Zapisz się darmowo

Mateusza 13

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Tego dnia wyszedł Jezus z domu i usiadł nad morzem.[1] (Mt 9,28; Mt 13,36; Mk 4,1; Łk 8,4) 2 I zebrały się przy Nim liczne tłumy;[2] tak że wszedł do łodzi i usiadł, a cały tłum stał na brzegu. (Mt 4,4; Mt 9,36; Mk 3,9; Łk 5,3) 3 I powiedział im wiele w przypowieściach,[3] mówiąc: Oto wyszedł siewca, aby siać. (Mt 13,37; Mk 4,1; Łk 8,4) 4 A gdy on siał, niektóre [ziarna] padły przy drodze i przyleciały ptaki – i zjadły je. (Mt 13,19) 5 Inne zaś padły na miejsce skaliste,[4] gdzie nie miały wiele gleby, i zaraz wystrzeliły w górę, dlatego że gleba nie była głęboka. (Mt 13,20; Mt 13,21) 6 Gdy zaś wzeszło słońce, zostały spieczone, a ponieważ nie miały korzenia, uschły. (Mt 13,21; Jk 1,11) 7 Inne znów padły między ciernie, a ciernie wyrosły i zadusiły je. (Mt 13,22) 8 Jeszcze inne padły na żyzną ziemię i wydały owoc, te sto, te sześćdziesiąt, a tamte trzydzieści. (Mt 13,23) 9 Kto ma uszy, niech słucha. (Mt 11,15; Mt 13,43) 10 Wówczas podeszli uczniowie i zapytali Go: Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach? (Mk 4,10; Łk 8,9) 11 On zaś odpowiedział im: Wam dano poznać tajemnice Królestwa Niebios, tamtym zaś nie dano.[5] (Mt 3,2; Mt 11,25; Mt 19,11; Rz 16,25; 1 Kor 2,14; 1 Kor 4,1; Ef 3,3; Ef 5,32; Kol 1,27; Kol 2,2; Kol 4,3; 1 Tm 3,16; 1 J 2,20; 1 J 2,27) 12 Ktokolwiek bowiem ma, temu będzie dane i będzie miał w nadmiarze; ktokolwiek zaś nie ma, temu również to, co ma, zostanie odebrane. (Mt 25,29; Mk 4,25; Łk 8,18; Łk 19,26) 13 Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że[6] patrząc, nie widzą, i słuchając, nie słyszą ani nie rozumieją. (Mk 4,11; Łk 8,10; Rz 11,8) 14 I spełnia się na nich proroctwo Izajasza, które głosi: Będziecie stale słuchać[7] i nie zrozumiecie; wpatrzeni będziecie patrzeć i nie zobaczycie. 15 Gdyż tłuszczem obrosło serce tego ludu, z trudem uszami usłyszeli, swoje oczy zamknęli, aby oczami nie zobaczyli ani uszami nie usłyszeli, [aby] sercem nie zrozumieli, nie nawrócili się – i abym ich nie uleczył. (Dz 28,26) 16 Lecz szczęśliwe wasze oczy, że widzą, i wasze uszy, że słyszą, (Mt 16,17; Łk 10,23) 17 bo zapewniam was, że wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło zobaczyć to, co [wy] widzicie, a nie zobaczyli, i usłyszeć to, co [wy] słyszycie, a nie usłyszeli. (Łk 10,24; Hbr 11,13; 1 P 1,10) 18 Wy zatem wysłuchajcie przypowieści o siewcy.[8] (Mk 4,13; Łk 8,11) 19 Do każdego, kto słucha Słowa o Królestwie i nie rozumie,[9] przychodzi zły[10] i porywa to, co zostało zasiane w jego sercu – to jest zasiany przy drodze. (Mt 4,9; Mt 12,28; Mt 13,24; Dz 5,3; Ef 2,1; 2 Tm 2,25; 1 P 5,8; 1 J 5,19) 20 Zasiany zaś na gruncie skalistym to ten, kto słucha Słowa i zaraz z radością je przyjmuje, 21 ale nie ma w sobie korzenia,[11] przeciwnie: wytrzymuje tylko chwilę, gdy nastaje ucisk lub prześladowanie z powodu