1Mo 49,22Ein junger Fruchtbaum ist Josef, / ein junger Fruchtbaum am Quell, / dessen Zweige an der Mauer emporsteigen.1Mo 37,1Jakob ließ sich in dem Land nieder, in dem sich sein Vater als Fremder aufgehalten hatte, in Kanaan.Apg 4,36Auch Josef, ein Levit, gebürtig aus Zypern, der von den Aposteln Barnabas, das heißt übersetzt: Sohn des Trostes, genannt wurde,1Mo 45,1Josef vermochte nicht mehr an sich zu halten vor allen, die um ihn standen, und rief: Schafft mir alle Leute hinaus! So stand niemand bei ihm, als er sich seinen Brüdern zu erkennen gab.1Mo 37,5Einst hatte Josef einen Traum. Als er ihn seinen Brüdern erzählte, hassten sie ihn noch mehr.1Mak 2,53Josef hielt das Gebot, als man ihn bedrängte, / und wurde Herr über Ägypten.1Mo 46,19Die Söhne Rahels, der Frau Jakobs: Josef und Benjamin.1Mo 47,12Josef versorgte seinen Vater und seine Brüder und das ganze Haus seines Vaters mit Brot nach der Zahl der Familienmitglieder.1Mo 48,8Als Israel die Söhne Josefs sah, fragte er: Wer sind diese?1Mo 41,46Josef war dreißig Jahre alt, als er vor dem Pharao, dem König von Ägypten, stand. Josef ging vom Pharao weg und durchzog das ganze Land Ägypten.1Mo 50,22Josef blieb in Ägypten, er und das Haus seines Vaters. Josef wurde hundertzehn Jahre alt.2Mo 1,6Josef, alle seine Brüder und seine Zeitgenossen waren gestorben.Sir 49,15Und kein Mann war wie Josef, / ein Anführer der Brüder, eine Stütze des Volkes, / auch seine Gebeine haben sie aufbewahrt.Neh 12,14Jonatan in der Familie Malluch, Josef in der Familie Schebanja,1Mo 37,23Als Josef bei seinen Brüdern angekommen war, zogen sie ihm seinen bunten Rock aus, den Ärmelrock, den er anhatte,1Mo 35,24Die Söhne Rahels waren: Josef und Benjamin.Esr 10,42Schallum, Amarja und Josef;1Mo 45,3Josef sagte zu seinen Brüdern: Ich bin Josef. Ist mein Vater noch am Leben? Seine Brüder waren nicht fähig, ihm zu antworten, weil sie fassungslos vor ihm standen.Lk 3,24Mattat, Levi, Melchi, Jannai, Josef,1Mo 37,2Das ist die Geschlechterfolge Jakobs: Als Josef siebzehn Jahre zählte, weidete er mit seinen Brüdern die Schafe und Ziegen. Er war Hirtenjunge bei den Söhnen Bilhas und Silpas, den Frauen seines Vaters. Josef hinterbrachte ihrem Vater ihre üble Nachrede.Apg 7,14Josef aber ließ seinen Vater Jakob und seine ganze Familie holen: fünfundsiebzig Menschen.1Mo 39,1Josef wurde nach Ägypten hinabgebracht. Ein Ägypter namens Potifar, ein Hofbeamter des Pharao, der Oberste der Leibwache, kaufte ihn den Ismaelitern ab, die ihn dorthin gebracht hatten.1Mo 46,31Josef sagte dann zu seinen Brüdern und zum ganzen Haus seines Vaters: Ich will hinaufgehen, den Pharao benachrichtigen und ihm sagen: Meine Brüder und alle vom Haus meines Vaters, die im Land Kanaan waren, sind zu mir gekommen.1Mo 42,6Josef war der Gebieter über das Land. Er war es, der allen Leuten im Lande Getreide verkaufte. So kamen Josefs Brüder und warfen sich vor ihm mit dem Gesicht zur Erde nieder.Mt 1,24Als Josef erwachte, tat er, was der Engel des Herrn ihm befohlen hatte, und nahm seine Frau zu sich.1Mo 48,9Josef sagte zu seinem Vater: Meine Söhne sind es, die mir Gott hier geschenkt hat. Da sagte Israel: Bring sie her zu mir, ich will sie segnen!Lk 3,30Simeon, Juda, Josef, Jonam, Eljakim,1Mo 45,4Josef sagte zu seinen Brüdern: Kommt doch näher zu mir her! Als sie näher herangetreten waren, sagte er: Ich bin Josef, euer Bruder, den ihr nach Ägypten verkauft habt.1Mo 42,4Benjamin, den Bruder Josefs, ließ Jakob nicht mit seinen Brüdern ziehen, denn er dachte: Dass ihm nur kein Unglück zustößt!1Mo 46,28Jakob schickte Juda voraus zu Josef, damit er ihm den Weg nach Goschen weise. So kamen sie ins Land Goschen.1Mo 37,14Da sagte der Vater zu ihm: Geh doch hin und sieh, wie es deinen Brüdern und den Schafen und Ziegen geht, und berichte mir! So schickte er ihn aus dem Tal von Hebron fort und Josef kam nach Sichem.Mt 1,16Jakob zeugte den Josef, den Mann Marias; / von ihr wurde Jesus geboren, / der der Christus genannt wird.1Mo 47,1Josef ging also hin, berichtete dem Pharao und sagte: Mein Vater und meine Brüder sind mit ihren Schafen, Ziegen und Rindern und mit allem, was ihnen gehört, aus Kanaan gekommen. Siehe, sie sind bereits im Land Goschen.1Mo 37,3Israel liebte Josef mehr als alle seine Söhne, weil er ihm in hohem Alter geboren worden war. Er ließ ihm einen bunten Rock machen.1Mo 48,15Er segnete Josef und sprach:
Gott, vor dem meine Väter Abraham und Isaak / ihren Weg gegangen sind, / Gott, der mein Hirt war mein Lebtag bis heute,1Mo 45,15Josef küsste dann weinend alle seine Brüder. Darauf sprachen seine Brüder mit ihm.4Mo 13,7für den Stamm Issachar Jigal, der Sohn Josefs;Ps 105,17Doch hatte er ihnen einen Mann vorausgesandt:
Josef wurde als Sklave verkauft.1Mo 37,36Die Midianiter aber verkauften Josef nach Ägypten an Potifar, einen Hofbeamten des Pharao, den Obersten der Leibwache.Apg 7,9Die Patriarchen aber waren eifersüchtig auf Josef und verkauften ihn nach Ägypten; doch Gott war mit ihm.1Mo 42,14Josef aber sagte zu ihnen: Es ist so, wie ich euch gesagt habe: Spione seid ihr.Jos 16,4Erbbesitz erhielten auch die Söhne Josefs, Manasse und Efraim.1Mo 50,16Deshalb ließen sie Josef wissen: Dein Vater hat uns, bevor er starb, aufgetragen:Ri 1,23Das Haus Josef ließ Bet-El auskundschaften. Die Stadt hieß früher Lus.1Mo 40,4Der Oberste der Leibwache betraute Josef mit ihrer Bedienung. Als sie einige Zeit in Haft waren,1Mo 42,8Josef hatte seine Brüder erkannt, sie aber hatten ihn nicht erkannt.1Mo 43,16Als Josef bei ihnen Benjamin sah, sagte er zu seinem Hausverwalter: Führe die Männer ins Haus, schlachte ein Tier und richte es her! Denn mit mir werden die Männer zu Mittag essen.Ri 1,22Das Haus Josef zog seinerseits hinauf nach Bet-El. Und der HERR war mit ihnen.4Mo 24,5Jakob, wie schön sind deine Zelte, /
