Wyjścia 8 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Plaga żab

1 I^[1] powiedział JHWH do Mojżesza: Idź do faraona i powiedz mu: Tak mówi JHWH: Wypuść mój lud, aby Mi służył. 2 A jeśli ty odmówisz jego wypuszczenia, to oto i Ja uderzę wszystkie twoje granice żabami. 3 I zaroi się Nil od żab, i wyjdą, i wejdą do twego domu i do twojej sypialni, i na twoje łoże, i do domu twoich sług, i pomiędzy twój lud, i do twoich pieców, i do twoich dzież. 4 I na ciebie, i na twój lud, i na wszystkie twoje sługi wypełzną żaby.^[2] 5 I powiedział JHWH do Mojżesza: Powiedz Aaronowi: Unieś swoją rękę ze swoją laską nad rzeki, nad kanały i nad rozlewiska, i sprowadź żaby na ziemię egipską! 6 Aaron uniósł swoją rękę nad wody Egiptu i wyszły żaby, i pokryły ziemię egipską. 7 Ale uczynili tak też wróżbici swoimi tajemnymi [zaklęciami], [oni] też sprowadzili żaby na ziemię egipską. 8 Faraon wezwał zaś Mojżesza i Aarona, i powiedział: Wstawcie się^[3] u JHWH, aby oddalił żaby ode mnie i od mojego ludu, a wypuszczę lud, aby złożyli JHWH ofiarę. 9 I powiedział Mojżesz do faraona: Zechciej mi wyznaczyć,^[4] kiedy mam się wstawić za tobą i za twoimi sługami, i za twoim ludem, aby odciąć te żaby od ciebie i od twoich domów, tak aby pozostały tylko w Nilu. 10 I powiedział: Jutro. A Mojżesz odpowiedział: [Stanie się] według twojego słowa po to, byś poznał, że nie ma nikogo takiego jak JHWH, nasz Bóg.^[5] 11 Dlatego żaby oddalą się od ciebie i od twoich domów, i od twoich sług, i od twojego ludu, a pozostaną tylko w Nilu. 12 A gdy Mojżesz z Aaronem wyszedł od faraona, wołał Mojżesz do JHWH w sprawie żab, które zesłał na faraona. 13 I JHWH uczynił według słowa Mojżesza – i wyginęły żaby w domach, na dziedzińcach i na polach. 14 Zgarniali je zatem na kupy – i cuchnęła ziemia. 15 Faraon zaś, gdy zauważył, że nastała ulga, zatwardził swoje serce i nie posłuchał ich – tak, jak zapowiedział JHWH.

Plaga komarów

16 Powiedział więc JHWH do Mojżesza: Powiedz Aaronowi: Unieś swoją laskę^[6] i uderz proch ziemi, a zamieni się^[7] w komary^[8] w całej ziemi egipskiej. 17 I uczynili tak; Aaron uniósł swą rękę ze swą laską i uderzył proch ziemi – i komary opadły ludzi oraz bydło. Cały proch ziemi zamienił się w komary w całej ziemi egipskiej. 18 Próbowali tak uczynić również wróżbici swoimi tajemnymi [zaklęciami], chcąc sprowadzić komary, lecz nie zdołali – były zatem komary na ludziach i na bydle. 19 Wtedy wróżbici powiedzieli do faraona: W tym jest palec Boży. Lecz serce faraona zhardziało i nie posłuchał ich – tak jak zapowiedział JHWH.

Plaga much

20 Powiedział zatem JHWH do Mojżesza: Wczesnym rankiem ustaw się przed faraonem właśnie wtedy, gdy będzie wychodził nad wodę, i powiedz mu: Tak mówi JHWH: Wypuść mój lud, aby Mi służył. 21 Bo jeśli odmówisz wypuszczenia mojego ludu, to oto Ja ześlę chmarę [much]^[9] na ciebie i na twoje sługi, i na twój lud, i na twoje domy. I wypełnią się domy Egipcjan tą chmarą, a także ziemia, w której [mieszkają]. 22 Ale wyróżnię w tym dniu ziemię Goszen, w której przebywa mój lud, aby nie było w niej chmary [much], po to, abyś poznał, że Ja, JHWH, jestem w tej ziemi. 23 I zaznaczę to odkupienie^[10] pomiędzy moim ludem a twoim ludem – jutro nastąpi ten znak. 24 I tak też JHWH uczynił. Gęsta chmara [much] nadciągnęła do domu faraona i do domu jego sług, i nad całą ziemię egipską – i niszczała ziemia z powodu tej chmary. 25 Wtedy faraon wezwał Mojżesza i Aarona, i powiedział: Idźcie, złóżcie waszemu Bogu ofiarę w tym kraju. 26 A Mojżesz odpowiedział: Nie byłoby słusznie tak czynić, gdyż składamy w ofierze JHWH, naszemu Bogu, to, co dla Egipcjan jest obrzydliwością.^[11] Otóż gdy będziemy ofiarować to, co jest obrzydliwością w oczach Egipcjan, czy nie będą chcieli nas kamienować? 27 Chcemy udać się w trzydniową wędrówkę na pustynię i [tam] złożyć ofiarę JHWH, naszemu Bogu – tak jak nam powiedział. 28 A faraon powiedział: Ja was wypuszczę i złóżcie ofiarę JHWH, waszemu Bogu, na pustyni, ale nie oddalajcie się zbytnio w [swej] wędrówce – [i] wstawcie się za mną!^[12] 29 A Mojżesz powiedział: Gdy tylko wyjdę od ciebie, wstawię się u JHWH i jutro oddali się ta chmara od faraona, od jego sług i od jego ludu; tylko niech faraon już więcej nie kpi [z nas], nie chcąc wypuścić ludu, by złożył ofiarę JHWH. 30 Gdy więc Mojżesz wyszedł od faraona, wstawił się u JHWH. 31 I uczynił JHWH według słowa Mojżesza, i oddalił chmarę od faraona, od jego sług i od jego ludu – nie pozostała ani jedna [mucha]. 32 Jednak także tym razem faraon zatwardził swe serce – i nie wypuścił ludu.