1 Tymoteusza 1

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Paweł, apostoł Chrystusa Jezusa z rozkazu[1] Boga, naszego Zbawcy,[2] i Chrystusa Jezusa, naszej nadziei, (Łk 1,47; Dz 1,2; Dz 14,14; Rz 16,26; 1 Kor 7,6; 1 Kor 9,1; 2 Kor 8,8; Ef 5,23; Flp 3,20; Kol 1,27; 1 Tm 1,3; 1 Tm 2,3; 1 Tm 4,10; 2 Tm 1,10; Tt 1,2; Tt 1,3; Tt 2,10; Tt 2,13; Tt 3,4; Tt 3,7; 2 P 1,1; Jud 1,24)2 do Tymoteusza,[3] prawowitego syna[4] w wierze: Łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, naszego Pana. (Dz 16,1; Dz 17,14; Dz 17,15; Dz 18,5; Dz 19,22; Dz 20,4; Rz 1,7; Rz 9,16; Rz 9,18; Rz 16,21; 1 Kor 4,15; 1 Kor 4,17; 1 Kor 16,10; 2 Kor 1,1; 2 Kor 1,19; Flp 1,1; Flp 2,19; Kol 1,1; 1 Tes 1,1; 1 Tes 3,2; 1 Tes 3,6; 2 Tes 1,1; 1 Tm 1,18; 1 Tm 6,20; 2 Tm 1,2; 2 Tm 1,16; 2 Tm 1,18; 2 Tm 2,1; Tt 1,4; Tt 3,5; Flm 1,1; Hbr 13,23)3 Tak jak prosiłem cię, byś pozostał w Efezie, gdy wybierałem się do Macedonii, poleć niektórym, by przestali nauczać inaczej (Dz 16,9; Dz 16,12; Dz 18,19; Dz 18,24; Dz 19,1; Dz 20,1; 1 Tm 6,3)4 i zajmować się mitami[5] oraz niekończącymi się rodowodami,[6] które raczej wywołują spory,[7] niż służą Bożemu planowi[8] [opartemu] na wierze. (1 Kor 9,17; Ef 1,9; Ef 1,10; Ef 3,2; Ef 3,9; Kol 1,25; 1 Tm 2,3; 1 Tm 3,9; 1 Tm 4,6; 1 Tm 4,7; 1 Tm 5,8; 1 Tm 6,4; 1 Tm 6,10; 2 Tm 1,9; 2 Tm 2,23; 2 Tm 4,7; Tt 1,13; Tt 1,14; Tt 3,4; Tt 3,9)5 Celem zaś tego polecenia[9] jest miłość z czystego serca i dobrego sumienia, i nieobłudnej wiary, (Mt 5,8; Dz 23,1; Dz 24,16; Rz 12,10; Rz 13,10; Ga 5,6; Ga 5,13; 1 Tm 3,9; 1 Tm 4,2; 2 Tm 1,3; 2 Tm 1,5; 2 Tm 2,22; Tt 1,15; Hbr 9,14; 1 P 1,22; 1 P 3,16; 1 P 3,21)6 z którymi niektórzy rozminęli się i zboczyli ku pustosłowiu; (Ef 5,6; 1 Tm 6,4; 1 Tm 6,20; 1 Tm 6,21; 2 Tm 2,18; Tt 1,10)7 chcą być nauczycielami Prawa,[10] a nie rozumieją ani tego, co mówią, ani tego, przy czym obstają.[11] (Mt 23,7; Dz 5,34; Ef 4,11)8 Wiemy zaś, że Prawo jest wspaniałe, jeśli ktoś je prawidłowo stosuje, (Rz 7,12; Rz 7,16)9 świadom tego, że Prawo nie jest ustanowione dla sprawiedliwego, lecz dla nieprawych i nieposłusznych, bezbożnych i grzesznych, podłych i plugawych, ojcobójców i matkobójców, morderców, (Ga 5,18)10 nierządnych, mężołożników,[12] handlarzy ludźmi, kłamców, krzywoprzysięzców i dla wszystkiego, co sprzeciwia