deine Wohnungen, Israel! /1Mo 47,11Josef siedelte seinen Vater und seine Brüder an und wies ihnen Grundbesitz im Land Ägypten zu, im besten Teil des Landes, im Land von Ramses, wie der Pharao verfügt hatte.1Mo 42,36Ihr Vater Jakob sagte zu ihnen: Ihr bringt mich um meine Kinder. Josef ist nicht mehr, Simeon ist nicht mehr und Benjamin wollt ihr mir auch noch nehmen. Nichts bleibt mir erspart.1Mo 41,51Josef gab dem Erstgeborenen den Namen Manasse - der vergessen lässt -, denn er sagte: Gott hat mich all meine Sorge und mein ganzes Vaterhaus vergessen lassen.1Mo 42,7Als Josef seine Brüder sah, erkannte er sie. Aber er gab sich ihnen nicht zu erkennen, sondern fuhr sie barsch an. Er fragte sie: Wo kommt ihr her? Aus Kanaan, um Brotgetreide zu kaufen, sagten sie.1Mo 50,8das ganze Haus Josef, seine Brüder und das Haus seines Vaters. Nur ihre Kinder, ihre Schafe und Rinder ließen sie im Land Goschen zurück.1Mo 46,29Josef ließ seinen Wagen anspannen und zog seinem Vater Israel nach Goschen entgegen. Als er ihn sah, fiel er ihm um den Hals und weinte lange.1Mo 50,1Josef fiel auf das Angesicht des Vaters, weinte über ihn und küsste ihn.1Mo 30,24Sie gab ihm den Namen Josef - Möge er noch hinzufügen - und sagte: Der HERR gebe mir noch einen anderen Sohn hinzu.4Mo 1,10von den Nachkommen Josefs: aus Efraim Elischama, der Sohn Ammihuds, und aus Manasse Gamliël, der Sohn Pedazurs;1Mo 50,24Dann sprach Josef zu seinen Brüdern: Ich sterbe. Gott wird sich gewiss euer annehmen, er wird euch aus diesem Land heraus- und in jenes Land hinaufführen, das er Abraham, Isaak und Jakob mit einem Eid zugesichert hat.Lk 1,27zu einer Jungfrau gesandt. Sie war mit einem Mann namens Josef verlobt, der aus dem Haus David stammte. Der Name der Jungfrau war Maria.1Mo 39,2Der HERR war mit Josef und so glückte ihm alles. Er blieb im Haus seines ägyptischen Herrn.1Mo 44,14So kamen Juda und seine Brüder wieder in das Haus Josefs, der noch dort war. Sie fielen vor ihm zur Erde nieder.4Mo 36,5Da gebot Mose den Israeliten auf Befehl des HERRN: Die Männer vom Stamm der Söhne Josefs haben Recht.1Mo 43,30Dann ging Josef schnell weg, denn sein Gemüt war bewegt wegen seines Bruders. Er wollte weinen. Und so ging er in die Kammer und weinte dort.1Mo 48,13Dann nahm Josef beide, Efraim an seine Rechte, zur Linken Israels, und Manasse an seine Linke, zur Rechten Israels, und führte sie zu ihm hin.1Mo 39,6Er ließ seinen ganzen Besitz in Josefs Hand und kümmerte sich, wenn Josef da war, um nichts als nur um sein Essen. Josef war von schöner Gestalt und von schönem Aussehen.Mt 1,19Josef, ihr Mann, der gerecht war und sie nicht bloßstellen wollte, beschloss, sich in aller Stille von ihr zu trennen.1Mo 46,30Israel sagte zu Josef: Jetzt will ich gern sterben, nachdem ich dein Angesicht wieder gesehen habe. Du bist ja noch am Leben.1Mo 47,29Als die Zeit kam, da Israel sterben sollte, rief er seinen Sohn Josef und sagte zu ihm: Wenn ich dein Wohlwollen gefunden habe, leg deine Hand unter meine Hüfte, dass du nach Treu und Glauben an mir handeln wirst: Begrab mich nicht in Ägypten!1Mo 50,25Josef ließ die Söhne Israels schwören: Gott wird sich euer gewiss annehmen. Dann bringt meine Gebeine von hier mit hinauf!1Mo 37,16Josef antwortete: Meine Brüder suche ich. Sag mir doch, wo sie das Vieh weiden!1Mo 50,26Josef starb im Alter von hundertzehn Jahren. Man balsamierte ihn ein und legte ihn in Ägypten in einen Sarg.Hebr 11,22Aufgrund des Glaubens dachte Josef sterbend an den Auszug der Söhne Israels und gab Weisung wegen seiner Gebeine.5Mo 33,13Und für Josef sagte er:
Sein Land sei vom HERRN gesegnet / mit Köstlichem des Himmels, mit Tau, / mit Grundwasser, das in der Tiefe lagert,1Mo 44,17Doch Josef gab zur Antwort: Mir sei es fern, das zu tun. Derjenige, in dessen Hand sich der Becher gefunden hat, der soll mein Sklave sein. Ihr anderen aber zieht in Frieden hinauf zu eurem Vater!1Mo 45,26Sie berichteten ihm: Josef ist noch am Leben. Er ist sogar Herrscher über das ganze Land Ägypten. Jakobs Herz aber blieb unbewegt; denn er glaubte ihnen nicht.1Mo 37,28Midianitische Kaufleute kamen vorbei. Da zogen sie Josef aus der Zisterne herauf und verkauften ihn für zwanzig Silberstücke an die Ismaeliter. Sie brachten Josef nach Ägypten.Hos 12,13Jakob floh in die Gegend von Aram; / um eine Frau diente Israel, / um einer Frau willen hütete er Schafe.1Mo 45,28und Israel sagte: Genug! Mein Sohn Josef lebt noch. Ich will hingehen und ihn sehen, bevor ich sterbe.1Mo 39,20Josefs Herr ergriff ihn und warf ihn in den Kerker, den Ort, an dem die Gefangenen des Königs in Haft gehalten wurden. Dort blieb er im Kerker.1Mo 50,7Josef zog hinauf, um seinen Vater zu begraben. Mit ihm zogen alle Diener des Pharao, die Ältesten seines Hauses und alle Ältesten des Landes Ägypten,5Mo 33,16mit Köstlichem des Landes und seiner Bewohner. / Die Gnade dessen, der im Dornbusch wohnt, / komme über Josefs Haupt, / auf den Scheitel des Geweihten aus seiner Brüder Schar.4Mo 26,28Zu den Nachkommen Josefs gehörten folgende Sippen: Manasse und Efraim.1Mo 48,3Dann sagte Jakob zu Josef: El-Schaddai ist mir zu Lus im Land Kanaan erschienen und hat mich gesegnet.1Mo 43,17Der Mann tat, wie Josef gesagt hatte: Er führte die Männer in das Haus Josefs.1Mo 42,3Zehn Brüder Josefs zogen also hinunter, um in Ägypten Getreide zu kaufen.2Mo 1,5Es waren siebzig Personen; sie alle stammten von Jakob ab. Josef aber war bereits in Ägypten.Lk 3,26Mahat, Mattitja, Schimi, Josech, Joda,Apg 7,15So zog Jakob nach Ägypten hinab; und er starb und auch unsere Väter starben.Mt 2,14Da stand Josef auf und floh in der Nacht mit dem Kind und dessen Mutter nach Ägypten.1Mo 47,14Josef hatte alles Geld, das im Land Ägypten und im Land Kanaan im Umlauf war, für das Getreide, das sie kauften, eingezogen und in den Palast des Pharao gebracht.2Sam 23,32Eljachba aus Schaalbon, die Söhne Jaschens, Jonatan,1Mo 45,9Zieht eiligst zu meinem Vater hinauf und meldet ihm: So hat dein Sohn Josef gesagt: Gott hat mich zum Herrn über ganz Ägypten gemacht. Komm herunter zu mir, zögere nicht!Lk 3,29Joschua, Eliëser, Jorim, Mattat, Levi,1Mo 30,12Als Leas Magd Silpa Jakob einen zweiten Sohn gebar,Apg 7,13Beim zweiten Mal gab Josef sich seinen Brüdern zu erkennen und dem Pharao wurde Josefs Herkunft bekannt.1Mo 45,27Als sie ihm aber alles erzählten, was Josef zu ihnen gesagt hatte, und als er die Wagen sah, die Josef geschickt hatte, um ihn zu holen, lebte der Geist Jakobs, ihres Vaters, wieder auf1Mo 47,5Darauf sagte der Pharao zu Josef: Dein Vater und deine Brüder sind also zu dir gekommen.1Mo 46,20Josef hatte in Ägypten Kinder erhalten, die ihm Asenat, die Tochter Potiferas, des Priesters von On, geboren hatte: Manasse und Efraim.1Mo 39,10Obwohl sie Tag für Tag auf Josef einredete, an ihrer Seite zu liegen und mit ihr zusammen zu sein, hörte er nicht auf sie.
