1Zobaczyłem Pana stojącego przy ołtarzu. I powiedział: Uderz w głowicę [kolumny], niech zadrżą sklepienia[1] i odłam je – na głowy ich wszystkich, a resztę ich zabiję mieczem. Żaden z nich uciekający nie ujdzie, nie uratuje się też żaden uchodźca. (Iz 6,4)2Choćby dokopali się do Szeolu, wyciągnie ich stamtąd moja ręka, i choćby wznieśli się na niebiosa, ściągnę ich stamtąd w dół. (Ps 139,8)3I choćby ukryli się na szczycie Karmelu, wytropię ich tam i zabiorę, a choćby schowali się przed moimi oczyma na dnie morza, [i] stamtąd – rozkażę wężowi, by ich wykąsał. (Job 26,13; Iz 27,1)4A gdy pójdą do niewoli przed obliczem swych wrogów, [i] stamtąd – rozkażę mieczowi, by ich wyciął. I skieruję moje oko przeciwko nim na zło, a nie na dobro.[2] (Kpł 26,17; Kpł 26,24; Kpł 26,28; Kpł 26,41; Pwt 4,26; Pwt 31,17; Pwt 32,19; Iz 45,7; Jer 44,11)5A Pan to JHWH Zastępów, Ten, który dotyka ziemi, a ta topnieje, i lamentują wszyscy jej mieszkańcy, podnosi się cała jak Nil i opada jak Nil egipski.6Ten, który buduje w niebie swoje piętra, a swe sklepienie[3] posadawia na ziemi, który zwołuje wody morza i rozlewa je po powierzchni ziemi – Jego imię [brzmi] JHWH.[4] (1 Krl 10,19; Ps 104,3)7Czy nie jesteście dla Mnie jak synowie Kuszytów, synowie Izraela? – oświadczenie JHWH. Czy nie wyprowadziłem Izraela z ziemi egipskiej, Filistynów z Kaftoru,[5] a Aramejczyków z Kir?8Oto oczy Pana JHWH skierowane są na to grzeszne królestwo i wytępię je z powierzchni ziemi, jednak nie wytępię domu Jakuba doszczętnie – oświadczenie JHWH. (Iz 45,7; Jer 5,18; Jer 30,11)9Bo oto nakażę – i przesieję dom Izraela pośród wszystkich narodów, tak jak przesiewa się w przetaku, i nawet ziarnko[6] nie upadnie na ziemię. (2 Sm 17,13)10Od miecza pomrą wszyscy grzesznicy mojego ludu, którzy mówią: Nie dosięgnie ani nie spotka nas nieszczęście.
Zapowiedź ostatecznej odnowy
11W tym też dniu postawię podupadły szałas Dawida[7] i zamuruję jego wyłomy, i podniosę go z ruin, i odbuduję go jak za dawnych dni, (2 Sm 7,15; Ps 72,17)12tak by posiedli resztkę Edomu[8] i wszystkie narody, nad którymi wzywane było moje imię – oświadczenie JHWH, który to [właśnie] czyni. (Iz 11,16; Jer 23,3; Mi 2,12; Dz 15,15)13Oto idą dni – oświadczenie JHWH – w których oracz będzie tuż za żniwiarzem,[9] a tłoczący winogrona tuż za siewcą ziarna;[10] i góry będą ociekały moszczem, a wszystkie pagórki [nim] opływały. (Iz 37,30; Iz 65,21; Jer 29,5; Jer 29,28; Ez 34,27; Ez 36,10; Ez 36,33; Za 8,12)14I odmienię los mojego ludu Izraela,[11] i odbudują spustoszone miasta, i osiedlą się w nich; i zasadzą winnice, i będą pili z nich wino, założą ogrody i będą jeść ich owoce. (Pwt 30,3; Jer 30,3; Oz 6,11; So 3,20; Rz 11,25)15I zasadzę ich na ich ziemi, i już ich nie wyrwą z ich ziemi, którą im dałem – mówi JHWH, twój Bóg. (Jer 32,41)