1.Mose 6 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Upadek moralny ludzkości

1 A gdy ludzie zaczęli rozmnażać się na ziemi, a przy tym rodziły im się córki,

2 synowie Boży zauważyli, że córki ludzkie są piękne. Wzięli sobie zatem za żony te wszystkie, które im się spodobały.

3 PAN powiedział wówczas: Nie będzie przebywał* mój duch* w człowieku na zawsze, ponieważ jest on tylko ciałem. Ograniczę więc czas jego życia do stu dwudziestu lat.

4 W tym czasie — a także potem, gdy synowie Boży obcowali z córkami ludzi i rodzili się im potomkowie — żyli na ziemi nefilici,* okryci sławą od najdawniejszych czasów.

5 PAN zaś widział, że wielka jest niegodziwość człowieka na ziemi. Zauważył, że każda myśl ludzkiego serca jest ustawicznie zła.

6 Dlatego żałował PAN, że stworzył na ziemi człowieka, bolał nad tym w swym sercu.

7 Postanowił zatem: Zgładzę z powierzchni ziemi człowieka, którego stworzyłem. Usunę także bydło, płazy oraz ptaki, bo żałuję, że powołałem to wszystko do istnienia!

8 Noe jednak znalazł łaskę w oczach PANA.

Noe i arka

9 Oto dzieje rodu Noego: Noe był człowiekiem sprawiedliwym. Na tle swojego pokolenia był nieskazitelny. Noe przyjaźnił się z Bogiem.

10 Urodziło mu się także trzech synów: Sem, Cham i Jafet.

11 Ziemia natomiast była wobec Boga skażona. Panowały na niej gwałt i przemoc.

12 Bóg patrzył na ziemię i widział jej zepsucie, ponieważ wszystko, co żyło, postępowało niegodziwie.

13 Postanowiłem położyć kres wszystkiemu, co żyje — powiedział Bóg do Noego. — Ludzie napełnili ziemię gwałtem. Zniszczę ich razem z nią.

14 Zbuduj sobie arkę z żywicznego drewna, przygotuj w niej klatki,* a od wewnątrz i na zewnątrz pokryj smołą.

15 Wymiary arki mają być takie: długość — trzysta łokci, szerokość — pięćdziesiąt łokci; wysokość — trzydzieści łokci.*

16 Arkę pokryj dachem, niech wystaje na łokieć ku górze,* z jej boku umieść wejście, a w środku zrób trzy pokłady.

17 Ja natomiast sprowadzę na ziemię potop, zaleję ją wodą. Zniszczę pod niebem wszelkie ciało, w którym jest duch życia,* wszystko, co jest na ziemi, zginie.

18 Z tobą jednak ustanowię* moje przymierze. Wejdziesz więc do arki ty, twoi synowie, twoja żona i żony twoich synów.

19 Ponadto ze wszystkiego, co żyje, z każdej żywej istoty, wprowadzisz do arki po parze, samca i samicę, by je zachować przy życiu.

20 Dotyczy to ptactwa, bydła oraz płazów — wszystkich stworzeń według ich rodzajów. Niech wejdą do arki po parze, po to, aby nie zginąć.

21 Przygotuj też stosowne pożywienie i zgromadź odpowiednie zapasy, tak abyś miał co jeść zarówno ty, jak i wszystkie zwierzęta.

22 Noe postąpił tak, jak mu polecił Bóg — dokładnie i we wszystkim.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Upadek moralny ludzkości

1 A gdy człowiek zaczął rozmnażać się na obliczu ziemi, a rodziły im się córki,

2 ujrzeli synowie Boży,* że córki ludzkie są piękne.* I wzięli sobie za żony te spośród tych wszystkich, które [sobie] wybrali.

3 I powiedział JHWH: Nie będzie zmagał się* mój duch w człowieku na wieki, bo też jest on ciałem, będzie więc jego dni sto dwadzieścia lat.*

4 Nefilim* byli w tych dniach na ziemi – a także po tym, jak synowie Boży przychodzili do córek ludzkich i zradzali sobie* [z nich] oni [potomków] – mocarze,* którzy byli od wieków, sławni mężczyźni.

5 I widział JHWH, że wielka jest niegodziwość człowieka na ziemi i że każdy wytwór* myśli jego serca jest tylko zły – cały dzień.

6 I żałował JHWH, że uczynił człowieka na ziemi i bolał nad tym w swoim sercu.

7 I powiedział JHWH: Zetrę człowieka, którego stworzyłem, z powierzchni ziemi – od człowieka po bydło, po płazy i po ptactwo niebios, ponieważ żałuję, że ich uczyniłem.

8 Ale Noe znalazł łaskę* w oczach JHWH.

Noe i arka

9 Oto pokolenia Noego: Noe był człowiekiem sprawiedliwym, nieskazitelny był wśród swojego pokolenia. Noe chodził* z Bogiem.

10 I zrodził Noe trzech synów: Sema, Chama i Jafeta.

11 A ziemia była skażona* przed obliczem Boga i była ziemia pełna gwałtu.*

12 Gdy Bóg spojrzał na ziemię, oto była skażona, ponieważ wszelkie ciało skaziło swoją drogę na ziemi.

13 I powiedział Bóg do Noego: Nadszedł u Mnie* kres wszelkiego ciała, gdyż ziemia napełniła się gwałtem przed ich [własnym] obliczem; dlatego oto Ja skażę* ich wraz z ziemią.

14 Sporządź sobie arkę z drewna gofer,* sporządź arkę z gniazdami,* a od wewnątrz i na zewnątrz pokryj [ją] smołą.*

15 Zrobisz ją zaś tak: Trzysta łokci [ma mieć] długość arki, pięćdziesiąt łokci jej szerokość i trzydzieści łokci jej wysokość.*

16 Zrobisz w arce okno* i zakończysz je na łokieć* od góry, i umieścisz wejście do arki z jej boku; sporządź w niej [pokłady] dolne, drugie oraz trzecie.

17 A Ja, oto Ja sprowadzę potop,* wody na ziemię, aby zniszczyć pod niebem wszelkie ciało, w którym jest duch życia* – wszystko, co jest na ziemi, wymrze.*

18 Ale z tobą ustanowię* moje przymierze* – i wejdziesz do arki ty i twoi synowie, i twoja żona, i żony twoich synów z tobą.

19 A ze wszystkiego, co żywe, z wszelkiego ciała, dwoje ze wszystkiego wprowadzisz do arki, aby wraz z tobą zachować [to] przy życiu, będą to samiec i samica.

20 Z ptactwa według jego rodzajów i z bydła według jego rodzajów, i z wszelkiego płazu ziemi według jego rodzajów – dwoje ze wszystkiego wejdą do ciebie, aby zostać przy życiu.

21 A ty weź sobie [zapasy] z wszelkiej żywności, którą się jada, i zgromadź [ją] u siebie, i niech będzie dla ciebie oraz dla nich na pokarm.

22 I uczynił Noe zgodnie ze wszystkim, co przykazał mu Bóg – tak uczynił.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).