Suche "Joseph" in der Bibel
Schlachter 2000
1Mo 49,22Joseph ist ein junger Fruchtbaum, ein junger Fruchtbaum an der Quelle; seine Zweige klettern über die Mauer hinaus.1Mo 37,1Jakob aber wohnte in dem Land, in dem sein Vater ein Fremdling war, im Land Kanaan.Apg 4,36Joses aber, der von den Aposteln den Beinamen Barnabas erhalten hatte (das heißt übersetzt: »Sohn des Trostes«), ein Levit, aus Zypern gebürtig,1Mo 45,1Da konnte sich Joseph nicht länger bezwingen vor allen, die um ihn herstanden, und er rief: Lasst jedermann von mir hinausgehen! Und es stand kein Mensch bei ihm, als Joseph sich seinen Brüdern zu erkennen gab.1Mo 37,5Joseph aber hatte einen Traum und verkündete ihn seinen Brüdern; da hassten sie ihn noch mehr.1Mo 46,19Die Söhne Rahels, der Frau Jakobs: Joseph und Benjamin.1Mo 47,12Und Joseph versorgte seinen Vater und seine Brüder und das ganze Haus seines Vaters mit Brot nach der Zahl der Kinder.1Mo 48,8Als aber Israel die Söhne Josephs sah, fragte er: Wer sind diese?1Mo 41,46Und Joseph war 30 Jahre alt, als er vor dem Pharao, dem König von Ägypten, stand. Und Joseph ging vom Pharao hinweg und bereiste das ganze Land Ägypten.1Mo 50,22Und Joseph blieb in Ägypten, er und das Haus seines Vaters; und Joseph lebte 110 Jahre.2Mo 1,6Und Joseph starb und alle seine Brüder und jene ganze Generation.Neh 12,14von Melichu: Jonathan, von Sebanja: Joseph;1Mo 37,23Und es geschah, als Joseph zu seinen Brüdern kam, da zogen sie ihm das Gewand aus, den bunten Leibrock, den er trug;1Mo 35,24die Söhne Rahels waren Joseph und Benjamin;Esr 10,42Schallum, Amarja, Joseph.1Mo 45,3Und Joseph sprach zu seinen Brüdern: Ich bin Joseph! Lebt mein Vater noch? Aber seine Brüder konnten ihm nicht antworten, so bestürzt waren sie vor ihm.Lk 3,24des Eli, des Matthat, des Levi, des Melchi, des Janna, des Joseph,1Mo 37,2Dies ist die Geschichte Jakobs: Joseph war 17 Jahre alt, als er mit seinen Brüdern das Vieh hütete, und er war als Knabe bei den Söhnen Bilhas und Silpas, den Frauen seines Vaters; und Joseph brachte vor ihren Vater, was man ihnen Schlimmes nachsagte.Apg 7,14Da sandte Joseph hin und berief seinen Vater Jakob zu sich und seine ganze Verwandtschaft von 75 Seelen.1Mo 39,1Joseph aber war nach Ägypten hinabgeführt worden, und Potiphar, ein Kämmerer des Pharao, der Oberste der Leibwache, ein Ägypter, hatte ihn aus der Hand der Ismaeliter erworben, die ihn dorthin gebracht hatten.1Mo 46,31Joseph aber sprach zu seinen Brüdern und zu dem Haus seines Vaters: Ich will hinaufgehen und es dem Pharao berichten und ihm sagen: Meine Brüder und das Haus meines Vaters, die in Kanaan waren, sind zu mir gekommen;1Mo 42,6Joseph aber war Regent über das Land; er allein verkaufte dem ganzen Volk des Landes Korn. Darum kamen die Brüder Josephs und beugten sich vor ihm nieder, das Angesicht zur Erde gewandt.Mt 1,24Als nun Joseph vom Schlaf erwachte, handelte er so, wie es ihm der Engel des Herrn befohlen hatte, und nahm seine Frau zu sich;1Mo 48,9Joseph antwortete: Es sind meine Söhne, die mir Gott hier geschenkt hat! Er sprach: Bringe sie doch her zu mir, dass ich sie segne!Lk 3,30des Simeon, des Juda, des Joseph, des Jonan, des Eljakim,1Mo 45,4Da sprach Joseph zu seinen Brüdern: Tretet doch her zu mir! Als sie nun näher kamen, sprach er zu ihnen: Ich bin Joseph, euer Bruder, den ihr nach Ägypten verkauft habt!1Mo 42,4Benjamin aber, den Bruder Josephs, sandte Jakob nicht mit den Brüdern; denn er sprach: Es könnte ihm ein Unfall begegnen!1Mo 46,28Er hatte aber den Juda vor sich her zu Joseph gesandt, damit er ihn zur Begegnung nach Gosen weise. Und sie kamen in das Land Gosen.1Mo 37,14Da sprach er zu ihm: Geh doch und sieh, ob es gut steht um deine Brüder und ob es gut steht um die Herde, und bring mir Bescheid! So sandte er ihn aus dem Tal Hebron, und er wanderte nach Sichem.Mt 1,16Jakob zeugte den Joseph, den Mann der Maria, von welcher Jesus geboren ist, der Christus genannt wird.1Mo 47,1Und Joseph kam und berichtete es dem Pharao und sprach: Mein Vater und meine Brüder sind aus dem Land Kanaan gekommen samt ihren Schafen und Rindern und aller ihrer Habe; und siehe, sie sind im Land Gosen!1Mo 37,3Israel aber hatte Joseph lieber als alle seine Söhne, weil er ihn in seinem Alter bekommen hatte; und er hatte ihm einen bunten Leibrock machen lassen.1Mo 48,15Und er segnete Joseph und sprach: Der Gott, vor dessen Angesicht meine Väter Abraham und Isaak gewandelt haben; der Gott, der mich behütet hat, seitdem ich bin, bis zu diesem Tag;1Mo 45,15Und er küsste alle seine Brüder und umarmte sie unter Tränen, und danach redeten seine Brüder mit ihm.4Mo 13,7Jigeal, der Sohn Josephs, für den Stamm Issaschar;Ps 105,17Er sandte einen Mann vor ihnen her; Joseph wurde als Knecht