Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
od Ewangeliczny Instytut Biblijny1Bracia! Rozkosz[1] mojego serca i modlitwa do Boga za nimi [jest] o zbawienie.2Zaświadczam im bowiem, że mają gorliwość dla Boga, lecz nie według poznania. (Dz 22,3)3Bo nieświadomi sprawiedliwości Bożej i własną sprawiedliwość usiłując ustanowić, nie podporządkowali się sprawiedliwości Bożej. (Rz 9,31)4Kresem[2] bowiem Prawa jest Chrystus[3] dla sprawiedliwości każdego, kto wierzy. (Mt 5,17; Łk 16,16; Łk 22,37; Rz 6,14; Rz 9,31; Rz 13,10; Ga 3,24; Ef 2,15; Kol 2,14; 1 Tm 1,5; Hbr 8,13)5Mojżesz bowiem opisuje sprawiedliwość z Prawa, że człowiek, który zachowuje [przykazania], będzie żył dzięki nim. (Ga 3,12)6Sprawiedliwość zaś z wiary mówi tak: Nie mów w swoim sercu: Kto wstąpi do nieba? To znaczy, aby sprowadzić Chrystusa;[4] (Mt 3,9)7albo: Kto zstąpi do Abyssu?[5] To znaczy, aby wyprowadzić Chrystusa spośród umarłych. (Łk 8,31; Dz 2,27; Dz 2,31; 1 P 4,6; Ap 9,1; Ap 9,11; Ap 11,7; Ap 17,8; Ap 20,1)8Ale co mówi? Blisko ciebie jest słowo,[6] w twoich ustach i w twoim sercu– to znaczy słowo wiary, które głosimy.9Bo jeśli swoimi ustami wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w swoim sercu, że Bóg wzbudził Go z martwych, będziesz zbawiony.10Sercem bowiem wierzy się dla sprawiedliwości, a ustami wyznaje się dla zbawienia.11Gdyż Pismo mówi: Każdy, kto w Niego wierzy,[7] nie będzie zawstydzony. (Rz 9,33; 1 P 2,6)12Nie ma bowiem różnicy między Żydem a Grekiem, gdyż [jeden i] ten sam jest Pan wszystkich, hojny dla wszystkich, którzy Go wzywają. (Dz 10,34; Dz 15,9)13Bo każdy, kto wezwie imienia Pana, będzie zbawiony. (Dz 2,21)14Lecz jak mają wezwać Tego, w którego nie uwierzyli? A jak uwierzyć w Tego, którego nie usłyszeli? Jak mają usłyszeć bez kogoś, kto głosi?15A jak mają głosić, jeśli nie zostali posłani? Jak napisano: Jak piękne są stopy tych, którzy rozgłaszają dobre wieści.[8]16Ale nie wszyscy posłuchali[9] ewangelii. Izajasz bowiem mówi: Panie, kto uwierzył naszej wieści?17Wiara zatem [jest] z wieści,[10] a wieść przez słowo[11] Chrystusa. (Mt 18,6; 1 Kor 12,17)18Ale pytam: Czy nie usłyszeli? Przeciwnie: Po całej ziemi rozszedł się ich głos i do krańców zamieszkałego świata [dotarły] ich słowa.[12] (Łk 2,1)19Pytam jednak: Czy Izrael nie zrozumiał? Mojżesz jako pierwszy mówi: Ja wzbudzę w was zazdrość przez tych, którzy nie są narodem, przez naród nierozumny podrażnię was.[13] (1 Kor 10,22)20Izajasz zaś odważnie mówi: Dałem się znaleźć tym, którzy Mnie nie szukali, stałem się widoczny dla tych, którzy o Mnie nie pytali.21Do Izraela natomiast mówi: Cały dzień wyciągałem moje ręce do ludu nieposłusznego i opornego.[14]