1I oznajmił Bóg wszystkie te słowa, mówiąc:[1]2Ja jestem JHWH, twój Bóg, który cię[2] wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli.[3]3Nie będziesz miał innych bogów obok Mnie.[4]4Nie czyń sobie rzeźby[5] ani żadnego wyobrażenia[6] czegokolwiek, co jest na niebiosach w górze albo co jest na ziemi w dole, albo co jest w wodzie pod ziemią. (Wj 34,17; Kpł 19,4; Kpł 26,1; Pwt 4,15; Pwt 27,15; Ha 2,18)5Nie będziesz się im kłaniał i nie będziesz im służył,[7] gdyż Ja, JHWH, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym,[8] który nawiedza winę ojców na synach do trzeciego i czwartego [pokolenia] tych, którzy Mnie nienawidzą,[9] (Wj 34,14; Lb 16,27; Lb 16,32; Pwt 7,9; Joz 7,24; 2 Sm 21,1; Jer 31,29; Ez 18,2)6a okazuje łaskę tysięcznym[10] – tych, którzy Mnie kochają i przestrzegają moich przykazań. (Wj 34,7; Pwt 5,10; Pwt 7,9; Ps 18,51; Ps 118,1; Jer 32,18)7Nie używaj imienia JHWH, twojego Boga, nadaremnie,[11] gdyż JHWH nie pozostawi bez kary tego, który używa Jego imienia nadaremnie. (Kpł 19,12)8Pamiętaj[12] o dniu szabatu, aby go święcić.[13] (Wj 16,23; Wj 31,12)9Sześć dni będziesz pracował i wykonywał wszelką swoją pracę,10ale siódmego dnia będzie szabat dla JHWH, twojego Boga. Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służąca, ani twoje bydło, ani przychodzień, który będzie w obrębie twoich bram.[14] (Wj 23,12; Wj 31,15; Wj 34,21; Wj 35,2; Kpł 23,3)11Gdyż sześć dni tworzył JHWH niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich jest, a siódmego dnia odpoczął. Dlatego pobłogosławił JHWH dzień szabatu i poświęcił go. (Rdz 2,1; Wj 31,17; Pwt 5,15; Hbr 4,1)12Czcij swego ojca i swoją matkę, po to,[15] by wydłużyły się twoje dni na ziemi, którą JHWH, twój Bóg, ci daje. (Pwt 27,16; Mt 15,4; Mt 19,19; Mk 7,10; Mk 10,19; Łk 18,20; Ef 6,2)13Nie będziesz mordował.[16] (Rdz 9,6; Wj 22,2; Kpł 24,17; Pwt 13,5; Pwt 13,9; Pwt 20,13; Pwt 20,16; Ps 18,35; Mt 5,21; Mk 10,19; Łk 18,20; Rz 13,9; Jk 2,11)14Nie będziesz cudzołożył. (Kpł 20,10; Mt 5,27; Mt 19,18; Mk 10,19; Łk 18,20; Rz 13,9; Jk 2,11)15Nie będziesz kradł. (Kpł 19,11; Mt 19,18; Mk 10,19; Łk 18,20; Rz 13,9)16Nie będziesz składał fałszywego świadectwa[17] przeciw swojemu bliźniemu. (Wj 23,1; Kpł 5,1; Oz 4,2; Mt 19,18; Mk 10,19; Łk 18,20)17Nie będziesz pożądał[18] domu swojego bliźniego, nie będziesz pożądał żony swojego bliźniego ani jego sługi,[19] ani jego służącej, ani jego bydlęcia, ani jego osła, ani czegokolwiek, co należy do twojego bliźniego. (Ps 19,10; Ps 68,16; Pnp 2,3; Rz 7,7; Rz 13,9)18A cały lud widział[20] grzmoty[21] i[22] błyski, i głos rogu, i dymiącą górę, i przestraszył się[23] lud[24] i zadrżał, i stanął z daleka.19I powiedzieli do Mojżesza: Ty[25] rozmawiaj z nami, a będziemy słuchać, lecz niech nie rozmawia z nami Bóg, abyśmy nie pomarli. (Pwt 5,22; Pwt 5,24; Hbr 12,18)20Wtedy powiedział Mojżesz do ludu: Nie bójcie się, gdyż z powodu doświadczenia was przyszedł Bóg oraz po to, by była na waszych obliczach bojaźń przed Nim, abyście nie grzeszyli.[26]21Lecz lud stał z daleka, a Mojżesz zbliżył się do mroku, w którym był Bóg. (Pwt 4,11; 1 Krl 8,12; Ps 18,9)
Księga Przymierza Ołtarz
22I powiedział JHWH do Mojżesza:[27] Tak powiesz do synów Izraela: Wy sami widzieliście, że z niebios rozmawiałem z wami. (Wj 21,1; Wj 21,12; Wj 21,15; Wj 21,16; Wj 21,17; Wj 22,17; Wj 23,20; Wj 24,7; Kpł 17,1; Pwt 12,1)23Nie czyńcie przy Mnie bogów ze srebra ani bogów ze złota – nie czyńcie sobie.24Uczynisz Mi ołtarz z ziemi i będziesz na nim ofiarował swoje całopalenia i swoje ofiary pojednania, swoje owce i swoje bydło. Na każdym miejscu,[28] na którym polecę ci wspominać[29] moje imię, przyjdę do ciebie i będę ci błogosławił.25A jeśli postawisz Mi ołtarz kamienny, nie buduj go z [kamieni] ciosanych, bo gdy obrobisz go swoim dłutem, zbezcześcisz go. (Pwt 27,5; Joz 8,31)26Nie będziesz też wstępował na mój ołtarz po stopniach, aby nie odsłoniła się na tobie twoja nagość.[30] (Rdz 9,22; Rdz 9,23)