verkauft.1Mo 37,36Aber die Midianiter verkauften ihn nach Ägypten, an Potiphar, einen Kämmerer des Pharao, den Obersten der Leibwache.Apg 7,9Und die Patriarchen waren neidisch auf Joseph und verkauften ihn nach Ägypten. Doch Gott war mit ihm,1Mo 42,14Aber Joseph sprach zu ihnen: Es ist so, wie ich euch gesagt habe: Ihr seid Kundschafter!Jos 16,4Das haben die Söhne Josephs, Manasse und Ephraim, als Erbteil empfangen.1Mo 50,16Darum ließen sie Joseph sagen: Dein Vater befahl vor seinem Tod und sprach:Ri 1,23Und das Haus Joseph ließ Bethel auskundschaften; die Stadt hieß aber früher Lus.1Mo 40,4Und der Oberste der Leibwache übertrug Joseph die Sorge für sie, und er diente ihnen, und sie waren längere Zeit im Gefängnis.1Mo 42,8Und Joseph erkannte seine Brüder, sie aber erkannten ihn nicht.1Mo 43,16Als nun Joseph den Benjamin bei ihnen sah, sprach er zu seinem Verwalter: Führe die Männer ins Haus hinein, schlachte und bereite [ein Essen] zu; denn sie sollen mit mir zu Mittag essen!Ri 1,22Auch das Haus Joseph zog hinauf, nach Bethel, und der HERR war mit ihnen.4Mo 24,5Wie schön sind deine Zelte, Jakob, deine Wohnungen, Israel!1Mo 47,11Und Joseph wies seinem Vater und seinen Brüdern Wohnsitze an und gab ihnen Grundbesitz im Land Ägypten, im besten Teil des Landes, im Gebiet von Ramses, wie der Pharao befohlen hatte.1Mo 42,36Und ihr Vater Jakob sprach zu ihnen: Ihr habt mich meiner Kinder beraubt! Joseph ist nicht mehr, Simeon ist nicht mehr, und Benjamin wollt ihr [mir] nehmen; dies alles ist über mich gekommen!1Mo 41,51Und Joseph gab dem Erstgeborenen den Namen Manasse; denn [er sprach]: Gott hat mich alle meine Mühsal vergessen lassen und das ganze Haus meines Vaters.1Mo 42,7Als nun Joseph seine Brüder sah, erkannte er sie; aber er verstellte sich und redete hart mit ihnen und fragte sie: Wo kommt ihr her? Sie antworteten: Aus dem Land Kanaan, um Nahrung einzukaufen!1Mo 50,8dazu das ganze Haus Josephs und seine Brüder und das Haus seines Vaters; nur ihre Kinder, Schafe und Rinder ließen sie im Land Gosen zurück.1Mo 46,29Da spannte Joseph seinen Wagen an und fuhr seinem Vater Israel nach Gosen entgegen. Und als er ihn sah, fiel er ihm um den Hals und weinte lange an seinem Hals.1Mo 50,1Da fiel Joseph auf das Angesicht seines Vaters und weinte über ihm und küsste ihn.1Mo 30,24Und sie gab ihm den Namen Joseph und sprach: Der HERR wolle mir noch einen Sohn dazugeben!4Mo 1,10von den Söhnen Josephs: von Ephraim Elischama, der Sohn Ammihuds; von Manasse Gamliel, der Sohn Pedazurs;1Mo 50,24Und Joseph sprach zu seinen Brüdern: Ich sterbe; aber Gott wird euch gewiss heimsuchen und euch aus diesem Land hinaufführen in das Land, das er Abraham, Isaak und Jakob zugeschworen hat.Lk 1,27zu einer Jungfrau, die verlobt war mit einem Mann namens Joseph, aus dem Haus Davids; und der Name der Jungfrau war Maria.1Mo 39,2Und der HERR war mit Joseph, und er war ein Mann, dem alles gelang; und so durfte er im Haus seines ägyptischen Herrn bleiben.1Mo 44,14Und Juda ging mit seinen Brüdern in das Haus Josephs — denn er war noch dort—, und sie fielen vor ihm auf die Erde nieder.4Mo 36,5Und Mose gebot den Kindern Israels nach dem Befehl des HERRN und sprach: Der Stamm der Kinder Josephs redet recht.1Mo 43,30Danach aber zog sich Joseph zurück, denn sein Innerstes war aufgewühlt wegen seines Bruders; und er suchte einen Ort auf, wo er weinen konnte, und ging in sein Gemach und weinte dort.1Mo 48,13Danach nahm Joseph sie beide, Ephraim in seine Rechte, zur Linken Israels, und Manasse in seine Linke, zur Rechten Israels, und brachte sie zu ihm.1Mo 39,6Da überließ er alles, was er hatte, der Hand Josephs und kümmerte sich um gar nichts mehr als um das Brot, das er aß. Joseph aber war von schöner Gestalt und gutem Aussehen.Mt 1,19Aber Joseph, ihr Mann, der gerecht war und sie doch nicht der öffentlichen Schande preisgeben wollte, gedachte sie heimlich zu entlassen.1Mo 46,30Und Israel sprach zu Joseph: Nun will ich gerne sterben, nachdem ich dein Angesicht geschaut habe und sehe, dass du noch lebst!1Mo 47,29Als nun die Zeit kam, dass Israel sterben sollte, rief er seinen Sohn Joseph und sprach zu ihm: Wenn ich Gnade gefunden habe vor deinen Augen, so lege doch deine Hand unter meine Hüfte und erweise mir Liebe und Treue: Begrabe mich doch ja nicht in Ägypten!1Mo 50,25Und Joseph nahm einen Eid von den Söhnen Israels und sprach: Gewisslich wird Gott euch heimsuchen, und ihr sollt dann meine Gebeine von hier hinaufbringen!1Mo 37,16Er antwortete: Ich suche meine Brüder; sage mir doch, wo sie weiden!1Mo 50,26Und Joseph starb, 110 Jahre alt; und man balsamierte ihn ein und legte ihn in einen Sarg in Ägypten.Hebr 11,22Durch Glauben gedachte Joseph bei seinem Ende an den Auszug der Söhne