1A gdy człowiek zaczął rozmnażać się na obliczu ziemi, a rodziły im się córki,2ujrzeli synowie Boży,[1] że córki ludzkie są piękne.[2] I wzięli sobie za żony te spośród tych wszystkich, które [sobie] wybrali. (Mk 12,25; 2 P 2,4; Jud 1,5)3I powiedział JHWH: Nie będzie zmagał się[3] mój duch w człowieku na wieki, bo też jest on ciałem, będzie więc jego dni sto dwadzieścia lat.[4]4Nefilim[5] byli w tych dniach na ziemi – a także po tym, jak synowie Boży przychodzili do córek ludzkich i zradzali sobie[6] [z nich] oni [potomków] – mocarze,[7] którzy byli od wieków, sławni mężczyźni.5I widział JHWH, że wielka jest niegodziwość człowieka na ziemi i że każdy wytwór[8] myśli jego serca jest tylko zły – cały dzień.6I żałował JHWH, że uczynił człowieka na ziemi i bolał nad tym w swoim sercu.7I powiedział JHWH: Zetrę człowieka, którego stworzyłem, z powierzchni ziemi – od człowieka po bydło, po płazy i po ptactwo niebios, ponieważ żałuję, że ich uczyniłem.8Ale Noe znalazł łaskę[9] w oczach JHWH. (Mt 24,37; Łk 17,26; 1 P 3,20)
Noe i arka
9Oto pokolenia Noego: Noe był człowiekiem sprawiedliwym, nieskazitelny był wśród swojego pokolenia. Noe chodził[10] z Bogiem.10I zrodził Noe trzech synów: Sema, Chama i Jafeta.11A ziemia była skażona[11] przed obliczem Boga i była ziemia pełna gwałtu.[12]12Gdy Bóg spojrzał na ziemię, oto była skażona, ponieważ wszelkie ciało skaziło swoją drogę na ziemi.13I powiedział Bóg do Noego: Nadszedł u Mnie[13] kres wszelkiego ciała, gdyż ziemia napełniła się gwałtem przed ich [własnym] obliczem; dlatego oto Ja skażę[14] ich wraz z ziemią.14Sporządź sobie arkę z drewna gofer,[15] sporządź arkę z gniazdami,[16] a od wewnątrz i na zewnątrz pokryj [ją] smołą.[17]15Zrobisz ją zaś tak: Trzysta łokci [ma mieć] długość arki, pięćdziesiąt łokci jej szerokość i trzydzieści łokci jej wysokość.[18]16Zrobisz w arce okno[19] i zakończysz je na łokieć[20] od góry, i umieścisz wejście do arki z jej boku; sporządź w niej [pokłady] dolne, drugie oraz trzecie.17A Ja, oto Ja sprowadzę potop,[21] wody na ziemię, aby zniszczyć pod niebem wszelkie ciało, w którym jest duch życia[22] – wszystko, co jest na ziemi, wymrze.[23]18Ale z tobą ustanowię[24] moje przymierze[25] – i wejdziesz do arki ty i twoi synowie, i twoja żona, i żony twoich synów z tobą. (Łk 22,20; 1 Kor 11,25)19A ze wszystkiego, co żywe, z wszelkiego ciała, dwoje ze wszystkiego wprowadzisz do arki, aby wraz z tobą zachować [to] przy życiu, będą to samiec i samica.20Z ptactwa według jego rodzajów i z bydła według jego rodzajów, i z wszelkiego płazu ziemi według jego rodzajów – dwoje ze wszystkiego wejdą do ciebie, aby zostać przy życiu.21A ty weź sobie [zapasy] z wszelkiej żywności, którą się jada, i zgromadź [ją] u siebie, i niech będzie dla ciebie oraz dla nich na pokarm.22I uczynił Noe zgodnie ze wszystkim, co przykazał mu Bóg – tak uczynił. (Hbr 11,7; 2 P 2,5)