2 Koryntian 12,14 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

1 Trzeba się chlubić, choć to niepożyteczne; przejdę więc do widzeń i objawień Pana. (Mt 16,17; Mt 17,9; Łk 1,22; Łk 2,26; Łk 24,23; Dz 2,17; Dz 9,10; Dz 9,12; Dz 10,3; Dz 11,5; Dz 16,9; Dz 18,9; Dz 26,19; Rz 16,25; 1 Kor 2,10; 1 Kor 6,12; 1 Kor 10,23; 1 Kor 14,6; 1 Kor 14,26; 2 Kor 11,10; 2 Kor 11,16; Ga 1,12; Ga 1,16; Ef 3,3; Ap 1,1; Ap 9,17)

Mt 16,17Mt 17,9Łk 1,22Łk 2,26Łk 24,23Dz 2,17Dz 9,10Dz 9,12Dz 10,3Dz 11,5Dz 16,9Dz 18,9Dz 26,19Rz 16,251 Kor 2,101 Kor 6,121 Kor 10,231 Kor 14,61 Kor 14,262 Kor 11,102 Kor 11,16Ga 1,12Ga 1,16Ef 3,3Ap 1,1Ap 9,17

2 Znam człowieka w Chrystusie, który przed czternastu laty – czy to w ciele, nie wiem, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie – został porwany aż do trzeciego nieba.^[1] (1 Kor 12,2; 2 Kor 5,17; Ga 3,27)

1 Kor 12,22 Kor 5,17Ga 3,27

3 I wiem, że ten człowiek – czy to w ciele, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie – 4 został porwany do raju^[2] i słyszał nieopisane rzeczy, o których nie wolno człowiekowi mówić. (Łk 24,43; 2 Kor 12,2; Ap 2,7; Ap 10,4)

Łk 24,432 Kor 12,2Ap 2,7Ap 10,4

5 Z takiego będę się chlubił, z siebie samego jednak chlubić się nie będę, chyba że z moich słabości. (1 Kor 2,3; 2 Kor 5,12; 2 Kor 10,8; 2 Kor 11,30)

1 Kor 2,32 Kor 5,122 Kor 10,82 Kor 11,30

6 Bo jeśli chciałbym się chlubić, nie byłbym bez racji, gdyż powiedziałbym prawdę; wstrzymuję się jednak, aby ktoś nie potraktował mnie ponad to, co u mnie widzi lub co ode mnie słyszy, (Rz 9,1; 2 Kor 7,14; 2 Kor 11,16; Flp 4,9; 2 Tm 1,13; 2 Tm 2,2)

Rz 9,12 Kor 7,142 Kor 11,16Flp 4,92 Tm 1,132 Tm 2,2

7 i [nie łączył mnie] z nadzwyczajnością objawień. Dlatego, abym się nie wynosił, został mi dany kolec w ciało, anioł szatana,^[3] po to, by bił mnie po twarzy – abym się nie wynosił. (Łk 13,16; 1 Kor 5,5) 8 W tej sprawie trzy razy prosiłem Pana, by on ode mnie odstąpił. 9 Lecz powiedział mi: Wystarczy ci moja łaska, w słabości bowiem doskonali się moc. Z największą więc przyjemnością tym bardziej będę chlubił się moimi słabościami, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusa. (1 Kor 2,4; 2 Kor 8,9; 2 Kor 11,30; 2 Kor 12,5; 2 Kor 13,13; Ef 1,19; Flp 3,10; Flp 4,13)

1 Kor 2,42 Kor 8,92 Kor 11,302 Kor 12,52 Kor 13,13Ef 1,19Flp 3,10Flp 4,13

10 Dlatego lubię słabości, zniewagi, potrzeby, prześladowania i uciski dla Chrystusa; bo kiedy jestem słaby, wtedy jestem mocny. (1 Kor 2,3; 1 Kor 9,22; 2 Kor 6,4; Ga 5,11; Ga 6,12; Flp 4,11; Flp 4,13; 2 Tm 3,11)

