Apokalipsa 20

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny

Królestwo Tysiącletnie

1 I zobaczyłem anioła zstępującego z nieba, mającego klucz Abysu i wielki łańcuch w swojej ręce. (Łk 8,31; 2 P 2,4; Jud 1,6; Ap 1,18; Ap 9,1) 

2 I schwytał on smoka, węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat. (Mt 4,10; Ap 2,4; Ap 2,7; Ap 12,9) 

3 I wrzucił go do Abysu i zamknął, i położył nad nim pieczęć, aby nie mógł już zwieść narodów, aż się dopełni tysiąc lat. Potem musi być zwolniony na krótki czas. (2 Tes 2,9; 2 P 2,4; Ap 9,11; Ap 12,9; Ap 20,7; Ap 20,8; Ap 20,10) 

4 I zobaczyłem trony – i zasiedli na nich, i powierzono im sąd. I zobaczyłem dusze ściętych za świadectwo o Jezusie i za Słowo Boże, i tych, którzy nie pokłonili się zwierzęciu ani jego podobiźnie i nie przyjęli znamienia na swe czoło i rękę. Ożyli oni i panowali z Chrystusem przez tysiąc lat. (Mt 19,28; Łk 22,30; 1 Kor 6,2; 2 Tm 2,12; Hbr 2,5; Ap 3,21; Ap 5,10; Ap 6,9; Ap 13,15; Ap 14,9; Ap 14,11; Ap 16,2; Ap 19,20; Ap 22,5) 

5 Pozostali spośród umarłych nie ożyli, aż dopełniło się tysiąc lat. To jest pierwsze zmartwychwstanie. (Łk 14,14; Łk 20,35; 1 Kor 15,23; Flp 3,11; 1 Tes 4,16) 

6 Szczęśliwy i święty, kto ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu; nad tymi druga śmierć nie ma władzy, ale będą kapłanami Boga i Chrystusa – i będą z Nim królować tysiąc lat. (1 P 2,5; 1 P 2,9; Ap 1,6; Ap 2,11; Ap 5,10; Ap 20,14; Ap 22,11) 

Ostatni bunt i klęska szatana

7 A gdy dopełni się tysiąc lat, szatan zostanie zwolniony ze swojego więzienia 

8 i wyjdzie, aby zwieść narody na czterech narożach ziemi, Goga i Magoga, i zgromadzić je do boju; a ich liczba jak piasek morski. (Ap 20,3; Ap 20,7) 

9 I wstąpili na szerokość ziemi i otoczyli obóz świętych i ukochane miasto – i zstąpił ogień z nieba, i pochłonął ich. (Ap 11,5) 

10 A diabeł, który ich zwodził, został wrzucony do jeziora ognia i siarki, gdzie jest zwierzę oraz fałszywy prorok, i będą dręczeni dniem i nocą na wieki wieków. (Mt 25,41; Ap 2,10; Ap 14,10; Ap 19,20; Ap 20,14; Ap 21,8) 

Sąd ostateczny

11 I zobaczyłem wielki, biały tron oraz Tego, który na nim siedzi, przed którego obliczem uciekła ziemia i niebo, i nie znaleziono dla nich miejsca. (Mt 5,18; Dz 10,42; Dz 17,31; Rz 2,16; Rz 8,20; Rz 8,24; 2 Tm 4,1; Hbr 1,11; 2 P 3,10; Ap 6,16) 

12 I zobaczyłem umarłych, wielkich i małych, stojących przed tronem; i otwarte zostały zwoje, i otwarty został inny zwój, to jest [Zwój] życia; i osądzeni zostali umarli na podstawie tego, co było napisane w księgach – według ich czynów. (Mt 25,31; Dz 10,42; Rz 2,6; Flp 4,3; 2 Tm 4,1; Ap 3,5; Ap 13,8; Ap 17,8; Ap 20,14; Ap 21,27) 

13 I wydało morze umarłych, którzy w nim byli, również Śmierć i Hades wydały umarłych, którzy w nich byli, i zostali osądzeni – każdy według swoich czynów. (Łk 16,23; Rz 2,6; 2 Tm 4,14; 1 P 1,17; Ap 1,18; Ap 2,23; Ap 6,8; Ap 18,6; Ap 22,12) 

14 I Śmierć i Hades zostały wrzucone do jeziora ognistego; to jezioro ogniste to śmierć druga. (Mt 25,41; 1 Kor 15,26; 1 Kor 15,54; 2 P 2,4; Jud 1,6; Ap 19,20; Ap 20,6; Ap 20,10; Ap 21,4; Ap 21,8) 

15 I jeśli ktoś nie został znaleziony jako zapisany na Zwoju życia, został wrzucony do jeziora ognistego. (Mt 25,41; Flp 4,3; Ap 3,5; Ap 13,8; Ap 17,8; Ap 19,20; Ap 20,10; Ap 20,12; Ap 21,8; Ap 21,27) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny
© 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).