1To pokazał mi Pan JHWH: Otóż [zobaczyłem] kosz owoców [zebranych u kresu] lata.[1]2I powiedział: Co ty widzisz, Amosie? I powiedziałem: Kosz owoców [zebranych u kresu] lata. Wtedy JHWH powiedział do mnie: Przyszedł kres na mój lud Izrael. Już mu więcej nie przepuszczę.3I zawodzić będą pieśni świątynne w tym dniu – oświadczenie Pana JHWH. Mnóstwo trupów! W każdym miejscu! Porozrzucał![2] Cicho!4Słuchajcie tego wy, którzy depczecie będących w potrzebie i wykańczacie ubogich tej ziemi! (Wj 23,6; Kpł 19,10; Kpł 19,13; Kpł 19,15; Kpł 25,25; Pwt 15,7; Pwt 24,12)5Kiedy – mówicie – minie nów, abyśmy mogli kupczyć zbożem, i szabat, abyśmy wystawili ziarno?[3] [Mogli] pomniejszyć efę,[4] a powiększyć szekel[5] i sfałszować szale?[6] (Wj 20,8; Wj 23,12; Wj 34,21; Kpł 19,35; Lb 10,10; Lb 28,11; Pwt 5,12; Pwt 25,13; Neh 13,15; Job 31,6; Przyp 11,1; Przyp 16,11; Przyp 20,10; Przyp 20,23; Iz 1,13; Ez 45,9; Mi 6,10)6Nabywać biednych za pieniądze i potrzebujących dla pary sandałów i sprzedawać poślad zboża?7Przysiągł JHWH na chlubę Jakuba: Nigdy nie zapomnę wszystkich ich uczynków! (Rdz 21,23; Pwt 24,14; Sdz 21,1; Sdz 21,7; Sdz 21,18; 1 Sm 2,8; 1 Krl 1,13; Ps 14,6; Ps 47,5; Ps 82,1; Ps 140,12; Iz 11,4; Iz 61,1; Iz 62,8)8Czyż z tego powodu nie ma zatrząść się ziemia i okryć się żałobą każdy jej mieszkaniec? Cała ona podniesie się jak Nil, wzbije się i opadnie jak rzeka Egiptu.9W tym właśnie dniu – oświadczenie JHWH – sprawię, że słońce zajdzie w południe i mrokiem okryję ziemię w jasny dzień. (Mt 24,29; Mt 27,45; Ap 6,12; Ap 8,12)10I zamienię wasze święta w żałobę, a wszystkie wasze pieśni w tren. Na wszystkie biodra włożę wór i na każdej głowie [zrobię] łysinę. I sprawię, że będzie jej jak w żałobie po jedynaku, a jej przyszłość będzie jak dzień goryczy. (Kpł 21,5; Pwt 14,1; Iz 3,24; Iz 15,2; Jer 6,26; Jer 47,5; Jer 48,37; Ez 7,18; Ez 27,31; Mi 1,16; Za 12,10)11Oto nadchodzą dni – oświadczenie Pana JHWH – że ześlę głód na ziemię, nie głód chleba i nie pragnienie wody, ale słuchania słów JHWH.[7] (Pwt 8,3)12I będą błąkać się[8] od morza do morza, i tułać się z północy na wschód, by znaleźć słowo JHWH – lecz nie znajdą.13W tym to dniu pomdleją z pragnienia piękne panny i młodzieńcy,14którzy przysięgali na [powód] winy Samarii[9] i mówili: Jak żyje twój bóg, Danie! lub: Jak żyje twoja droga,[10] Beer-Szebo! Ci upadną i już więcej nie powstaną. (1 Krl 12,28; 2 Krl 17,30; 2 Krn 24,18; Oz 8,6; Oz 10,8; Am 4,4; Am 5,4; Am 6,10; Am 8,12)