1 Kor 2,31 Kor 9,222 Kor 6,4Ga 5,11Ga 6,12Flp 4,11Flp 4,132 Tm 3,11

11 Stałem się głupi – wy mnie zmusiliście. Ja bowiem powinienem być przez was polecany, gdyż w niczym nie ustępowałem tym arcyapostołom, chociaż jestem niczym. (1 Kor 3,7; 2 Kor 3,1; 2 Kor 11,1; 2 Kor 11,5; 2 Kor 11,16)

1 Kor 3,72 Kor 3,12 Kor 11,12 Kor 11,52 Kor 11,16

12 Zarówno znaki apostoła dały o sobie znać wśród was we wszelkiej cierpliwości, jak i w znakach, cudach oraz przejawach mocy. (Rz 15,18; 1 Kor 9,2; 2 Kor 6,4; Hbr 2,4)

Rz 15,181 Kor 9,22 Kor 6,4Hbr 2,4

13 W czym bowiem mogliście odczuć, że liczycie się mniej niż inne zgromadzenia, jak nie w tym, że ja sam was nie obciążałem? Przebaczcie mi tę niesprawiedliwość. (1 Kor 9,12; 2 Kor 11,9) 14 Oto po raz trzeci gotów jestem przyjść do was i nie będę ciężarem; nie szukam bowiem tego, co wasze, ale was samych; gdyż nie dzieci powinny odkładać dla rodziców, ale rodzice dla dzieci. (1 Kor 4,14; 1 Kor 10,24; 1 Kor 10,33; 2 Kor 13,1)

1 Kor 4,141 Kor 10,241 Kor 10,332 Kor 13,1

15 Ja zaś z przyjemnością pokryję koszty, a nawet sprzedam się za wasze dusze. Czy bardziej was kochając, mam być mniej kochany? (2 Kor 11,11; 1 Tes 2,8) 16 Niech jednak będzie: nie obciążałem was, ale będąc przebiegły, wziąłem was podstępem. (2 Kor 11,9) 17 Czy wykorzystałem was przez kogoś spośród tych, których do was posłałem? (2 Kor 9,5) 18 Poprosiłem Tytusa i wraz z nim posłałem brata; czy Tytus was wykorzystał? Czy nie kroczyliśmy w tym samym duchu? Czy nie tymi samymi śladami? (Rz 4,12; 2 Kor 8,6; 2 Kor 8,16; 2 Kor 8,23)

Rz 4,122 Kor 8,62 Kor 8,162 Kor 8,23

19 Od dawna myślicie, że się przed wami usprawiedliwiamy. W obliczu Boga w Chrystusie mówimy, że to wszystko, kochani, dla waszego zbudowania. (Rz 9,1; Rz 14,19; 2 Kor 2,17; 2 Kor 10,8; 2 Kor 13,10)

Rz 9,1Rz 14,192 Kor 2,172 Kor 10,82 Kor 13,10

20 Obawiam się bowiem, czy w jakiś sposób, gdy przyjdę, nie zastanę was takimi, jakimi nie chcę [was zastać], i czy wy nie zastaniecie mnie takim, jakim nie chcecie; czy w jakiś sposób nie dojdzie do kłótni, zazdrości, wybuchów gniewu, rywalizacji, oszczerstw, plotek, unoszenia się, nieporządków; (1 Kor 1,11; 1 Kor 3,3; 1 Kor 14,40; 2 Kor 2,1; Ga 5,20; Flp 2,3)

1 Kor 1,111 Kor 3,31 Kor 14,402 Kor 2,1Ga 5,20Flp 2,3

21 czy gdy znowu przyjdę, nie poniży mnie Bóg wobec was i nie będę opłakiwał wielu spośród tych, którzy wcześniej zgrzeszyli i nie opamiętali się w nieczystości, nierządzie oraz rozwiązłości, którą popełnili. (1 Kor 14,40; 2 Kor 7,1; 2 Kor 7,9; 2 Kor 13,2)

1 Kor 14,402 Kor 7,12 Kor 7,92 Kor 13,2