się zdrowej nauce, (Rz 1,27; 1 Kor 6,9; 1 Tm 4,6; 1 Tm 6,3; 2 Tm 1,13; 2 Tm 4,3; Tt 1,9; Tt 1,13; Tt 2,1)11 zgodnej z ewangelią chwały wspaniałego[13] Boga, która została mi powierzona. (Rz 2,16; 2 Kor 4,4; Ga 2,7; 1 Tm 6,15; Tt 1,3)12 Dziękuję[14] Temu, który mnie wzmocnił, Chrystusowi Jezusowi, naszemu Panu, że uznał mnie za wiarygodnego, wyznaczając do posługi, (Dz 9,15; Dz 20,24; 2 Kor 4,1; Ga 1,15; Flp 4,13; 2 Tm 4,17)13 [mnie], niegdyś bluźniercę,[15] prześladowcę i gnębiciela – lecz dostąpiłem miłosierdzia, gdyż działałem [jako] nieświadomy, w niewierze. (Mt 13,58; Mk 6,6; Łk 23,34; Dz 3,17; Dz 8,3; Dz 9,1; Dz 22,4; Dz 26,9; Rz 2,24; Rz 11,20; Rz 11,23; 1 Kor 7,25; 1 Kor 15,9; 2 Kor 4,1; Ga 1,13; Flp 3,6; 1 Tm 1,20; Tt 3,5)14 Zaobfitowała zaś łaska naszego Pana wraz z wiarą[16] i miłością, która jest w Chrystusie Jezusie. (Rz 5,20; 1 Kor 15,10; 2 Kor 13,13; 1 Tes 1,3; 1 Tes 3,6; 1 Tes 5,8; 2 Tm 1,13; 2 Tm 2,1; Tt 2,11)15 Wiarygodne[17] to Słowo i wszelkiego przyjęcia godne, że Chrystus Jezus przyszedł na świat, aby zbawić grzeszników, z których ja jestem pierwszy. (Mt 9,13; Mk 2,17; Łk 15,2; Łk 19,10; 1 Tm 3,1; 1 Tm 4,9; 2 Tm 2,11; Tt 1,9; Tt 3,8; Ap 21,5; Ap 22,6)16 Ale dlatego dostąpiłem miłosierdzia, aby we mnie pierwszym Chrystus Jezus okazał wszelką cierpliwość dla przykładu tym, którzy mają w Niego uwierzyć ku życiu wiecznemu. (Mt 25,46; Rz 2,4; 1 Tm 6,12; 1 Tm 6,19; 2 Tm 1,1; 2 Tm 1,10; Tt 1,2; Tt 3,7)17 A Królowi wieków,[18] nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, jedynemu Bogu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.[19] (Rz 1,23; Rz 16,27; Kol 1,15; 1 Tm 6,15; 1 Tm 6,16; Hbr 11,27; 1 J 4,12; Ap 4,11; Ap 7,12)18 To polecenie przekazuję ci, synu,[20] Tymoteuszu, według wcześniej wygłoszonych o tobie proroctw, abyś dzięki nim[21] toczył szlachetny bój, (1 Tm 1,2; 1 Tm 4,14; 1 Tm 6,12; 2 Tm 4,7; Jud 1,3)19 zachowując wiarę i dobre sumienie,[22] które niektórzy odrzucili[23] i co do wiary stali się rozbitkami.[24] (Rz 2,15; Rz 9,1; 2 Kor 11,25; 1 Tm 3,9; 1 Tm 4,1; 1 Tm 6,9)20 Do nich należą Hymeneusz[25] i Aleksander,[26] których przekazałem szatanowi,[27] aby zostali oduczeni[28] bluźnienia.[29] (Łk 4,5; Łk 23,16; Dz 7,22; Dz 19,33; Rz 1,24; 1 Kor 5,5; Ef 2,2; 2 Tm 2,17; 2 Tm 4,14; 1 J 5,19)