1A gdy człowiek zaczął rozmnażać się na obliczu ziemi, a rodziły im się córki,2ujrzeli synowie Boży,[1] że córki ludzkie są piękne.[2] I wzięli sobie za żony te spośród tych wszystkich, które [sobie] wybrali. (Rdz 6,4; Job 1,6; Job 2,1; Job 38,7; Mk 12,25; 2 P 2,4; Jud 1,5)3I powiedział JHWH: Nie będzie zmagał się[3] mój duch w człowieku na wieki, bo też jest on ciałem, będzie więc jego dni sto dwadzieścia lat.[4]4Nefilim[5] byli w tych dniach na ziemi – a także po tym, jak synowie Boży przychodzili do córek ludzkich i zradzali sobie[6] [z nich] oni [potomków] – mocarze,[7] którzy byli od wieków, sławni mężczyźni. (Rdz 16,1; Rdz 16,15; Rdz 17,19; Rdz 17,21; Rdz 21,2; Rdz 21,9; Rdz 22,23; Rdz 24,24; Rdz 24,47; Rdz 25,2; Lb 13,33)5I widział JHWH, że wielka jest niegodziwość człowieka na ziemi i że każdy wytwór[8] myśli jego serca jest tylko zły – cały dzień. (Rdz 8,21; 1 Krn 28,9; 1 Krn 29,18)6I żałował JHWH, że uczynił człowieka na ziemi i bolał nad tym w swoim sercu.7I powiedział JHWH: Zetrę człowieka, którego stworzyłem, z powierzchni ziemi – od człowieka po bydło, po płazy i po ptactwo niebios, ponieważ żałuję, że ich uczyniłem.8Ale Noe znalazł łaskę[9] w oczach JHWH. (Rdz 32,5; Rdz 39,4; Pwt 24,1; Rt 2,10; 1 Sm 25,8; Przyp 3,4; Mt 24,37; Łk 17,26; 1 P 3,20)
Noe i arka
9Oto pokolenia Noego: Noe był człowiekiem sprawiedliwym, nieskazitelny był wśród swojego pokolenia. Noe chodził[10] z Bogiem. (Rdz 5,22; Rdz 5,24; Rdz 17,1; Rdz 24,40; Pwt 18,13; Joz 24,14; 1 Sm 25,15; Job 12,4; Ps 18,24; Ps 18,26; Ps 37,18; Ps 101,2; Ps 101,6; Przyp 2,21; Przyp 11,5; Przyp 28,10)10I zrodził Noe trzech synów: Sema, Chama i Jafeta.11A ziemia była skażona[11] przed obliczem Boga i była ziemia pełna gwałtu.[12] (Rdz 16,5; Rdz 49,5; Pwt 19,16; Sdz 9,24; Jer 13,22; Am 3,10)12Gdy Bóg spojrzał na ziemię, oto była skażona, ponieważ wszelkie ciało skaziło swoją drogę na ziemi.13I powiedział Bóg do Noego: Nadszedł u Mnie[13] kres wszelkiego ciała, gdyż ziemia napełniła się gwałtem przed ich [własnym] obliczem; dlatego oto Ja skażę[14] ich wraz z ziemią. (Rdz 6,17)14Sporządź sobie arkę z drewna gofer,[15] sporządź arkę z gniazdami,[16] a od wewnątrz i na zewnątrz pokryj [ją] smołą.[17]15Zrobisz ją zaś tak: Trzysta łokci [ma mieć] długość arki, pięćdziesiąt łokci jej szerokość i trzydzieści łokci jej wysokość.[18]16Zrobisz w arce okno[19] i zakończysz je na łokieć[20] od góry, i umieścisz wejście do arki z jej boku; sporządź w niej [pokłady] dolne, drugie oraz trzecie.17A Ja, oto Ja sprowadzę potop,[21] wody na ziemię, aby zniszczyć pod niebem wszelkie ciało, w którym jest duch życia[22] – wszystko, co jest na ziemi, wymrze.[23]18Ale z tobą ustanowię[24] moje przymierze[25] – i wejdziesz do arki ty i twoi synowie, i twoja żona, i żony twoich synów z tobą. (Rdz 1,28; Rdz 2,16; Rdz 3,14; Rdz 8,20; Rdz 12,1; Rdz 13,14; Rdz 15,1; Rdz 15,18; Rdz 17,1; Rdz 17,19; Rdz 48,4; Wj 19,5; Wj 20,1; Pwt 30,1; 2 Sm 7,5; 2 Sm 7,12; 1 Krl 8,4; 2 Krn 7,11; Ps 105,7; Jer 22,30; Jer 31,31; Ez 36,35; Łk 22,20; 1 Kor 11,25)19A ze wszystkiego, co żywe, z wszelkiego ciała, dwoje ze wszystkiego wprowadzisz do arki, aby wraz z tobą zachować [to] przy życiu, będą to samiec i samica.20Z ptactwa według jego rodzajów i z bydła według jego rodzajów, i z wszelkiego płazu ziemi według jego rodzajów – dwoje ze wszystkiego wejdą do ciebie, aby zostać przy życiu.21A ty weź sobie [zapasy] z wszelkiej żywności, którą się jada, i zgromadź [ją] u siebie, i niech będzie dla ciebie oraz dla nich na pokarm.22I uczynił Noe zgodnie ze wszystkim, co przykazał mu Bóg – tak uczynił. (Hbr 11,7; 2 P 2,5)