1Petr, apoštol Ježíše Krista, příchozím rozptýleným v Pontu, Galacii, Kappadocii, v Azii a v Bitynii,2Vyvoleným podle předzvědění Boha Otce, v posvěcení Ducha svatého, ku poslušenství a skropení krví Ježíše Krista: Milost vám a pokoj rozmnožen buď.3Požehnaný Bůh a Otec Pána našeho Ježíše Krista, kterýžto podle mnohého milosrdenství svého znovu zplodil nás v naději živou skrze vzkříšení Ježíše Krista z mrtvých,4K dědictví neporušitelnému a neposkvrněnému a neuvadlému, kteréž se chová v nebesích, nám,5Kteřížto mocí Boží ostříháni býváme skrze víru k spasení, kteréž hotovo jest, aby zjeveno bylo v času posledním.6V čemžto veselíte se, maličko nyní, (jestliže kdy potřebí jest,) zkormouceni jsouce v rozličných pokušeních,7Aby zkušení víry vaší, kteráž jest mnohem dražší nežli zlato, jenž hyne, avšak se v ohni zkušuje, nalezeno bylo vám k chvále, a ke cti i k slávě při zjevení Ježíše Krista.8Kteréhožto neviděvše, milujete; kteréhožto nyní nevidouce, avšak v něho věříce, veselíte se radostí nevýmluvnou a oslavenou,9Docházejíce konce víry vaší, spasení duší vašich,10O kterémžto spasení bedlivě přemyšlovali a je vystihati usilovali proroci, kteříž o té milosti, jenž se vám státi měla, prorokovali,11Snažujíce se tomu vyrozuměti, na který aneb jaký čas mínil by ten, kterýž v nich byl, Duch Kristův, předpovídající o utrpeních Kristových a o veliké slávě za tím jdoucí.12Kterýmž zjeveno jest, že ne sobě, ale nám tím přisluhovali, což jest vám nyní zvěstováno skrze ty, kteříž vám kázali evangelium, v Duchu svatém seslaném s nebe, na kteréžto věci žádostivi jsou andělé patřiti.13Protož přepášíce bedra mysli vaší, a střízlivi jsouce, dokonale doufejte v té milosti, kteráž vám dána bude při zjevení Ježíše Krista,14Jakožto synové poslušní, nepřirovnávajíce se prvním neznámosti vaší žádostem.15Ale jakž ten, kterýž vás povolal, Svatý jest, i vy svatí ve všem obcování vašem, buďte;16Jakož napsáno jest: Svatí buďte, nebo já Svatý jsem.17A poněvadž Otcem nazýváte toho, kterýž bez přijímání osob soudí vedle skutků jednoho každého, viztež, abyste v bázni Páně čas vašeho zde putování konali,18Vědouce, že ne těmi porušitelnými věcmi, stříbrem nebo zlatem, vykoupeni jste z marného vašeho obcování podle ustanovení otců,19Ale drahou krví jakožto Beránka nevinného a neposkvrněného, Krista,20Předzvěděného zajisté před ustanovením světa, zjeveného pak v časích posledních pro vás,21Kteříž skrze něho věříte v Boha, jenž jej vzkřísil z mrtvých, a dal jemu slávu, tak aby víra vaše a naděje byla v Bohu.22Poněvadž duše své očistili jste poslušenstvím pravdy skrze Ducha svatého, k milování neošemetnému bratrstva, z čistého tedy srdce jedni druhé milujte snažně,23Znovu zrozeni jsouce ne z porušitelného semene, ale z neporušitelného, totiž skrze živé slovo Boží a zůstávající na věky.24Nebo všeliké tělo jest jako tráva, a všeliká sláva člověka jako květ trávy. Usvadla tráva, a květ její spadl,25Ale slovo Páně zůstává na věky. Totoť pak jest to slovo, kteréž zvěstováno jest vám.
1Petrus, Apostel Jesu Christi, an die Fremdlinge in der Zerstreuung in Pontus, Galatien, Kappadozien, Asia und Bithynien[1], (Gn 20,1; Mt 10,2; J 21,15; Žd 11,13; Jk 1,1; 1P 2,11)2die auserwählt sind gemäß der Vorsehung Gottes, des Vaters, in der Heiligung des Geistes, zum Gehorsam und zur Besprengung mit dem Blut Jesu Christi: Gnade und Friede werde euch mehr und mehr zuteil! (Ř 1,5; Ř 8,29; Ř 15,18; 2K 7,1; Ef 1,4; Ef 2,2; 2Te 2,13; Žd 9,12; Žd 9,14; 1P 1,19; 1P 2,9; 2P 1,2)
Die lebendige Hoffnung der Gläubigen
