Буття 14

Українська Біблія LXX УБТ

від Ukrainian Bible Society
1 Сталося це за царювання Амарфала — царя Сенаара, Аріоха — царя Елласара, Ходолоґомора — царя Елама і Тарґала — царя народів,2 які розпочали війну з Варом — царем Содома, і з Варсою — царем Гоморри, і Сенааром — царем Адми, і Сумовором — царем Севоїму, і царем Бали (це Сиґор).3 Усі вони змовилися в Соляній долині (це Соляне море).4 Дванадцять років вони служили Ходолоґоморові, а на тринадцятий рік повстали.5 Та на чотирнадцятий рік прийшов Ходолоґомор і царі, які з ним, вибили велетнів, котрі в Астарот-Карнаїні, і сильні народи разом з ними, і омейців, які в місті Саві,6 і хорейців, що в горах Сиїр, — аж до модринового дерева Фарана, що в пустелі.7 І повернувшись, рушили до Джерела суду (це Кадис) і вигубили всіх володарів Амалика та аморейців, які проживали в Асасан-Тамарі.8 Та виступив цар Содома і цар Гоморри, а також цар Адми, цар Севоїма й цар Бали (це Сиґор), і вони вишикувалися до бою з ними в Соляній долині:9 проти Ходолоґомора — царя Елама, Тарґала — царя народів, Амарфала — царя Сенаара і Аріоха — царя Елласара. Чотири царі проти п’ятьох.10 А Соляна долина — це джерела, родовища смоли. Цар Содома і цар Гоморри втекли — і попадали туди; хто ж залишився, втік в гірську місцевість.11 А ті захопили всіх содомських і гоморрських коней, усю їхню поживу та забралися геть.12 Захопили також і Лота, сина Аврамового брата, бо він жив у Содомі, його майно, та й відійшли.13 Та хтось із тих, які врятувалися, прийшов і сповістив про це Аврамові — чужинцеві, котрий проживав біля дуба аморейця Мамвре, брата Есхола і брата Авнана, які були союзниками Аврама.14 Почувши, що взяли в полон Лота, його брата, Аврам перерахував усіх своїх, які народилися в його домі, — триста вісімнадцять, — і кинувся в погоню за ними до Дана.15 Напав на них уночі — він та його слуги, побив їх і гнався за ними аж до Хови, що ліворуч від Дамаска.16 Тож він повернув кожного содомського коня, повернув Лота, свого брата, його маєток, жінок та інших людей.17 Після того, як Аврам повернувся з битви з Ходолоґомором і царями, які з ним, то цар Содома вийшов йому назустріч до долини Сави (це Царська долина).18 І Мелхиседек, цар Салима, виніс хліб і вино; він був священиком Всевишнього Бога.19 Тож поблагословив Аврама і сказав: Благословенний Аврам Всевишнім Богом, Який створив небо і землю;20 і благословенний Всевишній Бог, Який віддав твоїх ворогів тобі в руки. І Аврам дав йому десятину з усього.21 А цар содомський сказав Аврамові: Передай мені чоловіків, а коней візьми собі.22 Та Аврам сказав содомському цареві: Я простягну руку свою до Бога Всевишнього, Який створив небо і землю:23 від шнурка до ремінця взуття не візьму з усього твого, щоб не сказав ти: Я збагатив Аврама.24 Лише те, що спожили юнаки, і частку людей, які ходили зі мною: Есхол, Авнан і Мамвре, — хай вони візьмуть свою частку.

