Hebrajczyków 5

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Każdy bowiem arcykapłan brany spośród ludzi wyznaczany jest ze względu na ludzi do prowadzenia spraw dotyczących Boga – po to, by składał[1] dary i ofiary za grzechy (Hbr 7,27; Hbr 7,28; Hbr 8,3; Hbr 10,11)2 jako zdolny zrozumieć nieświadomych i błądzących,[2] gdyż sam podlega słabości (Flp 2,7; Hbr 2,17; Hbr 4,15; Hbr 6,4; Hbr 10,26; 1 P 2,25)3 i ze względu na nią musi tak za lud, jak i za samego siebie składać ofiary za grzechy. (Hbr 7,27)4 Nikt też sam sobie tej godności nie przyznaje, lecz – podobnie jak Aaron – powoływany jest [do niej] przez Boga.5 Stąd i Chrystus nie sam siebie wywyższył, stając się Arcykapłanem, lecz [uczynił to] Ten, który do Niego powiedział: Jesteś moim Synem, Ja Cię dziś zrodziłem. (Dz 13,33; Hbr 1,5; Hbr 2,17; Hbr 4,15; Hbr 5,10; Hbr 7,26)6 Podobnie mówi w innym [miejscu]: Ty jesteś kapłanem na wieki według porządku Melchizedeka.[3] (Hbr 5,10; Hbr 6,20; Hbr 7,1; Hbr 7,10; Hbr 7,17)7 W dniach swego życia w ciele[4] z wielkim wołaniem i ze łzami zanosił On błagania oraz prośby do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i ze względu na pobożność[5] został wysłuchany; (Mt 26,36; Mk 14,32; Łk 22,39; Rz 8,3; 1 Tm 3,16; Hbr 2,14; 1 P 4,1)8 i chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa dzięki temu, co wycierpiał,[6] (Łk 24,26; Flp 2,8; Hbr 2,10; Hbr 12,2)9 a uczyniony doskonałym, stał się dla wszystkich Mu posłusznych przyczyną wiecznego zbawienia – (Hbr 2,3; Hbr 2,10; Hbr 7,28)10 nazwany przez Boga Arcykapłanem według porządku Melchizedeka. (Hbr 6,20)11 Mamy o tym[7] wiele do powiedzenia, lecz trudno to wyjaśnić,[8] gdyż staliście się ociężali w słuchaniu. (Łk 24,25; Rz 10,17; Hbr 6,12)12 Biorąc bowiem pod uwagę czas,[9] powinniście być nauczycielami, tymczasem znowu jest wam potrzebny ktoś, kto by was uczył podstawowych zasad [zawartych] w wypowiedziach Boga; potrzebujecie mleka,[10] a nie pokarmu stałego. (Mt 4,4; 1 Kor 3,1; 1 Kor 3,2; Ga 4,3; Ef 2,21; Ef 4,14; Ef 4,15; Flp 1,6; Kol 2,19; Hbr 6,1; 1 P 2,2)13 Każdy bowiem, kto karmi się mlekiem,[11] nie doświadczył nauki o sprawiedliwości, jest bowiem niemowlęciem; (Ef 4,14)14 natomiast pokarm stały[12] jest dla dojrzałych,[13] którzy dzięki doświadczeniu mają zmysły[14] wyćwiczone do rozróżniania między dobrem a złem.[15] (Rz 4,25; Rz 12,1; Rz 13,14; Rz 16,19; 1 Kor 1,30; 2 Kor 11,14; Ef 4,13; Ef 4,24; Flp 1,10; Flp 3,15)