1Rzeczą ludzką są plany serca – odpowiedź języka pochodzi od JHWH. (Mt 10,19)2Wszystkie drogi człowieka są czyste w jego oczach, JHWH jednak jest tym, który bada[1] duchy.[2] (Ps 7,10; Ps 17,3; Przyp 17,3; Przyp 21,2; Przyp 24,12; Jer 11,20; Jer 17,10; Jer 20,12)3Powierz[3] JHWH swoje sprawy, a wtedy urzeczywistnią się twoje zamysły.[4] (Ps 22,9; Ps 37,5; Ps 55,23; Ps 127,1; 1 P 5,7)4JHWH uczynił wszystko w swoim celu,[5] również bezbożnego na dzień nieszczęścia.[6] (Lb 23,23; Iz 26,12)5Każdy [człowiek] wyniosłego serca jest ohydą dla JHWH; ręka za rękę[7] – nie ujdzie uniewinniony.[8] (2 Krn 26,16; Ps 131,1; Przyp 11,21; Przyp 18,12)6W łasce i wierności[9] – przebłaganie[10] za winę, a w bojaźni JHWH – odwrócenie od zła.[11] (Wj 34,6; Przyp 3,3)7Gdy drogi człowieka podobają się JHWH, pogodzi On z nim również jego wrogów.8Lepiej mało w sprawiedliwości niż wielki zysk przy braku prawa.9Serce człowieka obmyśla jego drogę, lecz JHWH umacnia jego krok.[12]10Wyrocznia[13] [Boża] jest na wargach króla, niech w czasie sądu jego usta nie będą wiarołomne. (Pwt 18,10; 2 Sm 14,20; Rz 13,1)11Waga i szale prawa należą do JHWH, Jego dziełem są wszystkie odważniki[14] w sakiewce. (Kpł 19,36; Pwt 25,13)12Niegodziwe postępowanie jest ohydą dla królów, gdyż tron opiera się na sprawiedliwości. (Przyp 20,8; Przyp 25,5; Przyp 29,14)13Sprawiedliwe wargi są rozkoszą królów, [każdy z nich] kocha tego, kto przemawia szczerze.[15] (Przyp 22,11)14Gniew króla to posłańcy śmierci, ale mądry potrafi go uśmierzyć. (Przyp 14,35; Przyp 15,1; Przyp 15,4; Przyp 19,12; Przyp 20,2; Przyp 29,8)15W jasności twarzy króla jest życie, a jego przychylność jest jak obłok z deszczem wiosennym.16Nabycie mądrości – o ileż to lepsze niż [zdobycie] złota, a nabycie rozumu – niż srebra najwyższej próby.17Odwracanie się od zła to ubity trakt prawych, kto pilnuje swojej drogi, strzeże swojej duszy.[16] (Przyp 19,16; Przyp 21,23; Przyp 22,5)18Przed upadkiem – pycha, przed potknięciem – wyniosłość ducha. (Przyp 11,2; Przyp 15,33; Przyp 18,12; Przyp 29,23)19Lepiej uniżyć ducha z pokornymi[17] niż dzielić łupy z pyszałkami.20Kto zważa na Słowo, znajduje dobro, a kto ufa JHWH – jego szczęście![18]21Tego, kto ma mądre serce, nazywają rozumnym, a słodycz warg pomnaża zdolność przekonywania.[19]22Rozsądek[20] tego, który go ma, jest źródłem życia, a głupota jest karą[21] dla głupców. (Przyp 10,11; Przyp 13,14; Przyp 14,27)23Serce mędrca udziela rozsądku jego ustom i przymnaża jego ustom zdolności przekonywania.24Miła mowa jest jak plaster miodu – słodyczą dla duszy i lekiem dla kości.25Bywa, że droga wydaje się człowiekowi prosta, lecz przy swoim końcu okazuje się drogą śmierci.26Pragnienie robotnika służy mu, gdyż jego usta go ponaglają. (Kazn 6,7)27Człowiek bezwartościowy wywleka[22] zło, a to, co na jego wargach, przypomina płonący ogień. (Jk 3,6)28Człowiek przewrotny wywołuje kłótnię, a oszczerca rozdziela przyjaciół.[23]29Człowiek gwałtowny zwodzi swojego bliźniego i sprowadza go na niedobrą drogę. (Przyp 1,10; Przyp 4,14)30Kto przymruża oczy, by myśleć pokrętnie, kto zaciska wargi – już popełnił zło.[24]31Wspaniałą koroną jest siwizna, dochodzi się do niej na drodze sprawiedliwości.32Lepszy cierpliwy niż bohater, a panujący nad swym duchem[25] – niż zdobywca miasta.33Losem potrząsa się w zanadrzu, lecz całe rozstrzygnięcie pochodzi od JHWH. (Wj 28,30; 1 Sm 14,40; Dz 1,26)