Ein Geschenk, das alles verändert: Unterstütze uns mit deiner Spende! Mehr Infos. Jetzt spenden

Ein Geschenk, das alles verändert: Unterstütze ERF Bibleserver mit deiner Spende! Mehr Infos. Jetzt spenden

Twoja przeglądarka jest nieaktualna. Jeśli ERF Bibleserver działa bardzo wolno, zaktualizuj swoją przeglądarkę.

Zaloguj sie
... i korzystaj ze wszystkich funkcji!

  • Przeczytaj to1. Mose 3
  • Notatki
  • Tagi
  • Polubienia
  • Historia
  • Słowniki
  • Plan czytania
  • Grafika
  • Wideo
  • Specjalne okazje
  • Podarować
  • Blog
  • Newsletter
  • Partner
  • Wsparcie
  • Kontakt
  • Alexa Skill
  • Dla webmasterów
  • Polityka prywatności
  • Oświadczenie o dostępności
  • Ogólne rozporządzenie o ochronie danych (RODO)
  • Odcisk
  • Language: Polski
© 2025 ERF
Zapisz się darmowo

Jana 2

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny

Wesele w Kanie Galilejskiej

1 Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej;[1] była tam też matka Jezusa. (Mt 12,46; Jan 4,46; Jan 7,52; Jan 21,2) 2 Na wesele zaproszony był też Jezus i Jego uczniowie. 3 A gdy zabrakło wina,[2] matka Jezusa powiedziała do Niego: Nie mają wina. 4 Jezus zaś odpowiedział jej: Co Mnie i tobie,[3] kobieto?[4] Jeszcze nie nadeszła moja godzina.[5] (Sdz 11,12; 1 Krl 17,18; 2 Krl 3,13; 2 Krn 35,21; Oz 14,8; Mt 26,18; Jan 7,6; Jan 7,8; Jan 7,30; Jan 8,20; Jan 19,26) 5 Wtedy Jego matka powiedziała posługującym: Zróbcie, cokolwiek wam powie! 6 A było tam sześć kamiennych stągwi, ustawionych według [reguł] czystości Żydów, każda mieszcząca dwie lub trzy miary [wody].[6] (Mk 7,3; Jan 3,25) 7 Jezus powiedział im: Napełnijcie stągwie wodą! I napełnili je aż po brzegi. 8 Wówczas powiedział: Teraz zaczerpnijcie i zanieście staroście! I oni zanieśli. 9 Gdy starosta spróbował wody, która stała się winem – a nie wiedział, skąd jest, choć wiedzieli posługujący, którzy zaczerpnęli wody – starosta zawołał pana młodego (Jan 4,46) 10 i mówi mu: Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy sobie podpiją – gorsze; ty zaś dobre wino zachowałeś aż dotąd. 11 Taki [to] Jezus uczynił początek znaków,[7] w Kanie Galilejskiej, i ukazał swoją chwałę – i Jego uczniowie uwierzyli w Niego. (Mt 12,38; Jan 2,23; Jan 3,2; Jan 4,48; Jan 4,54; Jan 6,2; Jan 6,14; Jan 6,26; Jan 6,30; Jan 7,31; Jan 9,16; Jan 10,41; Jan 11,47; Jan 12,18; Jan 12,37; Jan 20,30) 12 Potem zszedł do Kafarnaum[8] – On sam i Jego matka, Jego bracia i Jego uczniowie, i pozostali tam kilka dni. (Mt 4,13; Mt 12,46) 

Jezus i lekcja o świątyni

13 Zbliżała się zaś Pascha[9] żydowska i Jezus udał się[10] do Jerozolimy. (Pwt 16,1; Mt 21,12; Mk 11,15; Mk 14,1; Mk 14,12; Łk 2,41; Łk 19,45; Jan 6,4; Jan 11,55; 1 Kor 5,7) 14 W świątyni zastał sprzedających bydło, owce i gołębie, a także siedzących bankierów.[11] (Kpł 1,14; Pwt 14,26; 1 Krl 6,1; Ezd 5,2) 15 Wtedy zrobił bicz ze sznurków,[12] wszystkich wypędził ze świątyni – w tym owce i bydło – wymieniającym pieniądze rozsypał monety i poprzewracał stoły, 16 a sprzedającym gołębie powiedział: Zabierzcie je stąd, nie czyńcie domu mego Ojca domem targu! (Łk 2,49; Jan 14,2) 17 [Wówczas] Jego uczniowie przypomnieli sobie, że jest napisane: Żarliwość o Twój dom mnie pożera.[13] (Ps 69,10) 18 Wtedy Żydzi zwrócili się do Niego: Jakim znakiem uzasadnisz[14] nam, że [wolno Ci] to czynić? (Mt 12,38; Mt 21,23) 19 Jezus odpowiedział im: Zburzcie ten przybytek, a w trzy dni wzniosę go. (Mt 16,21; Mt 17,23; Mt 20,19; Mt 26,61; Mt 27,40; Mt 27,63; Mk 14,58; Mk 15,29; Dz 6,14) 20 Żydzi powiedzieli więc: Czterdzieści sześć lat[15] budowano ten przybytek, a Ty w trzy dni go wzniesiesz? 21 To jednak mówił o przybytku swojego ciała. (Jan 4,21; 1 Kor 3,16; 1 Kor 6,19; Ef 2,21; Ap 21,22) 22 Gdy zatem został wzbudzony z martwych, Jego uczniowie przypomnieli sobie, że to mówił – i uwierzyli Pismu oraz Słowu,[16] które Jezus wypowiedział. (Ps 16,10; Łk 24,5; Łk 24,27; Jan 2,11; Jan 4,50; Jan 5,47; Jan 10,38; Jan 12,16; Jan 14,26; Dz 2,30) 

Jezus wobec ludzkich tajemnic

23 A gdy przebywał w Jerozolimie w [czasie] Paschy, w święto, wielu uwierzyło w Jego imię, widząc znaki, które czynił. (Jan 7,31; Jan 11,47) 24 Jednak sam Jezus nie ufał[17] im dlatego, że znał wszystkich, 25 oraz dlatego, że nie miał potrzeby, aby ktoś świadczył o człowieku; sam bowiem rozpoznawał, co było w człowieku. (Pwt 31,21; 1 Sm 16,7; 1 Krl 8,39; 1 Krn 29,17; Ps 7,10; Iz 11,3; Jer 11,20; Mt 9,4; Jan 6,61; Jan 6,64; Jan 13,11) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny
© 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).