1 Tymoteusza 2

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Zachęcam więc przede wszystkim, aby zanosić błagania, prośby,[1] modlitwy wstawiennicze,[2] dziękczynienia za wszystkich ludzi, (Ef 6,18; Flp 4,6)2 za królów i za wszystkich, którzy są na stanowiskach, abyśmy wiedli życie ciche i spokojne,[3] we wszelkiej pobożności i godności. (1 Tm 3,16; 1 Tm 4,7; 1 Tm 6,3; 1 Tm 6,5; 2 Tm 3,5; Tt 1,1)3 Jest to szlachetne i przyjemne przed Zbawcą, naszym Bogiem, (Łk 1,47; 1 Tm 5,4)4 który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy. (1 Tm 4,3; 1 Tm 4,10; 2 Tm 2,25; 2 Tm 3,7; Tt 1,1; 2 P 3,9)5 Gdyż[4] jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus, (Rz 3,30; 1 Kor 8,4; 1 Kor 8,6; Ga 3,20; Hbr 8,6; Hbr 9,15; Hbr 12,24; 1 J 2,1)6 który złożył siebie samego na okup za wszystkich, na świadectwo swoich czasów.[5] (Mt 20,28; 1 Kor 1,6; Ga 1,4; Ga 2,20; 2 Tes 1,10; Tt 2,14)7 Ja na to zostałem ustanowiony heroldem[6] i apostołem – prawdę mówię, nie kłamię – nauczycielem narodów[7] w wierze i prawdzie. (Dz 9,15; Rz 9,1; Rz 11,13; Rz 15,16; Ga 2,8; Ef 3,1; Ef 3,8; 1 Tm 1,4; 1 Tm 2,4; 2 Tm 1,11)8 Chcę zatem, aby mężczyźni modlili się na każdym miejscu,[8] wznosząc ręce czyste,[9] bez gniewu i sporu.[10] (Dz 25,16)9 Podobnie i kobiety[11] – w przyzwoitym ubraniu;[12] niech się zdobią ze skromnością i rozsądkiem,[13] nie w sploty[14] ani w złoto czy też w perły lub kosztowne szaty, (1 P 3,3)10 lecz – co przystoi kobietom przyznającym sobie pobożność – w dobre czyny. (1 Tm 5,10; Tt 2,3)11 Kobieta[15] niech się uczy[16] w cichości,[17] we wszelkiej uległości; (1 Kor 14,34; Ef 5,22; Ef 5,24; 1 Tm 2,9; 1 Tm 2,10; Tt 2,5)12 pouczać[18] zaś kobiecie nie pozwalam ani[19] kierować[20] mężem;[21] ale być w cichości.[22] (Dz 22,2; 1 Kor 14,34; 1 Kor 14,35; 2 Tes 3,12; 1 Tm 2,11)13 Bo najpierw Adam został ukształtowany, potem Ewa.[23] (1 Kor 11,8)14 I nie Adam został zwiedziony, lecz kobieta, gdy została zwiedziona,[24] popadła w przestępstwo; (2 Kor 11,3)15 natomiast szczęścia dozna[25] przez rodzenie [dzieci][26] – gdy[27] pozostaną[28] w wierze, w miłości, w poświęceniu z umiarem.[29] (Łk 8,50; 1 Kor 3,15; Flp 2,12; 1 Tes 4,3; 1 Tm 1,14; 1 J 2,28)