1Wino to szyderca, piwo[1] – bijatyka; postępuje niemądrze, kto się nimi upija. (Kpł 10,9; Pwt 14,26; Przyp 21,17; Przyp 23,20; Przyp 23,29; Przyp 31,4; Iz 28,7)2Gniew króla jest jak pomruk lwa, kto go drażni, grzeszy przeciw własnej duszy.[2] (Przyp 19,12; Przyp 20,8; Przyp 20,28)3Chwałą człowieka – nie wdawać się w spór, lecz każdy głupiec lubi się sprzeczać.[3]4Leń nie orze w jesieni;[4] pyta [o plon] w czasie żniw, a tu nic!5Plan w ludzkim sercu to głęboka woda, człowiek rozumny[5] umie jej naczerpać.6Wielu jest ludzi [i] każdy głosi swą wspaniałomyślność,[6] lecz kto znajdzie człowieka wiernego?[7]7Sprawiedliwy zawsze postępuje nienagannie, szczęśliwi są po nim jego synowie. (Wj 20,4; Przyp 13,22)8Król zasiadający na sędziowskim tronie przesiewa[8] oczami wszelkie zło. (Przyp 16,10)9Któż może powiedzieć: Oczyściłem swoje serce, jestem czysty[9] od mojego grzechu?[10] (Ps 51,7)10Dwojakie odważniki i dwojaka efa – jedno i drugie jest ohydą dla JHWH. (Kpł 19,35; Pwt 25,13)11Głównie po uczynkach poznaje się młodzieńca,[11] czy jego charakter jest czysty i prawy.12Ucho, które słyszy, i oko, które widzi – jedno i drugie stworzył JHWH. (Ps 94,9; Przyp 15,31)13Nie kochaj spania, abyś nie zubożał, miej otwarte oczy – będziesz miał chleba pod dostatkiem.[12]14Niewiele to warte, niewiele! – mówi nabywca. Lecz gdy odchodzi, przechwala się.15Istnieje złoto i przeróżne perły, lecz rzeczą najcenniejszą są roztropne wargi.[13] (Przyp 10,20; Przyp 25,11)16Weź szatę tego, kto poręczył za obcego, weź od niego zastaw na poczet cudzoziemców.[14] (Wj 22,26; Pwt 24,10; Przyp 27,13)17Smaczny dla człowieka chleb [zdobyty] podstępem, lecz potem jego usta są pełne żwiru. (Job 20,14; Lm 3,16)18Dzięki radzie plany się ostają, prowadź więc wojnę pod dobrym dowództwem. (Przyp 11,14; Przyp 15,22)19Gaduła[15] chodzi i zdradza tajemnice, nie zadawaj się więc z tym, kto [wciąż] otwiera usta.[16]20Kto przeklina swego ojca i swą matkę, tego lampa w najgłębszej ciemności[17] zgaśnie.[18] (Wj 21,17; Kpł 20,9; Pwt 27,16; Przyp 13,9; Przyp 19,26)21Dziedzictwo szybko na początku zdobyte,[19] przy końcu nie będzie błogosławione. (Przyp 13,11; Przyp 28,20; Łk 15,12)22Nie mów: Odpłacę za zło! Oczekuj na JHWH, On cię uratuje.[20] (Ps 37,5; Przyp 3,28; Przyp 24,29)23Dwojakie odważniki są ohydą dla JHWH, a fałszywe szale – niedobre![21] (Przyp 10,3)24Kroki mężczyzny pochodzą od JHWH, jak ma człowiek zrozumieć swoją drogę? (Rdz 50,26; Ps 37,23; Przyp 3,6; Przyp 16,1; Przyp 16,9; Kazn 7,13; Kazn 8,17; Kazn 11,5; Jer 10,23)25Sidłem dla człowieka jest zbyt szybko mówić: Święte![22] I zastanawiać się dopiero po złożeniu ślubów. (Job 6,3; Kazn 5,4; Mt 15,5)26Mądry król odsiewa bezbożnych i zwraca przeciwko nim koło.[23] (Iz 28,27)27Tchnienie człowieka jest lampą JHWH, bada On wszystkie komnaty wnętrza.[24] (Rdz 2,7; Job 32,8; Przyp 15,11)28Łaska i wierność[25] strzegą króla, na łasce opiera on swój tron.[26] (2 Sm 7,11; Ps 89,19)29Pięknem młodzieńców jest ich siła; ozdobą starców – siwizna.[27]30Sińce i uderzenia służą starciu[28] zła, a rany – [oczyszczeniu] komnat wnętrza.[29] (Przyp 3,11; Przyp 13,24; Przyp 22,15; Hbr 12,4)