2 Samuela 2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Dawid królem Judy

1 Po tym wydarzeniu Dawid zapytał JHWH tymi słowy: Czy mam wyruszyć do któregoś z miast Judy? A JHWH mu odpowiedział: Wyrusz! Dawid zapytał dalej: Dokąd mam wyruszyć? A On odpowiedział: Do Hebronu. 2 I Dawid tam wyruszył, [wziął] także dwie swoje żony, Achinoam, Jizreelitkę, i Abigail, żonę po Nabalu Karmelicie.^[1] 3 Dawid sprowadził tam także ludzi, którzy z nim byli, każdego z jego domem – i zamieszkali w miastach [wokół] Hebronu. 4 Wtedy przyszli ludzie z Judy i namaścili tam Dawida na króla nad domem Judy. Jednocześnie doniesiono Dawidowi, że to mieszkańcy Jabesz-Gilead byli tymi, którzy pochowali Saula.

Delegacja Dawida do mieszkańców Jabesz

5 Dawid wysłał zatem posłańców do mieszkańców Jabesz-Gilead i [kazał] im powiedzieć: Błogosławieni jesteście u JHWH za to, że wyświadczyliście tę łaskę waszemu panu Saulowi przez to, że go pochowaliście. 6 Niech teraz JHWH okazuje wam łaskę i wierność. Ja także będę was darzył podobnym dobrem jak to, które okazaliście w tej sprawie. 7 A teraz wzmocnijcie swoje ręce^[2] i bądźcie dzielnego serca, bo wprawdzie zginął wasz pan Saul, ale też dom Judy namaścił mnie nad sobą na króla.

Isz-Boszet królem pozostałych plemion Izraela

8 Tymczasem Abner, syn Nera, książę zastępu^[3] Saula, wziął Isz-Boszeta,^[4] syna Saula, i sprowadził go do Machanaim.^[5] 9 Tam ustanowił go królem nad Gileadem, nad Aszurytami,^[6] nad Jizreelem, nad Efraimem, nad Beniaminem – i nad całym Izraelem. 10 Isz-Boszet, syn Saula, miał czterdzieści^[7] lat, gdy został królem nad Izraelem, a królował dwa lata. Dom Judy jednak był za Dawidem. 11 A liczba dni, w których Dawid był królem w Hebronie, nad domem Judy, wynosiła siedem lat i sześć miesięcy.

Starcie wojsk Abnera z wojskami Dawida

12 Potem Abner, syn Nera, wyszedł – wraz ze sługami Isz-Boszeta, syna Saula – z Machanaim do Gibeonu. 13 Joab, syn Serui, i słudzy Dawida także wyruszyli^[8] i spotkali się razem przy Stawie Gibeońskim^[9] – jedni zatrzymali się po jednej stronie stawu, a drudzy po drugiej stronie stawu. 14 Wówczas Abner powiedział do Joaba: Niech powstaną młodzi wojownicy^[10] i poharcują sobie przed nami. A Joab odpowiedział: Niech powstaną! 15 Powstała więc i przeszła [przegląd] liczba dwunastu ze strony Beniamina^[11] i Isz-Boszeta, syna Saula, oraz dwunastu spośród sług Dawida. 16 Potem jeden drugiego chwycił za głowę i jeden drugiemu [wbił] w bok swój miecz, tak że padli równocześnie. I nazwano to miejsce Chelkat-Hasurim,^[12] leży ono w Gibeonie. 17 W tym dniu rozwinęła się też bardzo ciężka bitwa. Abner i ludzie z Izraela zostali pobici wobec sług Dawida. 18 Byli tam także trzej synowie Serui: Joab, Abiszaj i Asael. Asael zaś był tak szybki w nogach jak jedna z gazel, które spotyka się na polach. 19 I właśnie Asael ścigał Abnera, nie zbaczał, ciągnąc za Abnerem, ani w prawo, ani w lewo. 20 Abner obejrzał się za siebie i powiedział: Czy to jesteś ty, Asaelu? A on na to: Ja! 21 Wówczas Abner powiedział mu: Zbocz sobie w prawo lub w lewo, złap sobie któregoś z młodszych wojowników i weź sobie łup z niego. Ale Asael nie chciał od niego odstąpić. 22 Abner więc znów powiedział do Asaela: Odstąp ode mnie! Dlaczego miałbym cię powalić na ziemię? I jak mógłbym wtedy podnieść moje oblicze na Joaba, twojego brata? 23 Gdy jednak tamten odmówił odstąpienia, Abner uderzył go końcem włóczni pod piąte [żebro],^[13] tak że włócznia wyszła mu tyłem, i padł tam, i skonał na miejscu. A każdy, kto doszedł do miejsca, gdzie padł i skonał Asael, przystawał. 24 Joab i Abiszaj nadal ścigali Abnera. A gdy słońce zachodziło, dotarli do wzgórza Ama, które leży obok Giach, przy drodze na pustynię Gibeon. 25 A Beniaminici zbili się przy Abnerze w jedną gromadę^[14] i stanęli na szczycie jednego wzgórza. 26 Wtedy Abner zawołał do Joaba tymi słowy: Czy miecz będzie pożerał na zawsze? Czy nie wiesz, że na koniec będzie gorycz? I jak długo jeszcze nie powiesz ludowi, aby zawrócili od [podążania] za swoimi braćmi? 27 Wtedy Joab odpowiedział: Jak żyje Bóg, że gdybyś nie przemówił, to dopiero rano zwoływany byłby lud, każdy od [gonitwy] za swym bratem. 28 I Joab zadął w róg i zatrzymał się cały lud, tak że nie ścigali już Izraela i nie przedłużali już walki. 29 A Abner i jego ludzie szli całą tę noc przez Arabę,^[15] przeprawili się przez Jordan, przeszli przez cały wąwóz^[16] i przybyli do Machanaim. 30 Gdy Joab zawrócił z [pościgu] za Abnerem, zebrał cały lud i z przeglądu wynikło, że ze sług Dawida brakuje dziewiętnastu mężczyzn i Asaela. 31 Słudzy Dawida natomiast powalili spośród^[17] Beniamina i spośród ludzi Abnera – poległo trzystu sześćdziesięciu ludzi. 32 Następnie wzięli Asaela i pochowali go w grobie jego ojca w Betlejem, po czym Joab i jego ludzie szli przez całą noc, a zaświtało im w Hebronie.