Israels und traf Anordnungen wegen seiner Gebeine.5Mo 33,13Von Joseph aber sagte er: »Sein Land sei vom HERRN gesegnet mit dem Köstlichsten des Himmels, mit Tau, und mit der Flut, die drunten ruht;1Mo 44,17Er aber sprach: Das sei ferne von mir, so etwas zu tun! Der Mann, in dessen Hand der Becher gefunden worden ist, soll mein Knecht sein; ihr aber zieht in Frieden zu eurem Vater hinauf!1Mo 45,26und sie berichteten ihm und sprachen: Joseph lebt noch und ist Herrscher über das ganze Land Ägypten! Aber sein Herz blieb kalt, denn er glaubte ihnen nicht.1Mo 37,28Als nun die midianitischen Kaufleute vorbeikamen, zogen sie Joseph aus der Zisterne herauf und verkauften ihn den Ismaelitern für 20 Silberlinge; und diese brachten Joseph nach Ägypten.Hos 12,13Als Jakob in das Gebiet von Aram floh, da diente Israel um eine Frau; um eine Frau hütete er [die Herde].1Mo 45,28und Israel sprach: Für mich ist es genug, dass mein Sohn Joseph noch lebt! Ich will hingehen und ihn sehen, bevor ich sterbe!1Mo 39,20Und der Herr Josephs nahm ihn und warf ihn ins Gefängnis, dorthin, wo die Gefangenen des Königs gefangen lagen; so war er dort im Gefängnis.1Mo 50,7Da zog Joseph hinauf, um seinen Vater zu begraben; und mit ihm zogen alle Knechte des Pharao hinauf, alle Ältesten seines Hauses und alle Ältesten des Landes Ägypten;5Mo 33,16und vom Kostbarsten des Landes und seiner Fülle; und das Wohlgefallen dessen, der im Dornbusch wohnt, es komme auf das Haupt Josephs und auf den Scheitel des Geweihten unter seinen Brüdern!4Mo 26,28Die Söhne Josephs nach ihren Geschlechtern waren Manasse und Ephraim.1Mo 48,3Und Jakob sprach zu Joseph: Gott, der Allmächtige, erschien mir in Lus im Land Kanaan und segnete mich1Mo 43,17Der Mann tat, wie ihm Joseph gesagt hatte, und führte die Männer in das Haus Josephs.1Mo 42,3So machten sich zehn der Brüder Josephs auf den Weg, um in Ägypten Getreide zu kaufen.2Mo 1,5Und die ganze Nachkommenschaft Jakobs betrug damals 70 Seelen. Joseph aber war schon [vorher] in Ägypten.Lk 3,26des Maath, des Mattathias, des Semei, des Joseph, des Juda,Apg 7,15Jakob aber zog nach Ägypten hinab und starb, er und unsere Väter.Mt 2,14Da stand er auf, nahm das Kind und seine Mutter bei Nacht mit sich und entfloh nach Ägypten.1Mo 47,14Und Joseph brachte alles Geld zusammen, das im Land Ägypten und im Land Kanaan gefunden wurde, für das Getreide, das man kaufen musste; und Joseph brachte das Geld in das Haus des Pharao.2Sam 23,32Eljachba, der Saalboniter; von den Söhnen des Jasen: Jonathan;1Mo 45,9Zieht nun schnell zu meinem Vater hinauf und sagt ihm: So spricht dein Sohn Joseph: Gott hat mich zum Herrn über ganz Ägypten gesetzt; komm zu mir herab, zögere nicht!Lk 3,29des Joses, des Elieser, des Jorim, des Matthat, des Levi,1Mo 30,12Danach gebar Silpa, Leas Magd, dem Jakob einen zweiten Sohn.Apg 7,13Und beim zweiten Mal gab sich Joseph seinen Brüdern zu erkennen, und die Abstammung Josephs wurde dem Pharao bekannt.1Mo 45,27Da sagten sie ihm alle Worte, die Joseph zu ihnen geredet hatte. Und als er die Wagen sah, die Joseph gesandt hatte, um ihn abzuholen, da wurde der Geist ihres Vaters Jakob lebendig,1Mo 47,5Da sprach der Pharao zu Joseph: Dein Vater und deine Brüder sind zu dir gekommen;1Mo 46,20Und dem Joseph wurden im Land Ägypten Manasse und Ephraim geboren, die ihm Asnath gebar, die Tochter Potipheras, des Priesters von On.1Mo 39,10Und obwohl sie ihm Tag für Tag zuredete, hörte er doch nicht auf sie, dass er sich zu ihr gelegt oder sich an ihr vergangen hätte.
1Mo 49,22«يوسف درخت پرثمريست در كنار چشمهٔ آب كه شاخههايش به اطراف سايه افكنده است.1Mo 37,1يعقوب بار ديگر در كنعان يعنی سرزمينی كه پدرش در آن اقامت كرده بود، ساكن شد.Apg 4,36برای مثال شخصی بود به نام يوسف كه رسولان او را«برنابای واعظ» نام نهاده بودند! او از قبيلهٔ لاوی و اهل قبرس بود.1Mo 45,1-2يوسف ديگر نتوانست خودداری كند، پس به نوكران خود گفت: «همه از اينجا خارج شويد.» پس از اين كه همه رفتند و او را با برادرانش تنها گذاشتند او خود را به ايشان معرفی كرد. سپس با صدای بلند گريست، به طوری كه اطرافيان صدای گريهٔ او را شنيدند و اين خبر را به گوش فرعون رسانيدند.1Mo 37,5يک شب يوسف خوابی ديد و آن را برای برادرانش شرح داد. اين موضوع باعث شد كينهٔ آنها نسبت به يوسف بيشتر شود.1Mo 46,19-21راحيل، زن يعقوب، دو پسر زاييد به نامهای يوسف و بنيامين. پسران يوسف كه در مصر متولد شدند: منسی و افرايم. (مادرشان اسنات، دختر فوطی فارع، كاهن اون بود.) پسران بنيامين: بالع، باكر، اشبيل، جيرا، نعمان، ايحی، رش، مفيّم، حفيّم و آرد.1Mo 47,12و يوسف برحسب تعدادشان خوراک كافی در اختيار آنها گذاشت.1Mo 48,8وقتی يعقوب پسران يوسف را ديد از او پرسيد: «آيا اينها پسران تو هستند؟»1Mo 41,46يوسف سی ساله بود كه فرعون او را به خدمت گماشت. او دربار فرعون را ترک گفت تا به امور سراسر كشور رسيدگی كند.1Mo 50,22-23يوسف و برادرانش و خانوادههای آنها مثل سابق به زندگی خود در مصر ادامه دادند. يوسف صد و ده سال زندگی كرد و توانست فرزندان و نوههای پسرانش افرايم و فرزندان ماخير، پسر منسی را ببيند.2Mo 1,6سالها گذشت و در اين مدت يوسف و برادران او و تمام افراد آن نسل مردند.Neh 12,12-21اينها سران طايفههای كاهنان بودند كه در زمان يوياقيم، كاهن اعظم خدمت میكردند: كاهن طايفه,