3Gelobt sei der Gott und Vater unseres Herrn Jesus Christus, der uns aufgrund seiner großen Barmherzigkeit wiedergeboren hat zu einer lebendigen Hoffnung durch die Auferstehung Jesu Christi aus den Toten, (Ž 103,1; J 1,13; J 3,3; J 3,5; Ř 8,16; 1K 15,20; 2K 5,17; Ef 1,3; Ef 1,18; Ko 1,27; 1Te 4,14; 1Tm 1,13; Tt 3,4; Tt 3,5; 1P 1,23)4zu einem unvergänglichen und unbefleckten und unverwelklichen Erbe, das im Himmel aufbewahrt wird für uns, (Sk 20,32; 1K 9,25; Ko 1,5; Žd 9,15; 1P 5,4)5die wir in der Kraft Gottes bewahrt werden durch den Glauben zu dem Heil[3], das bereit ist, geoffenbart zu werden in der letzten Zeit[4]. (J 10,28; Ř 8,18; 1K 1,8; Ko 3,4; 1P 1,7; 1P 1,11; 1P 4,17; 1P 5,6; Ju 1,1; Ju 1,24)6Dann werdet ihr euch jubelnd freuen, die ihr jetzt eine kurze Zeit, wenn es sein muss, traurig seid in mancherlei Anfechtungen[5], (L 10,20; J 8,56; Sk 14,22; Ř 12,12; 2Tm 3,12; Jk 1,2; Jk 1,12; 1P 4,12)7damit die Bewährung eures Glaubens (der viel kostbarer ist als das vergängliche Gold, das doch durchs Feuer erprobt wird) Lob, Ehre und Herrlichkeit zur Folge habe bei der Offenbarung Jesu Christi. (Jb 28,1; Př 17,3; Za 13,9; 1K 4,5; 2K 4,17; 2Te 1,7; Jk 1,3; 1P 1,5)8Ihn liebt ihr, obgleich ihr ihn nicht gesehen habt; an ihn glaubt ihr, obgleich ihr ihn jetzt nicht seht, und über ihn werdet ihr euch jubelnd freuen mit unaussprechlicher und herrlicher Freude, (J 14,21; J 20,29; Ř 15,13; Ga 5,22; 1J 4,20)9wenn ihr das Endziel eures Glaubens davontragt, die Errettung der Seelen![6] (2Tm 4,8; Žd 10,39)10Wegen dieser Errettung haben die Propheten gesucht und nachgeforscht, die von der euch zuteilgewordenen Gnade geweissagt haben. (Da 9,23; L 10,24; Sk 3,24)11Sie haben nachgeforscht, auf welche und was für eine Zeit der Geist des Christus in ihnen hindeutete, der die für Christus bestimmten Leiden und die darauf folgenden Herrlichkeiten zuvor bezeugte. (Ž 22,1; Ž 110,1; L 9,30; Sk 26,22; 2P 1,21)12Ihnen wurde geoffenbart, dass sie nicht sich selbst, sondern uns dienten mit dem, was euch jetzt bekannt gemacht worden ist durch diejenigen, welche euch das Evangelium verkündigt haben im Heiligen Geist, der vom Himmel gesandt wurde — Dinge, in welche auch die Engel hineinzuschauen begehren. (Mt 13,17; Ef 3,5; Ef 3,8; 1Te 1,5)
Ermahnung zu einem heiligen Wandel
13Darum umgürtet die Lenden eurer Gesinnung[7], seid nüchtern und setzt eure Hoffnung ganz auf die Gnade, die euch zuteilwird in der Offenbarung Jesu Christi. (L 12,35; L 21,34; Ef 4,17; Ef 5,1; Ef 6,14; 1Te 4,1; 1Te 5,6; 1Te 5,8; Tt 2,13; Žd 12,14)14Als gehorsame Kinder[9] passt euch nicht den Begierden an, denen ihr früher in eurer Unwissenheit dientet, (Ř 12,2; Ga 5,16; Ga 5,24; Ef 4,18; Ef 4,22; 1P 2,2)15sondern wie der, welcher euch berufen hat, heilig ist, sollt auch ihr heilig sein in eurem ganzen Wandel[10]. (Iz 6,3; Mt 5,48; Ef 4,1)16Denn es steht geschrieben: »Ihr sollt heilig sein, denn ich bin heilig!«[11] (Lv 11,44; Lv 20,26)17Und wenn ihr den als Vater anruft, der ohne Ansehen der Person richtet nach dem Werk jedes Einzelnen, so führt euren Wandel in Furcht, solange ihr euch hier als Fremdlinge aufhaltet. (Jb 34,11; Ž 96,13; Mt 6,9; Fp 2,12; Žd 12,28)18Denn ihr wisst ja, dass ihr nicht mit vergänglichen Dingen, mit Silber oder Gold, losgekauft worden seid aus eurem nichtigen, von den Vätern überlieferten Wandel, (Ez 18,4; Ez 20,18; Zj 5,9; Zj 14,3)19sondern mit dem kostbaren Blut des Christus als eines makellosen und unbefleckten Lammes. (Ex 14,10; J 1,29; Ef 1,7; Žd 4,15; Žd 9,12; 1P 1,2; 1J 3,5)20Er war zuvor ersehen vor Grundlegung der Welt, aber wurde offenbar gemacht in den letzten Zeiten um euretwillen, (Sk 2,23; Ef 3,11; 2Tm 1,10)21die ihr durch ihn an Gott glaubt, der ihn aus den Toten auferweckt und ihm Herrlichkeit gegeben hat, damit euer Glaube und eure Hoffnung auf Gott gerichtet seien. (J 1,18; J 14,9; Ř 5,2; Ř 5,11; Ef 1,20)22Da ihr eure Seelen im Gehorsam gegen die Wahrheit gereinigt habt durch den Geist zu ungeheuchelter Bruderliebe, so liebt einander beharrlich und aus reinem Herzen; (J 15,3; 1Te 4,9; 2P 1,7; 1J 3,16)23denn ihr seid wiedergeboren[13] nicht aus vergänglichem, sondern aus unvergänglichem Samen, durch das lebendige Wort Gottes, das in Ewigkeit bleibt. (L 8,11; Jk 1,18; 1J 3,9)24Denn »alles Fleisch ist wie Gras und alle Herrlichkeit des Menschen wie die Blume des Grases. Das Gras ist verdorrt und seine Blume abgefallen; aber das Wort des Herrn bleibt in Ewigkeit.«[14] (Iz 40,6; Mt 24,35)25Das ist aber das Wort, welches euch als Evangelium verkündigt worden ist. (Ř 10,15; Ef 1,13)