Wyjścia 9 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Plaga pomoru bydła

1 I powiedział JHWH do Mojżesza: Idź do faraona i powiedz mu: Tak mówi JHWH, Bóg Hebrajczyków: Wypuść mój lud, aby Mi służył, 2 bo jeśli ty odmówisz ich wypuszczenia i będziesz go nadal^[1] zatrzymywał, 3 to oto ręka JHWH już jest^[2] na twym dobytku, który jest na polu, na koniach, na osłach, na wielbłądach,^[3] na krowach i na owcach – zaraza bardzo ciężka. 4 Lecz JHWH zaznaczy różnicę między dobytkiem Izraela a dobytkiem Egipcjan i nie padnie nic z [dobytku] synów Izraela. 5 JHWH wyznaczył też czas, mówiąc: Jutro uczyni JHWH rzecz tę w tej ziemi. 6 I uczynił JHWH rzecz tę nazajutrz – i padł cały^[4] dobytek Egipcjan, lecz z dobytku synów Izraela nie padło ani jedno. 7 Faraon posłał [sprawdzić], a oto nie padło z dobytku^[5] Izraela ani jedno – a serce faraona stwardniało, i nie wypuścił ludu.

Plaga wrzodów

8 Powiedział zatem JHWH do Mojżesza i do Aarona: Weźcie pełne garście sadzy^[6] z pieca^[7] i niech Mojżesz rozrzuci ją ku niebu na oczach faraona, 9 a [ona] zamieni się w pył nad całą ziemią egipską i zamieni się na człowieku i na bydle we wrzód^[8] pękający czyrakami – w całej ziemi egipskiej. 10 Wzięli więc sadzy z pieca i stanęli przed faraonem, a Mojżesz rozrzucił ją ku niebu i zamieniła się we wrzód pękający czyrakami na ludziach i na bydle. (Ap 16,2) 11 Czarownicy zaś nie byli w stanie stanąć przed Mojżeszem z powodu wrzodu, bo wrzód był na czarownikach i na wszystkich Egipcjanach. 12 Lecz JHWH zatwardził serce faraona i nie posłuchał ich – tak jak JHWH zapowiedział Mojżeszowi.

Plaga gradu

13 Następnie powiedział JHWH do Mojżesza: Wstań wcześnie rano i ustaw się przed faraonem, i powiedz mu: Tak mówi JHWH, Bóg Hebrajczyków: Wypuść mój lud, aby Mi służył, 14 gdyż tym razem Ja ześlę wszystkie moje plagi na^[9] twoje serce i na twoje sługi, i na twój lud, abyś wiedział, że nie ma takiego jak Ja na całej ziemi. 15 [Już] teraz bowiem mógłbym wyciągnąć moją rękę i uderzyć zarazą i ciebie, i twój lud, i byłbyś starty z ziemi.^[10] 16 Właściwie tylko ze względu na to cię postawiłem,^[11] aby ci pokazać moją moc, oraz po to, by rozgłaszano^[12] moje imię po całej ziemi. (Rz 9,17) 17 Ty zaś wciąż wynosisz się ponad mój lud, nie chcąc go wypuścić! 18 Oto Ja jutro o tym czasie spuszczę bardzo ciężki grad, jakiego jeszcze nie było w Egipcie od dnia jego założenia aż dotąd. 19 Każ więc teraz schronić swój dobytek i wszystko, co masz na polu, [bo] każdy człowiek i zwierzę, które znajdzie się na polu, a nie zostanie spędzone do domu, zginie, gdy spadnie na nie grad. 20 Kto [więc] spośród sług faraona bał się Słowa JHWH, śpiesznie ściągał swoje sługi i swój dobytek do domów. 21 Kto zaś nie przykładał swego serca do^[13] Słowa JHWH, pozostawił swoje sługi i swój dobytek na polu. 22 Wtedy powiedział JHWH do Mojżesza: Wznieś swoją rękę ku niebu, niech spadnie grad na całą ziemię egipską, na ludzi i na bydło, i na zieleń pól w ziemi egipskiej. 23 I wzniósł Mojżesz swoją laskę ku niebu, a JHWH posłał gromy^[14] i grad – i raz po raz szedł ogień ku ziemi, i spuścił JHWH grad na ziemię egipską. 24 A grad i ogień, idący raz po raz ku ziemi pośród gradu, były bardzo gwałtowne, takie, jakim podobnych nie było w całej ziemi egipskiej,^[15] odkąd stała się narodem. (Ap 8,7; Ap 16,21) 25 A grad wybił w całej ziemi egipskiej wszystko, co było na polu, od człowieka po bydło, i całą zieleń pól wybił grad, i połamał wszystkie drzewa na polu. 26 Tylko w ziemi Goszen, gdzie przebywali synowie Izraela, nie było gradu. 27 Faraon zaś posłał i wezwał Mojżesza i Aarona, i powiedział do nich: Tym razem zgrzeszyłem. JHWH jest sprawiedliwy, a ja i mój lud jesteśmy bezbożni.^[16] 28 Wstawcie się^[17] u JHWH, bo dość już gromów^[18] Boga i gradu. Wypuszczę^[19] was, nie pozostaniecie tu dłużej. 29 A Mojżesz powiedział do niego: Gdy tylko wyjdę z miasta, wyciągnę moje dłonie^[20] do JHWH. Ustaną gromy^[21] i gradu już nie będzie, po to, byś poznał, że ziemia należy do JHWH. 30 A ty i twoi słudzy – wiem, że jeszcze nie odczuwacie strachu przed obliczem JHWH, Boga. 31 A len i jęczmień były zbite, gdyż jęczmień miał już młode kłosy, a len kwiaty, 32 pszenica zaś i orkisz nie były zbite, bo są one późniejsze. 33 Gdy Mojżesz wyszedł od faraona i z miasta, wyciągnął swe dłonie do JHWH; i ustały gromy i grad, a deszcz^[22] nie padał na ziemię. 34 A kiedy faraon zobaczył, że ustał deszcz i grad, i gromy, zaczął na nowo grzeszyć i stwardniało jego serce – jego i jego sług. 35 Zhardziało serce faraona i nie wypuścił synów Izraela, tak jak JHWH zapowiedział za pośrednictwem Mojżesza.