مرايا سرايا,
حننيا ارميا,
مشلام عزرا,
يهوحانان امريا,
يوناتان ملوک,
يوسف شبنيا,
عدنا حاريم,
حلقای مرايوت,
زكريا عدو,
مشلام جنتون,
زكری ابيا,
فلطای منيامين,
شموع بلجه,
يهوناتان شمعيا,
متنای يوياريب,
عزی يدعيا,
قلای سلای,
عابر عاموق,
حشبيا حلقيا,
نتنئيل يدعيا,1Mo 37,23به محض اين كه يوسف نزد برادرانش رسيد، آنها بر او هجوم برده، جامهٔ رنگارنگی را كه پدرشان به او داده بود، از تنش بيرون آوردند.1Mo 35,24پسران راحيل: يوسف و بنيامين.Esr 10,38-42از طايفهٔ بنوی: شمعی، شلميا، ناتان، عدايا، مكندبای، شاشای، شارای، عزرئيل، شلميا، شمريا، شلوم، امريا، يوسف.1Mo 45,3او به برادرانش گفت: «من يوسف هستم. آيا پدرم هنوز زنده است؟» اما برادرانش كه از ترس زبانشان بند آمده بود، نتوانستند جواب بدهند.Lk 3,24پدر هالی، متات بود. پدر متات، لاوی بود. پدر لاوی، ملكی بود. پدر ملكی، ينا بود. پدر ينا، يوسف بود.1Mo 37,2در اين زمان يوسف پسر يعقوب هفده ساله بود. او برادران ناتنی خود را كه فرزندان بلهه و زلفه كنيزان پدرش بودند، در چرانيدن گوسفندان پدرش كمک میكرد. يوسف كارهای ناپسندی را كه از آنان سر میزد به پدرش خبر میداد.Apg 7,14پس از آن، يوسف پدر خود يعقوب و خانوادهٔ برادرانش را به مصر آورد كه جمعاً هفتاد و پنج نفر بودند.1Mo 39,1و اما يوسف به دست تاجران اسماعيلی به مصر برده شد. فوطيفار كه يكی از افسران فرعون و رئيس محافظان دربار بود، او را از ايشان خريد.1Mo 46,31يوسف به برادرانش و تمامی افراد خانواده آنها گفت: «حال میروم تا به فرعون خبر دهم كه شما از كنعان به نزد من آمدهايد.1Mo 42,6چون يوسف حاكم مصر و مسئول فروش غله بود، برادرانش نزد او رفته در برابرش به خاک افتادند.Mt 1,24چون يوسف بيدار شد، طبق دستور فرشته عمل كرد و مريم را به خانهاش آورد تا همسر او باشد؛1Mo 48,9يوسف گفت: «بلی، اينها پسران من هستند كه خدا آنها را در مصر به من بخشيده است.» يعقوب گفت: «آنها را نزد من بياور تا بركتشان بدهم.»Lk 3,30پدر لاوی، شمعون بود. پدر شمعون، يهودا بود. پدر يهودا، يوسف بود. پدر يوسف، يونان بود. پدر يونان، ايلياقيم بود.1Mo 45,4يوسف گفت: «جلو بياييد!» پس به او نزديک شدند و او دوباره گفت: «منم، يوسف، برادر شما كه او را به مصر فروختيد.1Mo 42,4ولی يعقوب، بنيامين برادر تنی يوسف را همراه آنها نفرستاد، چون میترسيد كه او را هم از دست بدهد.1Mo 46,28يعقوب، پسرش يهودا را جلوتر نزد يوسف فرستاد تا از او بپرسد كه از چه راهی بايد به زمين جوشن رفت. وقتی كه به جوشن رسيدند،1Mo 37,13-14يعقوب به يوسف گفت: «برادرانت در شكيم مشغول چرانيدن گلهها هستند. برو و ببين اوضاع چگونه است؛ آنگاه برگرد و به من خبر بده.» يوسف اطاعت كرد و از دره حبرون به شكيم رفت.Mt 1,16يعقوب پدر يوسف و يوسف شوهر مريم، و مريم مادر عيسی مسيح بود.1Mo 47,1يوسف به حضور فرعون رفت و به او خبر داد و گفت: «پدرم و برادرانم با گلهها و رمهها و هر آنچه كه داشتهاند از كنعان به اينجا آمدهاند، و الان در جوشن هستند.»1Mo 37,3يعقوب يوسف را بيش از ساير پسرانش دوست میداشت، زيرا يوسف در سالهای آخر عمرش به دنيا آمده بود، پس جامهای رنگارنگ به يوسف داد.1Mo 48,15آنگاه يوسف را چنين بركت داد: «خدايی كه پدرانم ابراهيم و اسحاق در حضورش زندگی میكردند، اين دو پسرت را بركت دهد. خدايی كه مرا در تمام عمرم شبانی كرده،1Mo 45,15بعد ساير برادرانش را بوسيد و گريست. آنگاه جرأت يافتند با او صحبت كنند.4Mo 13,3-15(در آن موقع بنیاسرائيل در صحرای فاران اردو زده بودند.) موسی طبق دستور خداوند عمل كرده، اين دوازده رهبر را به سرزمين كنعان فرستاد. شموع پسر زكور، از قبيلهٔ رئوبين؛ شافاط پسر حوری، از قبيلهٔ شمعون؛ كاليب پسر يَفُنَه، از قبيلهٔ يهودا؛ يجال پسر يوسف، از قبيلهٔ يساكار؛ هوشع پسر نون، از قبيلهٔ افرايم؛ فلطی پسر رافو، از قبيلهٔ بنيامين؛ جدیئيل پسر سودی، از قبيلهٔ زبولون؛ جدی پسر سوسی، از قبيلهٔ منسی؛ عمیئيل پسر جملی، از قبيلهٔ دان؛ ستور پسر ميكائيل، از قبيلهٔ اشير؛ نحبی پسر وفسی، از قبيلهٔ نفتالی؛ جاوئيل پسر ماكی، از قبيلهٔ جاد.Ps 105,17او پيش از آن يوسف را به مصر فرستاده بود. برادران يوسف او را همچون برده فروخته بودند.1Mo 37,36اما تاجران پس از اين كه به مصر رسيدند، يوسف را به فوطيفار، يكی از افسران فرعون فروختند. فوطيفار رئيس محافظان دربار بود.Apg 7,9فرزندان يعقوب به يوسف حسد بردند و او را فروختند تا در مصر غلام شود. ولی خدا با يوسف بود،1Mo 42,14يوسف گفت: «از كجا معلوم كه راست میگوييد؟