1A gdy ludzie zaczęli rozmnażać się na ziemi, a przy tym rodziły im się córki,2synowie Boży zauważyli, że córki ludzkie są piękne. Wzięli sobie zatem za żony te wszystkie, które im się spodobały.3PAN powiedział wówczas: Nie będzie przebywał[1] mój duch[2] w człowieku na zawsze, ponieważ jest on tylko ciałem. Ograniczę więc czas jego życia do stu dwudziestu lat.4W tym czasie — a także potem, gdy synowie Boży obcowali z córkami ludzi i rodzili się im potomkowie — żyli na ziemi nefilici,[3] okryci sławą od najdawniejszych czasów. (Lb 13,33)5PAN zaś widział, że wielka jest niegodziwość człowieka na ziemi. Zauważył, że każda myśl ludzkiego serca jest ustawicznie zła.6Dlatego żałował PAN, że stworzył na ziemi człowieka, bolał nad tym w swym sercu.7Postanowił zatem: Zgładzę z powierzchni ziemi człowieka, którego stworzyłem. Usunę także bydło, płazy oraz ptaki, bo żałuję, że powołałem to wszystko do istnienia!8Noe jednak znalazł łaskę w oczach PANA.
Noe i arka
9Oto dzieje rodu Noego: Noe był człowiekiem sprawiedliwym. Na tle swojego pokolenia był nieskazitelny. Noe przyjaźnił się z Bogiem.10Urodziło mu się także trzech synów: Sem, Cham i Jafet.11Ziemia natomiast była wobec Boga skażona. Panowały na niej gwałt i przemoc.12Bóg patrzył na ziemię i widział jej zepsucie, ponieważ wszystko, co żyło, postępowało niegodziwie.13Postanowiłem położyć kres wszystkiemu, co żyje — powiedział Bóg do Noego. — Ludzie napełnili ziemię gwałtem. Zniszczę ich razem z nią.14Zbuduj sobie arkę z żywicznego drewna, przygotuj w niej klatki,[4] a od wewnątrz i na zewnątrz pokryj smołą.15Wymiary arki mają być takie: długość — trzysta łokci, szerokość — pięćdziesiąt łokci; wysokość — trzydzieści łokci.[5]16Arkę pokryj dachem, niech wystaje na łokieć ku górze,[6] z jej boku umieść wejście, a w środku zrób trzy pokłady.17Ja natomiast sprowadzę na ziemię potop, zaleję ją wodą. Zniszczę pod niebem wszelkie ciało, w którym jest duch życia,[7] wszystko, co jest na ziemi, zginie.18Z tobą jednak ustanowię[8] moje przymierze. Wejdziesz więc do arki ty, twoi synowie, twoja żona i żony twoich synów.19Ponadto ze wszystkiego, co żyje, z każdej żywej istoty, wprowadzisz do arki po parze, samca i samicę, by je zachować przy życiu.20Dotyczy to ptactwa, bydła oraz płazów — wszystkich stworzeń według ich rodzajów. Niech wejdą do arki po parze, po to, aby nie zginąć.21Przygotuj też stosowne pożywienie i zgromadź odpowiednie zapasy, tak abyś miał co jeść zarówno ty, jak i wszystkie zwierzęta.22Noe postąpił tak, jak mu polecił Bóg — dokładnie i we wszystkim.
Rodzaju 6
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1A gdy człowiek zaczął rozmnażać się na obliczu ziemi, a rodziły im się córki,2ujrzeli synowie Boży,[1] że córki ludzkie są piękne.[2] I wzięli sobie za żony te spośród tych wszystkich, które [sobie] wybrali. (Mk 12,25; 2 P 2,4; Jud 1,5)3I powiedział JHWH: Nie będzie zmagał się[3] mój duch w człowieku na wieki, bo też jest on ciałem, będzie więc jego dni sto dwadzieścia lat.[4]4Nefilim[5] byli w tych dniach na ziemi – a także po tym, jak synowie Boży przychodzili do córek ludzkich i zradzali sobie[6] [z nich] oni [potomków] – mocarze,[7] którzy byli od wieków, sławni mężczyźni.5I widział JHWH, że wielka jest niegodziwość człowieka na ziemi i że każdy wytwór[8] myśli jego serca jest tylko zły – cały dzień.6I żałował JHWH, że uczynił człowieka na ziemi i bolał nad tym w swoim sercu.7I powiedział JHWH: Zetrę człowieka, którego stworzyłem, z powierzchni ziemi – od człowieka po bydło, po płazy i po ptactwo niebios, ponieważ żałuję, że ich uczyniłem.8Ale Noe znalazł łaskę[9] w oczach JHWH. (Mt 24,37; Łk 17,26; 1 P 3,20)
Noe i arka
9Oto pokolenia Noego: Noe był człowiekiem sprawiedliwym, nieskazitelny był wśród swojego pokolenia. Noe chodził[10] z Bogiem.10I zrodził Noe trzech synów: Sema, Chama i Jafeta.11A ziemia była skażona[11] przed obliczem Boga i była ziemia pełna gwałtu.[12]12Gdy Bóg spojrzał na ziemię, oto była skażona, ponieważ wszelkie ciało skaziło swoją drogę na ziemi.13I powiedział Bóg do Noego: Nadszedł u Mnie[13] kres wszelkiego ciała, gdyż ziemia napełniła się gwałtem przed ich [własnym] obliczem; dlatego oto Ja skażę[14] ich wraz z ziemią.14Sporządź sobie arkę z drewna gofer,[15] sporządź arkę z gniazdami,[16] a od wewnątrz i na zewnątrz pokryj [ją] smołą.[17]15Zrobisz ją zaś tak: Trzysta łokci [ma mieć] długość arki, pięćdziesiąt łokci jej szerokość i trzydzieści łokci jej wysokość.[18]16Zrobisz w arce okno[19] i zakończysz je na łokieć[20] od góry, i umieścisz wejście do arki z jej boku; sporządź w niej [pokłady] dolne, drugie oraz trzecie.17A Ja, oto Ja sprowadzę potop,[21] wody na ziemię, aby zniszczyć pod niebem wszelkie ciało, w którym jest duch życia[22] – wszystko, co jest na ziemi, wymrze.[23]18Ale z tobą ustanowię[24] moje przymierze[25] – i wejdziesz do arki ty i twoi synowie, i twoja żona, i żony twoich synów z tobą. (Łk 22,20; 1 Kor 11,25)19A ze wszystkiego, co żywe, z wszelkiego ciała, dwoje ze wszystkiego wprowadzisz do arki, aby wraz z tobą zachować [to] przy życiu, będą to samiec i samica.20Z ptactwa według jego rodzajów i z bydła według jego rodzajów, i z wszelkiego płazu ziemi według jego rodzajów – dwoje ze wszystkiego wejdą do ciebie, aby zostać przy życiu.21A ty weź sobie [zapasy] z wszelkiej żywności, którą się jada, i zgromadź [ją] u siebie, i niech będzie dla ciebie oraz dla nich na pokarm.22I uczynił Noe zgodnie ze wszystkim, co przykazał mu Bóg – tak uczynił. (Hbr 11,7; 2 P 2,5)