Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
od Ewangeliczny Instytut Biblijny1Pytam zatem: Czy Bóg odtrącił swój lud? W żadnym razie. Przecież i ja jestem Izraelitą, z nasienia Abrahama, z plemienia Beniamina. (Flp 3,5)2Bóg nie odtrącił swojego ludu, który już uprzednio poznał. Albo czy nie wiecie, co Pismo mówi, przez Eliasza, jak skarży się Bogu na Izraela:3Panie, Twoich proroków pozabijali, Twoje ołtarze poburzyli, zostałem tylko ja sam – i mojej duszy szukają.4Co mu jednak mówi wyrocznia?[1] Zostawiłem sobie siedem tysięcy mężczyzn, którzy nie zgięli kolana przed Baalem.5Tak i w teraźniejszym czasie pozostaje reszta zgodnie z wyborem łaski. (Rz 9,27)6Jeśli zaś z łaski, to już nie z uczynków, bo inaczej łaska nie byłaby już łaską. (Ga 3,18)7Cóż więc? Czego szuka Izrael, tego nie znalazł, jednak wybrani znaleźli; pozostali natomiast zostali dotknięci zatwardziałością,[2] (Rz 9,31)8jak napisano: Dał im Bóg ducha odrętwienia, oczy, by nie widzieli, i uszy, by nie słyszeli – aż do dnia dzisiejszego. (Mt 13,14; Mk 4,12; Łk 8,10; Dz 28,26)9A Dawid mówi: Niech ich stół stanie się im sidłem i pułapką, potrzaskiem[3] i ich odpłatą,[4] (Łk 14,12; Rz 9,33; 1 Kor 1,23)10niech ich oczy zostaną dotknięte zaćmieniem, aby nie widzieli, a ich grzbiet zegnij na zawsze.[5]11Pytam zatem: Czy potknęli się, aby upaść? W żadnym razie. W ich upadku jest zbawienie dla narodów, aby w nich wzbudzić zazdrość. (Dz 13,46; Rz 10,19)12Jeśli zaś ich upadek [stał się] bogactwem świata, a ich porażka bogactwem narodów, to o ile bardziej ich pełnia?13Wam natomiast, z narodów, mówię: Na ile ja jestem apostołem narodów, doceniam moją posługę. (Dz 9,15; Dz 22,21; Ga 1,16; Ga 2,8; Ef 3,8; 1 Tm 2,7)14Może jakoś wzbudzę zazdrość u moich według ciała i zbawię niektórych z nich. (1 Tm 4,16)15Bo jeśli ich odrzucenie[6] jest pojednaniem[7] świata, to czym przyjęcie, jeśli nie ożyciem z martwych? (Rz 9,1; Rz 11,1; Rz 11,11; Rz 11,25; 2 Kor 5,18)16Jeśli zaś zaczyn jest święty, to i ciasto; a jeśli korzeń jest święty, to i gałęzie.[8]17Jeśli zaś niektóre z gałęzi zostały odłamane, a ty, będąc dziką oliwką, zostałeś między [pozostałe] wszczepiony i stałeś się uczestnikiem korzenia oraz tłuszczu drzewa oliwnego, (Ef 2,11)18to nie wynoś się nad gałęzie; a jeśli się wynosisz – nie ty dźwigasz korzeń, ale korzeń ciebie.19Powiesz jednak: Odłamane zostały gałęzie, abym ja mógł być wszczepiony.20Słusznie! Zostały odłamane z powodu niewiary, ty zaś stoisz dzięki wierze. Nie myśl wyniośle, ale się bój. (Rz 12,16)21Jeśli bowiem Bóg nie oszczędził gałęzi naturalnych,[9] może nie oszczędzić i ciebie.22Zauważ więc dobrotliwość i surowość Boga, surowość dla tych, którzy upadli, a jednocześnie dobrotliwość Boga względem ciebie, jeśli pozostaniesz w tej dobrotliwości, w przeciwnym bowiem razie i ty będziesz odcięty. (Hbr 3,14)23Oni natomiast, jeśli nie będą trwali w niewierze, zostaną wszczepieni, gdyż Bóg ma moc wszczepić ich ponownie. (2 Kor 3,16)24Bo jeśli ty, z natury przynależny do dzikiej oliwki, zostałeś odcięty i wbrew naturze wszczepiony w szlachetne drzewo oliwne, to tym bardziej ci z natury zostaną wszczepieni w swoją własną oliwkę.25Nie chcę bowiem, bracia, abyście byli nieświadomi tej tajemnicy[10] – abyście nie byli zbyt wyniośle myślący o sobie – że zatwardziałość[11] przyszła na część Izraela, dopóki nie wejdzie pełnia narodów[12] – (Mt 13,11; Mk 3,5; Mk 4,11; Łk 21,24; Rz 11,12; Rz 12,16; Rz 16,25; 1 Kor 2,1; 1 Kor 2,7; 1 Kor 4,1; Ef 3,3; Ef 3,9; Ef 4,18; Ef 5,32; Ef 6,19; Kol 1,26; Kol 2,2; Kol 4,13)26i w ten sposób będzie zbawiony cały Izrael,[13] jak napisano: Przyjdzie z Syjonu Wybawca, odwróci bezbożności od Jakuba.[14] (Rz 9,6)27I takie to będzie moje przymierze z nimi, kiedy usunę ich grzechy.[15] (Hbr 8,8)28Co do ewangelii zatem są oni – ze względu na was – nieprzyjaciółmi, co do wybrania natomiast, są ukochani, ze względu na ojców. (Rz 9,4; Rz 11,16)29Nieodwołalne są bowiem dary łaski i powołanie ze strony Boga.[16]30Bo jak wy niegdyś byliście nieposłuszni Bogu, a teraz – z powodu ich nieposłuszeństwa – dostąpiliście miłosierdzia, (Ef 2,2)31tak oni teraz są nieposłuszni – gdy wy dostępujecie miłosierdzia – aby też z kolei oni mogli dostąpić miłosierdzia.32Bóg bowiem wydał wszystkich na nieposłuszeństwo, aby móc się nad wszystkimi zmiłować. (Ga 3,22; 1 Tm 2,4)33O, głębio bogactwa, mądrości i poznania Boga! Jak niepojęte są Jego wyroki i niewyśledzone Jego drogi![17] (Rz 1,20; Rz 9,23; Rz 10,12)34Bo kto poznał zamysł Pana? Lub kto stał się Jego doradcą? (1 Kor 2,16)35Lub kto pierwszy dał Jemu, tak by miało mu być odpłacone?36Gdyż z Niego i przez Niego,[18] i dla Niego [jest] wszystko; Jemu chwała na wieki. Amen. (Rz 16,27; 1 Kor 8,6)