Słowa, zaraz się zraża. (Mt 11,6; Mt 13,57; Mt 26,31) 22 Zasiany zaś między ciernie to ten, kto słucha Słowa, ale troska tego wieku i oszustwo bogactwa zaduszają Słowo i staje się bezowocne. (Mt 6,31; Flp 4,6; 1 Tm 6,9; 1 Tm 6,10; 1 Tm 6,17; 1 P 5,7) 23 A posiany na żyznej ziemi to ten, kto słucha Słowa i rozumie [je]; ten właśnie wydaje owoc i czyni – ten sto, ten sześćdziesiąt, a tamten trzydzieści. (Ga 5,22; Kol 1,5) 24 Przedłożył im też inną przypowieść, mówiąc: Królestwo Niebios podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli.[12] (Mt 10,16; Mt 11,12; Mt 13,31; Mt 13,37; 1 Kor 3,5; 2 Kor 2,17; 1 J 2,18) 25 A gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał kąkolu[13] między pszenicę i odszedł. (Mt 13,39; 2 Tm 2,16; 2 P 2,13; 2 P 2,17) 26 Kiedy zboże podrosło i wydało owoc, wtedy pokazał się też kąkol. 27 Przyszli więc słudzy gospodarza i zapytali go: Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swojej roli? Skąd więc ma kąkol? 28 On zaś im odpowiedział: Nieprzyjaciel to zrobił. Słudzy na to: Czy chcesz więc, abyśmy poszli i zebrali go? 29 Odpowiedział: Nie! Abyście czasem, zbierając kąkol, nie powyrywali także pszenicy. 30 Pozwólcie obu rosnąć razem aż do żniwa. A w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw kąkol i powiążcie go w snopy na spalenie, pszenicę natomiast zbierzcie do mojego spichrza. (Mt 3,12; Mt 13,39; Ap 14,15) 31 Przedłożył im też inną przypowieść, mówiąc: Królestwo Niebios podobne jest do ziarnka gorczycy,[14] które wziął człowiek i zasiał na swojej roli. (Mt 13,24; Mt 13,33; Mk 4,30; Łk 13,18; Łk 17,6) 32 Wprawdzie jest ono mniejsze niż wszystkie nasiona, ale kiedy wyrośnie, jest większe od warzyw[15] i staje się drzewem, tak że zlatują się ptaki niebieskie i budują gniazda w jego gałęziach. 33 Opowiedział im inną przypowieść: Królestwo Niebios podobne jest do zakwasu,[16] który wzięła kobieta i zmieszała z trzema satonami[17] mąki, aż wszystko się zakwasiło. (Mt 13,1; Mt 13,31; Mt 13,44; Mt 16,6; Mt 16,11; Łk 13,20; 1 Kor 5,6; 2 Kor 2,15; Ga 5,9) 34 To wszystko Jezus mówił do ludu w przypowieściach, a bez przypowieści nic do nich nie mówił. (Mk 4,33) 35 W ten sposób spełniło się to, co zostało powiedziane przez proroka, gdy mówił: Otworzę w przypowieściach moje usta, wypowiem rzeczy zakryte od założenia świata.[18] (Mt 25,34; Łk 11,50; Rz 16,25; 1 Kor 2,7; Ef 3,9; Kol 1,26; Hbr 4,3) 36 Następnie rozpuścił tłumy i poszedł do domu. Wówczas podeszli do Niego Jego uczniowie, mówiąc: Wyjaśnij nam dokładnie przypowieść o kąkolu na roli. (Mt 13,24; Mt 15,15; Mk 7,17) 37 On zaś odpowiedział: Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy; (Mt 8,20) 38 rolą jest świat, dobrym nasieniem synowie Królestwa, kąkolem zaś synowie złego, (1 Kor 3,9; 1 J 3,10) 39 nieprzyjacielem, który go rozsiał, jest diabeł, żniwem jest koniec wieku, a żeńcami są aniołowie. (Mt 4,1; Mt 13,49; Mt 24,3; Mt 