Jos 16,1-4مرز جنوبی زمينی كه به حكم قرعه به بنیيوسف (افرايم و منسی) تعلق گرفت، از آن قسمت رود اردن كه نزديک اريحاست، يعنی از شرق چشمههای اريحا شروع میشد و از صحرا گذشته، به ناحيهٔ كوهستانی بيتئيل میرسيد. سپس از بيتئيل به طرف لوز و عطاروت در سرحد سرزمين اركیها امتداد میيافت و بعد به سمت مغرب به سرحد سرزمين يفليطیها تا كنار بيتحورون پايين و تا جازر كشيده شده، انتهايش به دريای مديترانه میرسيد.1Mo 50,16-17پس اين پيغام را برای او فرستادند: «پدرت قبل از اين كه بميرد به ما امر فرمود به تو بگوييم كه از سر تقصير ما بگذری و انتقام آن عمل بدی را كه نسبت به تو انجام داديم از ما نگيری. حال ما بندگان خدای پدرت التماس میكنيم كه ما را ببخشی.» وقتی كه يوسف اين پيغام را شنيد گريست.1Mo 40,4آنها مدت درازی در زندان ماندند و فوطيفار يوسف را به خدمت آنها گماشت.1Mo 42,8هر چند يوسف برادرانش را شناخت، اما ايشان او را نشناختند.1Mo 43,16چون يوسف بنيامين را همراه آنها ديد، به ناظر خانهٔ خود گفت: «امروز ظهر اين مردان با من نهار خواهند خورد. آنها را به خانه ببر و برای خوراک تدارک ببين.»Ri 1,22-23خداوند با قبيلهٔ يوسف بود، و آنها توانستند بيتئيل را (كه قبلاً لوز ناميده میشد) تصرف كنند. آنها نخست جاسوسانی به شهر فرستادند.4Mo 24,3-9و دربارهٔ ايشان چنين پيشگويی كرد: «اين است وحی بلعام پسر بعور، وحی آن مردی كه چشمانش باز شد، وحی آن كسی كه سخنان خدا را شنيد، و رويايی را كه خدای قادر مطلق نشان داد مشاهده نمود، آنكه به خاک افتاد و چشمانش باز شد، چه زيبايند خيمههای بنیاسرائيل! آنها را مثل درههای سبز و خرم و چون باغهای كنار رودخانه، در مقابل خود گسترده میبينم، مثل درختان عود كه خود خداوند نشانده باشد، و مانند درختان سرو كنار آب. دلوهای ايشان از آب لبريز خواهد بود، و بذرهايشان با آب فراوان آبياری خواهد شد. پادشاه ايشان از ”اجاج“ بزرگتر خواهد بود و كشورشان بسيار سرافراز خواهد گرديد. خدا اسرائيل را از مصر بيرون آورد، ايشان مثل گاو وحشی نيرومندند، و قومهایی را كه با ايشان مخالفت كنند، میبلعند. استخوانهايشان را میشكنند و خرد میكنند و با تيرهایشان پيكر آنها را به زمين میدوزند. اسرائيل چون شير میخوابد، چه كسی جرأت دارد او را بيدار كند؟ ای اسرائيل، بركت باد بر هر كه تو را بركت دهد و لعنت باد بر كسی كه تو را لعنت كند.»1Mo 47,11آنگاه يوسف چنانكه فرعون دستور داده بود بهترين ناحيهٔ مصر، يعنی ناحيهٔ رعمسيس را برای پدر و برادرانش تعيين كرد و آنها را در آنجا مستقر نمود،1Mo 42,36يعقوب به ايشان گفت: «مرا بیاولاد كرديد. يوسف ديگر برنگشت، شمعون از دستم رفت و حالا میخواهيد بنيامين را هم از من جدا كنيد. چرا اين همه بدی بر من واقع میشود؟»1Mo 41,51يوسف پسر بزرگ خود را منسی (يعنی«فراموشی») ناميد و گفت: «با تولد اين پسر خدا به من كمک كرد تا تمامی خاطرهٔ تلخ جوانی و دوری از خانهٔ پدر را فراموش كنم.»1Mo 42,7يوسف فوراً آنها را شناخت، ولی وانمود كرد كه ايشان را نمیشناسد و با خشونت از آنها پرسيد: «از كجا آمدهايد؟» گفتند: «از سرزمين كنعان برای خريد غله آمدهايم.»1Mo 46,29يوسف عرابهٔ خود را حاضر كرد و برای ديدن پدرش به جوشن رفت. وقتی در آنجا پدرش را ديد، او را در آغوش گرفته، مدتی گريست.1Mo 50,1آنگاه يوسف خود را روی جسد پدرش انداخته، گريست و او را بوسيد.1Mo 30,24سپس افزود: «ای كاش خداوند پسر ديگری به من بدهد!» پس او را يوسف ناميد.4Mo 1,2-15«تو و هارون به كمک رهبران هر قبيله، قوم اسرائيل را برحسب قبيله و خاندان سرشماری كنيد و تمام مردان بيست ساله و بالاتر را كه قادر به جنگيدن هستند بشماريد.» رهبرانی كه از هر قبيله برای اين كار تعيين شدند عبارت بودند از: اليصور (پسر شدیئور)، از قبيلهٔ رئوبين؛ شلومیئيل (پسر صوريشدای)، از قبيلهٔ شمعون؛ نحشون (پسر عميناداب)، از قبيلهٔ يهودا؛ نتنائيل (پسر صوغر)، از قبيلهٔ يساكار؛ الیآب (پسر حيلون)، از قبيله زبولون؛ اليشمع (پسر عميهود)، از قبيلهٔ افرايم، پسر يوسف؛ جملیئيل (پسر فدهصور)، از قبيلهٔ منسی، پسر يوسف؛ ابيدان (پسر جدعونی)، از قبيلهٔ بنيامين؛ اخيعزر (پسر عميشدای)، از قبيلهٔ دان؛ فجعیئيل (پسر عكران)، از قبيلهٔ اشير؛ الياساف (پسر دعوئيل)، از قبيلهٔ جاد؛ اخيرع (پسر عينان)، از قبيلهٔ نفتالی.1Mo 50,24يوسف به برادران خود گفت: «من بزودی میميرم، ولی بدون شک خدا شما را از مصر به كنعان، سرزمينی كه وعدهٔ آن را به نسل ابراهيم و اسحاق و يعقوب داده است، خواهد برد.»Lk 1,27تا وحی او را به دختری به نام مريم برساند. مريم نامزدی داشت به نام يوسف، از نسل داوود پادشاه.1Mo 39,2خداوند يوسف را در خانهٔ اربابش بسيار بركت میداد، به طوری كه آنچه يوسف میكرد موفقيت آميز بود.1Mo 44,14وقتی يهودا و ساير برادرانش به خانه يوسف رسيدند، او هنوز در آنجا بود. آنها نزد او به خاک افتادند.4Mo 36,5آنگاه موسی در حضور مردم اين دستورات را از جانب خداوند به ايشان داد: «شكايت مردان قبيلهٔ يوسف بجاست،1Mo 43,30يوسف با ديدن برادرش آنچنان تحت تأثير قرار گرفت كه نتوانست از گريستن خودداری نمايد؛ پس به جايی خلوت شتافت و در آنجا گريست.1Mo 48,12-13يوسف پسرانش را از روی زانوان يعقوب برداشت و در مقابل پدرش سر تعظيم فرود آورد. سپس افرايم را در طرف چپ و منسی را در طرف راست يعقوب قرار داد.1Mo 39,6پس فوطيفار مسئوليت ادارهٔ تمام اموال خود را به دست يوسف سپرد و ديگر او برای هيچ چيز فكر نمیكرد جز اين كه چه غذايی بخورد. يوسف جوانی خوشاندام و خوشقيافه بود.Mt 1,19يوسف كه سخت پایبند اصول اخلاق بود، بر آن شد كه نامزدی خود را به هم بزند، اما در نظر داشت اين كار را در خفا انجام دهد تا مبادا مريم بیآبرو شود.1Mo 46,30آنگاه يعقوب به يوسف گفت: «حال، مرا غم مُردن نيست، زيرا بار ديگر تو را ديدم و میدانم كه زندهای.»1Mo 47,29او در روزهای آخر عمرش، يوسف را نزد خود خواند و به او گفت: «دستت را زير ران من بگذار و سوگند ياد كن كه مرا در مصر دفن نكنی.1Mo 50,25سپس يوسف برادرانش را قسم داده، گفت: «هنگامی كه خدا شما را به كنعان میبرد، استخوانهای مرا نيز با خود ببريد.»1Mo 37,16يوسف گفت: «در جستجوی برادران خود و گلههايشان میباشم. آيا تو آنها را ديدهای؟»