Сина и е предал всичко в Неговата ръка. (Мт 11:27; Лк 10:22; Йн 5:20; Йн 10:17; Йн 13:3; Йн 15:9; Йн 17:2; Йн 17:24)36Онзи, който вярва в Сина, има вечен живот, а който не вярва в Сина, няма да има вечен живот, но Божият гняв ще остане върху него.“ (Йн 3:18; 1 Йн 5:11)
Jesus und Nikodemus. Die Notwendigkeit der Wiedergeburt
1Es war aber ein Mensch unter den Pharisäern namens Nikodemus, ein Oberster der Juden. (Йн 7:50)2Der kam bei Nacht zu Jesus und sprach zu ihm: Rabbi, wir wissen, dass du ein Lehrer bist, der von Gott gekommen ist; denn niemand kann diese Zeichen tun, die du tust, es sei denn, dass Gott mit ihm ist. (Пс 112:4; Йн 2:11; Йн 2:23; Йн 6:37; Д А 2:22)3Jesus antwortete und sprach zu ihm: Wahrlich, wahrlich, ich sage dir: Wenn jemand nicht von Neuem geboren wird, so kann er das Reich Gottes nicht sehen! (Тит 3:4; Як 1:18; 1 Пет 1:23)4Nikodemus spricht zu ihm: Wie kann ein Mensch geboren werden, wenn er alt ist? Er kann doch nicht zum zweiten Mal in den Schoß seiner Mutter eingehen und geboren werden? (1 Кор 2:14)5Jesus antwortete: Wahrlich, wahrlich, ich sage dir: Wenn jemand nicht aus Wasser und Geist geboren wird, so kann er nicht in das Reich Gottes eingehen! (Ез 36:25; Рим 8:9; Еф 5:26)6Was aus dem Fleisch geboren ist, das ist Fleisch, und was aus dem Geist geboren ist, das ist Geist. (Бит 5:3; Бит 6:3; Рим 8:5; 1 Кор 15:44; Еф 4:23)7Wundere dich nicht, dass ich dir gesagt habe: Ihr müsst von Neuem geboren werden! (Йн 3:3; 2 Кор 5:17; Еф 1:13; Тит 3:4)8Der Wind weht, wo er will, und du hörst sein Sausen; aber du weißt nicht, woher er kommt und wohin er geht. So ist jeder, der aus dem Geist geboren ist. (Екл 11:5; 1 Кор 2:11)9Nikodemus antwortete und sprach zu ihm: Wie kann das geschehen? (1 Кор 2:14)10Jesus erwiderte und sprach zu ihm: Du bist der Lehrer Israels und verstehst das nicht? (Вт 30:6; Ез 11:19; Мт 11:25)11Wahrlich, wahrlich, ich sage dir: Wir reden, was wir wissen, und wir bezeugen, was wir gesehen haben; und doch nehmt ihr unser Zeugnis nicht an. (Йн 1:11; Йн 3:32; Йн 8:38; Отк 1:5)12Glaubt ihr nicht, wenn ich euch von irdischen Dingen sage, wie werdet ihr glauben, wenn ich euch von den himmlischen Dingen sagen werde? (Йн 14:2)13Und niemand ist hinaufgestiegen in den Himmel, außer dem, der aus dem Himmel herabgestiegen ist, dem Sohn des Menschen, der im Himmel ist. (Пр 30:4; Йн 1:18; Йн 1:51; Еф 4:9)
Der Sohn Gottes ist als Retter in die Welt gekommen
14Und wie Mose in der Wüste die Schlange erhöhte, so muss der Sohn des Menschen erhöht werden, (Чис 21:9; Йн 8:28)15damit jeder, der an ihn glaubt, nicht verlorengeht, sondern ewiges Leben hat. (Ис 45:22; Евр 7:25)16Denn so [sehr][1] hat Gott die Welt geliebt, dass er seinen eingeborenen Sohn gab, damit jeder, der an ihn glaubt, nicht verlorengeht, sondern ewiges Leben hat. (Рим 8:31; 1 Йн 4:9)17Denn Gott hat seinen Sohn nicht in die Welt gesandt, damit er die