1I zobaczyłem wychodzące z morza zwierzę,[1] mające dziesięć rogów i siedem głów,[2] a na jego rogach dziesięć diademów i na jego głowach bluźniercze[3] imię.[4] (Ap 11,7; Ap 16,13; Ap 17,3; Ap 17,7; Ap 17,8; Ap 17,9; Ap 17,11; Ap 17,12; Ap 17,16; Ap 17,17; Ap 19,19)2Zwierzę, które zobaczyłem, było podobne do pantery,[5] jego nogi [były] jak u niedźwiedzia, a jego paszcza jak paszcza lwa.[6] I dał mu smok swoją moc, swój tron i wielką władzę. (Ap 2,13; Ap 12,3)3A jedna z jego głów była jakby śmiertelnie ranna, lecz ta jego śmiertelna rana została uzdrowiona.[7] I cała ziemia poszła w podziwie za tym zwierzęciem.[8] (Ap 17,8)4I pokłonili się smokowi za to, że dał władzę zwierzęciu, pokłonili się też zwierzęciu, mówiąc: Kto jest podobny do zwierzęcia i kto jest w stanie podjąć walkę przeciw niemu? (Mt 24,15; Ap 13,12; Ap 14,9; Ap 16,2; Ap 20,4)5I dano mu paszczę mówiącą rzeczy wielkie i bluźnierstwa oraz dano mu władzę działać przez czterdzieści i dwa miesiące.[9] (Ap 11,2; Ap 12,6)6I otworzyło swoją paszczę, aby bluźnić przeciwko Bogu, bluźnić Jego imieniu i Jego namiotowi,[10] tym, którzy mieszkają w niebie. (Hbr 8,2; Hbr 9,11; Ap 7,15; Ap 12,12; Ap 21,3)7I dano mu podjąć walkę ze świętymi i zwyciężyć ich; dano mu też władzę nad każdym plemieniem, ludem, językiem i narodem.[11] (Ap 11,7)8I pokłonią się mu wszyscy, którzy mieszkają na ziemi, każdy, którego imię nie jest wpisane w Zwój życia Baranka zabitego od założenia świata.[12] (Mt 25,34; Łk 10,20; Ef 1,4; Flp 4,3; 1 P 1,20; Ap 3,5; Ap 3,10; Ap 5,6; Ap 5,12; Ap 17,8; Ap 20,12; Ap 20,14; Ap 21,27)9Jeśli ktoś ma uszy, niech słucha. (Ap 2,7)10Jeśli ktoś [ma iść] do niewoli, pójdzie do niewoli; jeśli ktoś [ma] zostać zabity mieczem, ten zostanie zabity mieczem. Tu jest wytrwałość i wiara świętych. (Mt 26,52; Hbr 6,12; Ap 1,9; Ap 14,12)
Drugie zwierzę
11I zobaczyłem inne zwierzę,[13] wychodzące z ziemi; miało ono dwa rogi podobne do Barankowych i mówiło jak smok.[14] (Mt 7,15; Ap 12,9; Ap 16,13)12Sprawuje ono wszelką władzę pierwszego zwierzęcia wobec niego. Ono też sprawia, że ziemia i ci, którzy ją zamieszkują, kłaniają się pierwszemu zwierzęciu, którego śmiertelna rana została uzdrowiona. (Ap 13,3; Ap 13,4; Ap 19,20)13I czyni wielkie znaki, tak że zrzuca ogień z nieba na ziemię[15] na oczach ludzi. (Mt 24,24; Mk 13,22; Łk 9,54; 2 Tes 2,9; 2 Tm 2,9; Ap 11,5; Ap 16,14; Ap 19,20; Ap 20,9)14I zwodzi mieszkańców ziemi przez znaki, które dano mu czynić wobec zwierzęcia, mówiąc mieszkańcom ziemi, by zrobili podobiznę zwierzęcia, które ma ranę od miecza, a zostało przy życiu.[16] (Mt 24,15; Mt 24,24; 2 Tes 2,9; Ap 12,9; Ap 13,3; Ap 14,9; Ap 15,2; Ap 19,20; Ap 20,10)15I dano mu obdarzyć duchem podobiznę zwierzęcia, tak by podobizna zwierzęcia przemówiła i sprawiła, że wszyscy, którzy nie pokłonią się podobiźnie zwierzęcia, zostali zabici.[17]16Ono też sprawia, że wszyscy: mali i wielcy, bogaci i ubodzy, wolni i niewolnicy, dostają znamię na swoją prawą rękę lub na swoje czoło, (Ap 14,9; Ap 20,4)17i że nikt nie może kupować ani sprzedawać, jak tylko ten, który ma znamię — imię zwierzęcia lub liczbę jego imienia.[18] (Ap 14,9; Ap 14,11; Ap 15,2; Ap 16,2; Ap 19,20; Ap 20,4)18Tu jest mądrość. Kto ma rozum, niech obliczy liczbę zwierzęcia, gdyż jest to liczba człowiecza – jego liczba jest sześćset sześćdziesiąt sześć.[19] (Ap 13,17)