28,20; Ap 14,15) 40 Jak więc zbierany jest kąkol i palony w ogniu, tak będzie przy końcu wieku. (Mt 3,10; Mt 7,19) 41 Syn Człowieczy pośle swoich aniołów i zbiorą z Jego Królestwa wszystkie skandale oraz dopuszczających się bezprawia, (Mt 7,23; Mt 18,6; Mt 23,28; Mt 24,31; Łk 1,32; Łk 17,1; 1 Kor 15,24; Ef 5,5; 2 Tes 2,7; 2 P 1,11; Ap 11,15) 42 i wrzucą ich do ognistego pieca; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. (Mt 8,12; Mt 13,50; Mt 22,13; Mt 24,51; Mt 25,30; Łk 13,28; Ap 21,8) 43 Wtedy sprawiedliwi rozbłysną jak słońce w Królestwie swego Ojca.[19] Kto ma uszy, niech słucha! (Mt 5,14; Mt 6,10; Mt 6,13; Mt 13,9; Mt 26,29; Łk 12,32; Flp 2,15; Ap 14,14) 44 Królestwo Niebios podobne jest do skarbu ukrytego w roli, który człowiek znalazł, ukrył i z radości idzie, sprzedaje wszystko, co ma, i kupuje tę rolę.[20] (Mt 6,20; Mt 11,25; Mt 13,33; Mt 13,38; Mt 13,45; Mt 19,21; Mt 19,29; Łk 12,33; Łk 14,33; 2 Kor 4,7; Flp 3,7; 1 Tm 6,19; Ap 3,18) 45 Dalej Królestwo Niebios podobne jest do człowieka żeglującego po morzach w poszukiwaniu pięknych pereł. (Mt 13,44; Mt 13,47) 46 Gdy zaś znalazł jedną drogocenną perłę, odszedł, wyprzedał wszystko, co miał, i nabył ją.[21] (Mt 7,6; Dz 20,28; Ef 5,25; Flp 3,7; Ap 21,21) 47 Dalej Królestwo Niebios podobne jest do sieci,[22] zarzuconej w morze i zgarniającej z każdego rodzaju, (Mt 13,1; Mt 13,45; Mt 18,3; Mt 22,9; Mt 25,32) 48 którą po napełnieniu wyciągnęli na brzeg, usiedli, dorodne wybrali do naczyń, a marne wyrzucili na zewnątrz. 49 Tak będzie przy końcu wieku; wyjdą aniołowie i oddzielą złych spośród sprawiedliwych, (Mt 13,39) 50 i wrzucą ich do ognistego pieca; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.[23] (Mt 8,12; Mt 13,42; Dz 8,20; 1 Tm 5,24) 51 Czy zrozumieliście to wszystko?[24] Odpowiedzieli Mu: Tak! (Łk 24,45) 52 A On im powiedział: Dlatego każdy znawca Prawa, który stał się uczniem Królestwa Niebios,[25] podobny jest do gospodarza,[26] który wyciąga ze swojego skarbca to, co nowe i stare. (Mt 2,4; Mt 28,19; Dz 14,21; Dz 18,24) 53 I stało się, gdy Jezus skończył te podobieństwa, że oddalił się stamtąd. 54 Gdy przyszedł w swoje ojczyste strony, nauczał ich w ich synagodze, tak że byli oni zdumieni i mówili: Skąd u Niego ta mądrość i te dzieła mocy? (Mt 4,23; Mt 7,28; Mk 6,1; Łk 4,16; 1 Kor 1,24) 55 Czy nie jest On synem tego cieśli?[27] Czy Jego matce nie jest na imię Maria, a Jego braciom Jakub, Józef, Szymon i Juda? (Mt 12,46; Mk 6,3; Łk 3,23; Dz 1,14) 56 A Jego siostry – czy nie ma ich wszystkich przy nas?[28] Skąd więc u Niego to wszystko? (Mt 1,25) 57 I zaczęli szukać powodów do odsunięcia się od Niego.[29] Jezus zaś powiedział im: Nie jest prorok bez czci, chyba tylko w ojczystych stronach i w swoim domu. (Mt 11,6; Mt 13,21) 58 I nie dokonał tam wielu dzieł mocy[30] – z powodu ich niewiary.[31] (Łk 4,25) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).