1Dla prowadzącego chór. Na [melodię] Jedutuna.[1] Psalm Dawida. (1 Krn 9,16; 1 Krn 16,38; 1 Krn 16,41; 1 Krn 25,1; 1 Krn 25,3; 1 Krn 25,6; 2 Krn 5,12; Ps 39,1; Ps 77,1)2Jedynie w Bogu jest uciszenie mej duszy, Od Niego jest moje zbawienie. (Ps 37,39; Iz 30,15)3Tylko On moją skałą i moim zbawieniem, Moją twierdzą – i nic mną wielce nie zachwieje. (Ps 18,3)4Jak długo będziecie napadać na człowieka – Wy wszyscy – aby go dobić, Jakby był pochyloną ścianą, murem niemal przewróconym?[2] (Wj 16,28; Joz 18,3; Job 8,2; Job 18,2; Job 19,2; Ps 13,2; Ps 13,3)5Myślą tylko o tym, jak zdeptać jego godność, lubią kłamstwo, Swymi ustami błogosławią, Lecz we wnętrzu – złorzeczą. Sela. (Ps 55,22)6Jedynie w Bogu ucisz się, ma duszo! Bo On jest [źródłem] mej nadziei; (Przyp 24,14)7Tylko On moją skałą i moim zbawieniem, Moją twierdzą – i nic mną nie zachwieje.8Na Bogu opiera się moje zbawienie i moja godność; Skała mej mocy, moja ucieczka jest w Bogu.9Ludu, ufajcie Mu o każdej porze, Wylewajcie przed Nim swe serca – Bóg jest naszą ucieczką! Sela. (1 Sm 1,15; Lm 2,19)10Synowie ludzcy[3] są tylko tchnieniem, Kłamstwem są synowie człowieka,[4] Na wadze podnoszą się w górę, Są oni, razem wzięci, ulotniejsi niż mgła.[5] (Job 7,7; Job 14,1; Job 31,6; Ps 4,2; Ps 39,7; Ps 49,2; Ps 78,39; Ps 144,4; Lm 3,33; Dn 5,27; Jk 4,14)11Nie ufajcie przemocy, Na grabieży nie budujcie bogactwa, A gdy się mnoży, nie umacniajcie serca![6] (Mt 19,22; Łk 12,19; 1 Tm 6,17)12Bóg przemówił raz jeden, A dwa razy to usłyszałem: Że moc przynależy Bogu – (2 Krl 6,10; Job 33,14; Ps 65,7)13U Ciebie zaś, Panie, jest łaska – I że[7] Ty odpłacasz każdemu zgodnie z jego czynem. (Job 34,11; Przyp 24,12; Jer 32,19; Ez 7,27; Ez 33,20; Mt 16,27; Rz 2,6)