Yaratılış 35

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Turkish Bible Society'dan
1 Tanrı Yakup'a, ‹‹Git, Beytel'e yerleş›› dedi, ‹‹Ağabeyin Esav'dan kaçarken sana görünen Tanrı'ya orada bir sunak yap.››2 Yakup ailesine ve yanındakilere, ‹‹Yabancı ilahlarınızı atın›› dedi, ‹‹Kendinizi arındırıp giysilerinizi değiştirin.3 Beytel'e gidelim. Sıkıntı çektiğim günlerde yakarışımı duyan, gittiğim her yerde benimle birlikte olan Tanrı'ya orada bir sunak yapacağım.››4 Böylece herkes yabancı ilahlarını, kulaklarındaki küpeleri Yakup'a verdi. Yakup bunları Şekem yakınlarında bir yabanıl fıstık ağacının altına gömdü.5 Sonra göçtüler. Çevre kentlerde yaşayan halk peşlerine düşmedi, çünkü hepsini Tanrı korkusu sarmıştı.6 Yakup adamlarıyla birlikte Kenan ülkesindeki Luz -Beytel- Kenti'ne geldi.7 Bir sunak yaparak oraya El-Beytel[1] adını verdi. Çünkü ağabeyinden kaçarken Tanrı orada kendisine görünmüştü.8 Rebeka'nın dadısı Debora ölünce Beytel'in güneyindeki meşe ağacının altına gömüldü. Bu yüzden ağaca Allon-Bakut[2] adı verildi.9 Yakup Paddan-Aram'dan dönünce, Tanrı ona yine görünerek onu kutsadı.10 ‹‹Sana Yakup diyorlar, ama bundan böyle adın Yakup değil, İsrail olacak›› diyerek onun adını İsrail[3] koydu.11 ‹‹Ben Her Şeye Gücü Yeten Tanrı'yım›› dedi, ‹‹Verimli ol, çoğal. Senden bir ulus ve uluslar topluluğu doğacak. Kralların atası olacaksın.12 İbrahim'e, İshak'a verdiğim toprakları sana verecek, senden sonra da soyuna bağışlayacağım.››13 Sonra Tanrı Yakup'tan ayrılarak onunla konuştuğu yerden yukarı çekildi.14 Yakup Tanrı'nın kendisiyle konuştuğu yere taş bir anıt dikti. Üzerine dökmelik sunu ve zeytinyağı döktü.15 Oraya, Tanrı'nın kendisiyle konuştuğu yere Beytel[4] adını verdi.16 Sonra Beytel'den göçtüler. Efrat'a varmadan Rahel doğum yaptı. Doğum yaparken çok sancı çekti.17 O sancı çekerken, ebesi, ‹‹Korkma!›› dedi, ‹‹Bir oğlun daha oluyor.››18 Ama Rahel ölmek üzereydi. Can verirken oğlunun adını Ben-Oni[5] koydu. Babası ise çocuğa Benyamin[6] adını verdi.19 Rahel öldü ve Efrat -Beytlehem- yolunda gömüldü.20 Yakup Rahel'in mezarına bir taş dikti. Bu mezar taşı bugüne kadar kaldı.21 İsrail yine göçtü ve Eder Kulesi'nin ötesinde konakladı.22 İsrail o bölgede yaşarken Ruben babasının cariyesi Bilha'yla yattı. İsrail bunu duyunca çok kızdı[7].23 Yakup'un on iki oğlu vardı. Lea'nın oğulları: Ruben -Yakup'un ilk oğlu- Şimon, Levi, Yahuda, İssakar, Zevulun.24 Rahel'in oğulları: Yusuf, Benyamin.25 Rahel'in cariyesi Bilha'nın oğulları: Dan, Naftali.26 Lea'nın cariyesi Zilpa'nın oğulları: Gad, Aşer. Yakup'un Paddan-Aram'da doğan oğulları bunlardır.27 Yakup, İshak'la İbrahim'in de yabancı olarak kalmış olduğu, bugün Hevron denen Kiryat-Arba yakınlarındaki Mamre'ye, babası İshak'ın yanına gitti.28 İshak yüz seksen yıl yaşadı.29 Kocamış, yaşama doymuş olarak son soluğunu verdi. Ölüp halkına kavuştu. Oğulları Esav'la Yakup onu gömdüler.