Welt richte, sondern damit die Welt durch ihn gerettet werde. (Лк 9:56; Йн 12:47)18Wer an ihn glaubt, wird nicht gerichtet; wer aber nicht glaubt, der ist schon gerichtet, weil er nicht an den Namen des eingeborenen Sohnes Gottes geglaubt hat. (Мк 16:16; Йн 5:24; Йн 6:29; Йн 16:8; Евр 2:3)19Darin aber besteht das Gericht, dass das Licht in die Welt gekommen ist, und die Menschen liebten die Finsternis mehr als das Licht; denn ihre Werke waren böse. (Ос 5:4; Йн 1:5; Йн 1:11; Йн 5:40)20Denn jeder, der Böses tut, hasst das Licht und kommt nicht zum Licht, damit seine Werke nicht aufgedeckt werden. (3 Цар 22:8; Йов 24:13; Еф 5:11)21Wer aber die Wahrheit tut, der kommt zum Licht, damit seine Werke offenbar werden, dass sie in Gott getan sind. (Пс 26:1; Кол 3:17; 1 Сол 5:4; 1 Йн 3:24)
Johannes der Täufer und sein Zeugnis von Christus
22Danach kam Jesus mit seinen Jüngern in das Land Judäa, und dort hielt er sich mit ihnen auf und taufte. (Йн 3:26; Йн 4:1)23Aber auch Johannes taufte in Änon, nahe bei Salim, weil viel Wasser dort war; und sie kamen dorthin und ließen sich taufen. (Мт 3:5; Мк 1:4; Лк 3:7)24Denn Johannes war noch nicht ins Gefängnis geworfen worden. (Лк 3:20)25Es erhob sich nun eine Streitfrage zwischen den Jüngern des Johannes und einigen Juden wegen der Reinigung.26Und sie kamen zu Johannes und sprachen zu ihm: Rabbi, der, welcher bei dir war jenseits des Jordan, für den du Zeugnis abgelegt hast, siehe, der tauft, und jedermann kommt zu ihm! (Йн 4:1)27Johannes antwortete und sprach: Ein Mensch kann sich nichts nehmen, es sei denn, es ist ihm vom Himmel gegeben. (1 Кор 3:5; Евр 5:4; Як 1:17)28Ihr selbst bezeugt mir, dass ich gesagt habe: Nicht ich bin der Christus, sondern ich bin vor ihm her gesandt. (Йн 1:20; Йн 1:26)29Wer die Braut hat, der ist der Bräutigam; der Freund des Bräutigams aber, der dasteht und ihn hört, ist hocherfreut über die Stimme des Bräutigams. Diese meine Freude ist nun erfüllt. (Пс 45:12; П П 7:11; Мт 9:15; 2 Кор 11:2)30Er muss wachsen, ich aber muss abnehmen.[2] (Ис 52:13; Мт 13:32)31Der von oben kommt, ist über allen. Wer von der Erde ist, der ist von der Erde und redet von der Erde; der aus dem Himmel kommt, ist über allen. (Мт 11:11; 1 Кор 15:47; Евр 1:1; Евр 2:4; Евр 3:3; Евр 8:6)32Und er bezeugt, was er gesehen und gehört hat, und sein Zeugnis nimmt niemand an. (Ис 53:1)33Wer aber sein Zeugnis annimmt, der bestätigt, dass Gott wahrhaftig ist. (Лк 7:29; 1 Йн 5:10)34Denn der, den Gott gesandt hat, redet die Worte Gottes; denn Gott gibt den Geist nicht nach Maß. (Ис 11:2; Лк 5:1; Йн 8:47; Д А 10:38; Кол 2:9; 1 Пет 1:23; Отк 1:9; Отк 19:13)35Der Vater liebt den Sohn und hat alles in seine Hand gegeben. (Мт 3:17; Мт 28:18)36Wer an den Sohn glaubt, der hat ewiges Leben; wer aber dem Sohn nicht glaubt, der wird das Leben nicht sehen, sondern der Zorn Gottes bleibt auf ihm. (Ав 2:4; Лк 3:7; Рим 1:18; 1 Йн 5:13)