Буття 14

Lutherbibel 2017

від Deutsche Bibelgesellschaft
1 Und es begab sich zu der Zeit des Königs Amrafel von Schinar, Arjochs, des Königs von Ellasar, Kedor-Laomers, des Königs von Elam, und Tidals, des Königs von Völkern, (ІНав 12:23)2 dass sie Krieg führten mit Bera, dem König von Sodom, und mit Birscha, dem König von Gomorra, und mit Schinab, dem König von Adma, und mit Schemeber, dem König von Zebojim, und mit dem König von Bela, das ist Zoar. (Бут 19:24)3 Diese kamen alle zusammen in das Tal Siddim, das jetzt das Salzmeer ist.4 Denn sie waren zwölf Jahre dem König Kedor-Laomer untertan gewesen und im dreizehnten Jahr waren sie von ihm abgefallen.5 Darum kamen Kedor-Laomer und die Könige, die mit ihm waren, im vierzehnten Jahr und schlugen die Refaïter zu Aschterot-Karnajim und die Susiter zu Ham und die Emiter in der Ebene Kirjatajim (Бут 36:20)6 und die Horiter auf ihrem Gebirge Seïr bis El-Paran, das an die Wüste stößt.7 Danach wandten sie um und kamen nach En-Mischpat, das ist Kadesch, und schlugen das ganze Gebiet der Amalekiter, dazu die Amoriter, die zu Hazezon-Tamar wohnten.8 Da zogen aus der König von Sodom, der König von Gomorra, der König von Adma, der König von Zebojim und der König von Bela, das ist Zoar, und rüsteten sich, zu kämpfen im Tal Siddim9 mit Kedor-Laomer, dem König von Elam, und mit Tidal, dem König von Völkern, und mit Amrafel, dem König von Schinar, und mit Arjoch, dem König von Ellasar, vier Könige gegen fünf.10 Das Tal Siddim aber war voller Erdharzgruben. Und die Könige von Sodom und Gomorra wurden in die Flucht geschlagen und fielen da hinein, und was übrig blieb, floh auf das Gebirge.11 Da nahmen sie alle Habe von Sodom und Gomorra und alle Vorräte und zogen davon.12 Sie nahmen auch mit sich Lot, Abrams Brudersohn, und seine Habe, denn er wohnte in Sodom, und zogen davon. (Бут 13:10)13 Da kam einer, der entronnen war, und sagte es Abram an, dem Hebräer, der da wohnte im Hain Mamres, des Amoriters, des Bruders von Eschkol und Aner. Diese waren mit Abram im Bund.14 Als nun Abram hörte, dass seines Bruders Sohn gefangen war, wappnete er seine Knechte, dreihundertachtzehn, in seinem Hause geboren, und jagte ihnen nach bis Dan (ІНав 19:47; Суд 18:29)15 und teilte seine Schar des Nachts, fiel mit seinen Knechten über sie her und schlug sie und jagte sie bis nach Hoba, das nördlich der Stadt Damaskus liegt.16 Und er brachte alle Habe wieder zurück, dazu auch Lot, seines Bruders Sohn, mit seiner Habe, auch die Frauen und das Volk.17 Als er nun zurückkam von dem Sieg über Kedor-Laomer und die Könige mit ihm, ging ihm entgegen der König von Sodom in das Tal Schawe, das ist das Königstal. (Євр 7:1)18 Aber Melchisedek, der König von Salem, trug Brot und Wein heraus. Und er war ein Priester Gottes des Höchsten (Пс 76:3; Пс 110:4)19 und segnete ihn und sprach: Gesegnet seist du, Abram, vom höchsten Gott, der Himmel und Erde geschaffen hat;20 und gelobt sei Gott der Höchste, der deine Feinde in deine Hand gegeben hat. Und Abram gab ihm den Zehnten von allem. (Бут 28:22; Лев 27:30)21 Da sprach der König von Sodom zu Abram: Gib mir die Leute, die Güter behalte für dich!22 Aber Abram sprach zu dem König von Sodom: Ich hebe meine Hand auf zu dem HERRN, dem höchsten Gott, der Himmel und Erde geschaffen hat,23 dass ich von allem, was dein ist, nicht einen Faden noch einen Schuhriemen nehmen will, damit du nicht sagest, du habest Abram reich gemacht,24 ausgenommen, was die Knechte verzehrt haben; doch lass die Männer Aner, Eschkol und Mamre, die mit mir gezogen sind, ihr Teil nehmen.