Yaratılış 35

Elberfelder Bibel

SCM Verlag'dan
1 Und Gott sprach zu Jakob: Mache dich auf, zieh hinauf nach Bethel und wohne dort, und mache dort einen Altar dem Gott, der dir erschienen ist, als du vor deinem Bruder Esau flohst! (Yar 28:10; Yar 28:13; Yar 28:19; Yar 29:1; Yar 31:13; Yar 35:15)2 Da sagte Jakob zu seinem Haus und zu allen, die bei ihm waren: Schafft die fremden Götter weg, die in eurer Mitte sind, reinigt euch, und wechselt eure Kleider! (Yar 18:19; Yar 31:19; Çık 19:10; Yşu 24:14; 1 Sa 7:3; 1 Ko 10:7; 2 Ko 7:1)3 Dann wollen wir uns aufmachen und nach Bethel hinaufziehen, dort werde ich dem Gott einen Altar machen, der mir am Tag meiner Not geantwortet[1] hat und der mit mir gewesen ist auf dem Weg, den ich gegangen bin. (Yar 28:15; Yar 48:15)4 Und sie gaben Jakob alle fremden Götter, die in ihrer Hand waren, und die Ringe, die an ihren Ohren ⟨hingen⟩[2], und Jakob vergrub sie unter der Terebinthe, die bei Sichem ist. (Yşu 24:25; Yşa 2:20)5 Und sie brachen auf. Und der Schrecken Gottes kam über die Städte, die rings um sie her waren, sodass sie den Söhnen Jakobs nicht nachjagten. (Çık 23:27; 1 Sa 14:15; 2 Ta 14:13)6 So kam Jakob nach Lus, das im Land Kanaan ⟨liegt⟩, das ist Bethel, er und alles Volk, das bei ihm war. (Yar 28:15)7 Und er baute dort einen Altar und nannte den Ort El-Bethel[3]; denn dort hatte Gott sich ihm offenbart, als er vor seinem Bruder floh. (Yar 12:7; Yar 28:10; Yar 28:13; Yar 28:19; Yar 29:1; Yar 31:13; Yar 35:15)8 Und Debora, die Amme Rebekkas, starb, und sie wurde unterhalb von Bethel begraben unter der Eiche; und er gab ihr den Namen Allon Bachut[4]. (Yar 24:59)9 Und Gott erschien dem Jakob noch einmal, als er aus Paddan-Aram[5] kam, und segnete ihn. (Yar 32:30; Yar 48:3; Hoş 12:5)10 Und Gott sprach zu ihm: Dein Name ist Jakob. Dein Name soll nicht mehr Jakob heißen, sondern Israel soll dein Name sein! So gab er ihm den Namen Israel. (Yar 32:29)11 Und Gott sprach zu ihm: Ich bin Gott, der Allmächtige[6], sei fruchtbar und mehre dich; eine Nation und eine Schar von Nationen soll aus dir entstehen, und Könige sollen aus deinen Lenden hervorkommen[7]! (Yar 17:1; Yar 17:6)12 Und das Land, das ich Abraham und Isaak gegeben habe, dir will ich es geben, und deinen Nachkommen nach dir will ich das Land geben. (Yar 12:7; Çık 2:24; İbr 11:9)13 Und Gott fuhr von ihm auf an dem Ort, an dem er mit ihm geredet hatte. (Yar 17:22)14 Und Jakob richtete einen Gedenkstein auf an dem Ort, an dem er mit ihm geredet hatte, ein Denkmal aus Stein, und spendete darauf ein Trankopfer und goss Öl darauf. (Yar 28:18)15 Und Jakob gab dem Ort, wo Gott mit ihm geredet hatte, den Namen Bethel. (Yar 35:1)16 Und sie brachen von Bethel auf. Und es war noch eine Strecke Landes, um nach Efrata zu kommen, da gebar Rahel; und sie hatte es schwer mit ihrem Gebären. (Yar 3:16)17 Und es geschah, als sie es schwer hatte mit ihrem Gebären, da sagte die Hebamme zu ihr: Fürchte dich nicht, denn auch der wird dir ein Sohn! (Yar 30:24)18 Und es geschah, als ihre Seele ausging – denn sie musste sterben –, da gab sie ihm den Namen Ben-Oni[8]; sein Vater aber nannte ihn Ben-Jamin[9]. (Yar 49:27; 1 Sa 4:20)19 Und Rahel starb und wurde begraben am Weg nach Efrata, das ist Bethlehem. (Yar 48:7; Rut 1:2; Rut 4:11; 1 Sa 16:4; 2 Sa 23:14; 2 Ta 11:6; Mik 5:1)20 Und Jakob richtete über ihrem Grab einen Gedenkstein auf, das ist das Grabmal Rahels bis auf diesen Tag. (1 Sa 10:2)21 Und Israel brach auf und schlug sein Zelt auf jenseits von Migdal-Eder. (İbr 11:9)22 Und es geschah, als Israel in jenem Land wohnte, ging Ruben hin und lag bei Bilha, der Nebenfrau seines Vaters. Und Israel hörte es. Die Söhne Jakobs waren zwölf. (Yar 46:8; Yar 49:3; Yar 49:4; Çık 2:1; Lev 18:8; Say 1:5; Say 2:3; Say 7:12; Say 10:14; Say 13:4; Say 26:5; Say 34:19; Yas 27:12; Yas 27:20; Yas 33:6; Yşu 13:1; Hak 5:14; 1 Sa 2:22; 2 Sa 13:21; 2 Sa 16:22; 1 Ta 2:1; 1 Ta 4:1; 1 Ta 5:1; 1 Ta 12:25; 1 Ta 27:16; Hez 48:31; 1 Ko 5:1; Va 7:4)23 Die Söhne Leas: Ruben, der Erstgeborene Jakobs, und Simeon, Levi, Juda, Issaschar und Sebulon. (Yar 29:32; Yar 30:18; Rut 4:11)24 Die Söhne Rahels: Josef und Benjamin. (Yar 30:24; Yar 35:18; Yar 43:29; Rut 4:11)25 Die Söhne Bilhas, der Magd Rahels: Dan und Naftali. (Yar 30:6)26 Und die Söhne Silpas, der Magd Leas: Gad und Asser. Das sind die Söhne Jakobs, die ihm in Paddan-Aram[10] geboren wurden. (Yar 30:11; Elç 7:8)27 Und Jakob kam zu seinem Vater Isaak nach Mamre, nach Kirjat-Arba, das ist Hebron, wo Abraham und Isaak sich als Fremde aufgehalten hatten. (Yar 13:18; Yar 17:8; Yar 23:19; Yar 37:14; Yar 49:29; Yşu 14:15)28 Und die Tage Isaaks waren 180 Jahre. (Yar 25:7)29 Und Isaak verschied und starb und wurde versammelt zu seinen Völkern[11], alt und der Tage satt. Und seine Söhne Esau und Jakob begruben ihn. (Yar 25:7)