1Mo 50,26يوسف در سن صد و ده سالگی در مصر درگذشت و جسد او را موميايی كرده در تابوتی قرار دادند.Hebr 11,22در اثر ايمان بود كه يوسف پيش از وفات خود، با اطمينان اعلام كرد كه روزی خدا قوم اسرائيل را از سرزمين مصر بيرون خواهد برد. او به قدری يقين داشت كه از قوم خود قول گرفت كه به هنگام رفتن، استخوانهای او را نيز با خود ببرند.5Mo 33,13دربارهٔ قبيلهٔ يوسف چنين گفت: «خداوند سرزمينشان را بركت دهد، با باران و با آبهای زير زمين.1Mo 44,17يوسف گفت: «نه، فقط شخصی كه جام را دزديده است غلام من خواهد بود. بقيه شما میتوانيد نزد پدرتان بازگرديد.»1Mo 45,26آنگاه نزد يعقوب شتافته، به او گفتند: «يوسف زنده است! او حاكم تمام سرزمين مصر میباشد.» اما يعقوب چنان حيرتزده شد كه نتوانست سخنان ايشان را قبول كند.1Mo 37,28وقتی تاجران رسيدند، برادران يوسف او را از چاه بيرون آورده، به بيست سكه نقره به آنها فروختند. آنها هم يوسف را با خود به مصر بردند.Hos 12,13خداوند پيامبری فرستاد تا قوم خود را از مصر بيرون آورد و از ايشان محافظت نمايد.1Mo 45,28و گفت: «باور میكنم! پسرم يوسف زنده است! میروم تا پيش از مردنم او را ببينم.»1Mo 39,20و يوسف را به زندانی كه ساير زندانيان پادشاه در آن در زنجير بودند انداخت.1Mo 50,7-8پس يوسف روانه شد تا پدر خود را دفن كند. تمام مشاوران فرعون و بزرگان مصر و همچنين اهل خانهٔ پدرش و خانوادهٔ خودش و برادرانش، همراه وی رفتند. اما بچهها و گلهها و رمهها در جوشن ماندند.5Mo 33,16در زمينشان وفور نعمت باشد و ايشان از رضايت خداوند برخوردار گردند، خداوندی كه در بوتهٔ مشتعل ظاهر گشت. تمامی اين بركات بر يوسف باد، بر كسی كه ميان برادران خود شاهزاده بود.4Mo 26,28-37قبيلهٔ يوسف: ۳۲,۵۰۰ نفر در قبيلهٔ افرايم و ۵۲,۷۰۰ نفر در قبيلهٔ منسی. در قبيلهٔ منسی طايفهٔ ماخيرها بودند كه به نام جدشان ماخير ناميده میشدند. طايفهٔ جلعادیها نيز از ماخير بودند و به اسم جدشان جلعاد ناميده میشدند. طايفههای زير از جلعاد بودند: اِيعَزَریها، به نام جدشان اِيعَزَر؛ حالقیها، به نام جدشان حالق؛ اسریئيلیها، به نام جدشان اسریئيل؛ شكيمیها، به نام جدشان شكيم؛ شميداعیها، به نام جدشان شميداع؛ حافریها، به نام جدشان حافر. (صِلُفحاد پسر حافر پسری نداشت، اما پنج دختر داشت به نامهای محله، نوعه، حُجله، ملكه و ترصه.) تعداد ۳۲,۵۰۰ نفر كه زير اسم قبيلهٔ افرايم ثبت شده بودند، شامل طايفههای زير بودند كه به اسم پسران افرايم ناميده میشدند: شوتالحیها، به نام جدشان شوتالح؛ (يكی از طوايف شوتالحیها، عيرانیها بودند كه به نام جدشان عيران ناميده میشدند.) باكریها، به نام جدشان باكر؛ تاحَنیها، به نام جدشان تاحَن.1Mo 48,3او به يوسف گفت: «خدای قادر مطلق در ناحيه لوز كنعان به من ظاهر شد و مرا بركت داد.1Mo 43,17پس ناظر چنانكه دستور يافته بود، ايشان را به قصر يوسف برد.1Mo 42,3بنابراين ده برادر يوسف برای خريد غله به مصر رفتند.2Mo 1,5كسانی كه به مصر رفتند هفتاد نفر بودند. (يوسف پيش از آن به مصر رفته بود.)Lk 3,26پدر نجی، مائت بود. پدر مائت، متاتيا بود. پدر متاتيا، شمعی بود. پدر شمعی، يوسف بود. پدر يوسف، يهودا بود. پدر يهودا، يوحنا بود.Apg 7,15به اين ترتيب، يعقوب و همهٔ پسرانش به مصر رفتند و عاقبت در همانجا نيز فوت شدند،Mt 2,14يوسف همان شب مريم و كودک را برداشت و به سوی مصر رفت،1Mo 47,14يوسف تمام پولهای مردم مصر و كنعان را در مقابل غلههايی كه خريده بودند، جمع كرد و در خزانههای فرعون ريخت.2Sam 23,24-39همچنين عسائيل برادر يوآب يكی از آن سی سردار ارشد به شمار میآمد و سايرين عبارت بودند از: الحانان (پسر دودو) اهل بيتلحم، شمه اهل حرود، اليقا اهل حرود، حالص اهل فلط، عيرا (پسر عقيش) اهل تقوع، ابيعزر اهل عناتوت، مبونای اهل حوشات، صلمون اهل اخوخ، مهرای اهل نطوفات، حالب (پسر بعنه) اهل نطوفات، ايتای (پسر ريبای) اهل جبعهٔ بنيامين، بنايا اهل فرعاتون، هدای اهل وادیهای جاعش ابوعلبون اهل عربات، عزموت اهل بحوريم، اليحبا اهل شعلبون، پسران ياشن، يوناتان، پسر شمه اهل حرار، اخيام (پسر شارر) اهل حرار، اليفلط (پسر احسبای) اهل معكه، اليعام (پسر اخيتوفل) اهل جيلوه، حصرو اهل كرمل، فعرای اهل اربه، يجال (پسر ناتان) اهل صوبه، بانی اهل جاد، صالق اهل عمون، نحرای اهل بئيروت كه سلاحدار يوآب (پسر صرويه) بود. عيرا اهل يتر، جارب اهل يتر، اوريا اهل حيت. اين سرداران معروف، جمعاً سی و هفت نفر بودند.1Mo 45,9حال، نزد پدرم بشتابيد و به او بگوييد كه پسر تو، يوسف عرض میكند: ”خدا مرا حاكم سراسر مصر گردانيده است. بیدرنگ نزد من بياLk 3,29پدر عير، يوسی بود. پدر يوسی، العازار بود. پدر العازار، يوريم بود. پدر يوريم، متات بود. پدر متات، لاوی بود.1Mo 30,12سپس زلفه دومين پسر را برای يعقوب زاييد.Apg 7,13بار دوم كه به مصر رفتند، يوسف خود را به برادرانش شناسانيد، سپس ايشان را به حضور فرعون معرفی كرد.1Mo 45,27ولی وقتی چشمانش به عرابهها افتاد و پيغام يوسف را به او دادند، روحش تازه شد1Mo 47,5-6فرعون به يوسف گفت: «حال كه پدرت و برادرانت به اينجا آمدهاند، هر جايی را كه میخواهی به آنها بده. بگذار در جوشن كه بهترين ناحيهٔ مصر است ساكن شوند. اگر افراد شايستهای بين آنها هست، آنها را بر گلههای من نيز بگمار.»1Mo 46,19-21راحيل، زن يعقوب، دو پسر زاييد به نامهای يوسف و بنيامين. پسران يوسف كه در مصر متولد شدند: منسی و افرايم. (مادرشان اسنات، دختر فوطی فارع، كاهن اون بود.) پسران بنيامين: بالع، باكر، اشبيل، جيرا، نعمان، ايحی، رش، مفيّم، حفيّم و آرد.1Mo 39,10اما او دست بردار نبود و هر روز از يوسف میخواست كه با وی همبستر شود. ولی يوسف به سخنان فريبنده او گوش نمیداد و تا آنجا كه امكان داشت از وی دوری میكرد.