Apokalipsa 11

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 I dano mi trzcinę podobną do laski, mówiąc: Wstań i zmierz przybytek Boży i ołtarz oraz tych, którzy się w nim kłaniają [Bogu]. (Ap 3,12; Ap 7,9; Ap 7,15; Ap 8,3; Ap 9,13; Ap 11,19; Ap 14,15; Ap 14,17; Ap 15,5; Ap 15,8; Ap 16,1; Ap 21,15; Ap 21,22)2 Odrzuć jednak całkowicie dziedziniec zewnętrzny przybytku[1] i nie mierz go, gdyż został oddany narodom i będą deptać święte miasto przez czterdzieści dwa miesiące.[2] (Łk 21,24; Ap 11,3; Ap 12,4; Ap 12,6; Ap 13,5)3 Dam też dwom moim świadkom[3] i będą prorokować przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni odziani we włosiennice.[4] (Mt 11,21; Ap 1,5; Ap 2,13; Ap 11,5; Ap 12,6)4 Oni to są tymi dwoma drzewami oliwnymi i tymi dwoma świecznikami, które stoją przed Panem ziemi.[5] (Rz 11,17)5 A jeśli ktoś chce im szkodzić, ogień wychodzi z ich ust i pożera ich wrogów – tak właśnie musi zginąć każdy, kto chciałby im szkodzić. (Łk 9,54)6 Mają oni władzę zamknąć niebo, tak by nie padał deszcz za dni ich prorokowania; mają też władzę nad wodami, aby je zamieniać w krew i uderzyć ziemię wszelką klęską, ilekroć zechcą. (Łk 4,25; Jk 5,17)7 A gdy dopełnią swego świadectwa, zwierzę[6] wychodzące z Abysu stoczy z nimi bitwę, zwycięży ich i zabije ich.[7] (Mt 24,24; Łk 8,31; Ap 1,2; Ap 1,9; Ap 6,9; Ap 9,1; Ap 9,11; Ap 12,11; Ap 12,17; Ap 13,1; Ap 13,7; Ap 17,8; Ap 20,1; Ap 20,3)8 A ich trupy będą leżeć na ulicy wielkiego miasta, które duchowo nazywa się Sodomą i Egiptem, gdzie też ich Pan został ukrzyżowany.[8] (Rz 9,29; Hbr 13,12; Ap 11,2; Ap 16,19; Ap 17,18; Ap 18,10; Ap 18,16; Ap 18,18; Ap 18,19; Ap 18,21)9 I przez trzy i pół dnia [ludzie] należący do różnych ludów, plemion, języków i narodów będą patrzeć na ich trupy i nie pozwolą złożyć ich trupów w grobie.10 A mieszkańcy ziemi cieszyć się będą z ich powodu i weselić, będą też posyłać podarunki jedni drugim, gdyż ci dwaj prorocy udręczyli mieszkańców ziemi.[9] (2 Tm 3,12)11 Lecz po trzech i pół dniach wszedł w nich duch życia od Boga i stanęli na swoje nogi, a na tych, którzy to oglądali, padł wielki strach. (Łk 7,16)12 I usłyszeli donośny głos z nieba, mówiący do nich: Wstąpcie tutaj! I wstąpili do nieba w obłoku, a ich wrogowie zobaczyli ich. (Dz 1,9)13 W tej godzinie powstało wielkie trzęsienie ziemi i dziesiąta część miasta zawaliła się, a w tym trzęsieniu ziemi zginęło siedem tysięcy imion ludzi, pozostałych natomiast ogarnął strach i oddali chwałę Bogu nieba. (Ap 6,12; Ap 14,7)14 Drugie „biada” minęło; oto szybko zbliża się trzecie „biada”. (Ap 8,13; Ap 9,12)15 I zatrąbił siódmy anioł;[10] wówczas rozległy się w niebie donośne głosy mówiące: Królestwo świata stało się [królestwem] naszego Pana i Jego Chrystusa, i królować będzie na wieki wieków. (Łk 1,33; Dz 4,26; 1 Kor 15,52; 1 Tes 4,16; Ap 10,7; Ap 12,10; Ap 16,17; Ap 19,1; Ap 19,6)16 A dwudziestu czterech starszych, którzy siedzą na tronach swoich przed Bogiem, upadło na swoje twarze i oddało pokłon Bogu, (Ap 4,4; Ap 4,10; Ap 7,11)17 mówiąc: Dziękujemy Ci, Panie, Boże Wszechmogący, który jesteś i byłeś, że użyłeś swej wielkiej mocy i zapanowałeś. (Mt 6,13; Łk 19,12; Ap 1,4; Ap 1,8; Ap 4,8; Ap 15,3; Ap 16,5; Ap 16,7; Ap 16,14; Ap 19,6; Ap 19,15; Ap 21,22)18 Narody wpadły w gniew – i nadszedł Twój gniew oraz czas sądzenia umarłych i rozdania zapłaty Twoim sługom prorokom, świętym, tym, którzy boją się Twego imienia – małym i wielkim – oraz zniszczenia niszczących ziemię.[11] (Mt 16,27; Dz 10,42; Rz 2,5; 1 Kor 3,14; 2 Kor 5,10; 2 Tm 4,1; Hbr 10,35; Ap 15,1; Ap 15,4; Ap 16,1; Ap 19,5; Ap 20,12; Ap 22,12)19 I otworzył się przybytek Boga, który jest w niebie, i ukazała się skrzynia Jego Przymierza[12] w jego przybytku; i powstały błyskawice, głosy, grzmoty, trzęsienie ziemi i wielki grad. (Hbr 8,5; Hbr 9,4; Ap 4,5; Ap 8,5; Ap 11,1; Ap 15,5; Ap 16,18; Ap 16,21)