Wyjścia 2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Narodziny i dzieciństwo Mojżesza

1 A pewien człowiek z domu Lewiego poszedł i pojął [za żonę] córkę z domu Lewiego. 2 I poczęła ta kobieta, i urodziła syna. Widząc zaś, że jest piękny, ukrywała go^[1] przez trzy miesiące. (Dz 7,20; Hbr 11,23) 3 A gdy nie mogła go już ukrywać, wzięła^[2] dla niego kosz^[3] z trzciny, powlokła go smołą i żywicą^[4] i umieściła w nim dziecko – i umieściła [je] w sitowiu na brzegu Nilu.^[5] 4 Jego siostra zaś ustawiła się^[6] z daleka, aby wiedzieć, co się z nim stanie. 5 Wtedy zeszła córka faraona,^[7] aby wykąpać się w Nilu, a jej dziewczęta^[8] przechadzały się nad brzegiem Nilu. Wtedy zobaczyła koszyk pośród sitowia i posłała swoją niewolnicę,^[9] aby go zabrała. 6 A gdy otworzyła i zobaczyła go – dziecko – oto był to chłopiec, który płakał. I zlitowała się nad nim. Powiedziała: To jedno z dzieci hebrajskich. 7 Wtedy jego siostra powiedziała do córki faraona: Czy mam pójść i zawołać ci jakąś kobietę, mamkę, spośród Hebrajek, by karmiła ci to dziecko? 8 I odpowiedziała jej córka faraona: Idź! Młoda dziewczyna^[10] poszła i zawołała matkę dziecka. 9 Wówczas córka faraona powiedziała jej: Zabierz to dziecko i wykarm mi je, a ja dam ci twoją zapłatę. Wzięła więc kobieta dziecko i wykarmiła je. 10 A gdy dziecko podrosło, przyprowadziła je do córki faraona – i był jej za syna. I nadała mu imię Mojżesz,^[11] bo powiedziała: Z wody go wyciągnęłam.

Mojżesz wśród swoich

11 I stało się w tych dniach, kiedy Mojżesz już dorósł, że wyszedł do swoich braci i przyglądał się ich przymusowym robotom. Wtedy zobaczył pewnego Egipcjanina, który bił Hebrajczyka, jednego z jego braci. (Dz 7,23; Hbr 11,24) 12 Rozejrzał się więc dookoła, zobaczył, że nikogo nie ma, powalił^[12] Egipcjanina – i zagrzebał go w piasku. 13 Wyszedł też następnego dnia, a oto dwaj mężczyźni, Hebrajczycy, szarpali się [ze sobą]. Wtedy powiedział do winnego:^[13] Dlaczego bijesz swego bliźniego? 14 A [ten] odpowiedział: Kto cię ustanowił księciem i sędzią^[14] nad nami? Czy ty mówisz, że chcesz mnie zabić, tak jak zabiłeś Egipcjanina?^[15] Wtedy Mojżesz przestraszył się, bo powiedział: Na pewno wydała się sprawa! (Dz 7,23; Dz 7,28) 15 I [rzeczywiście] usłyszał faraon o tej sprawie, i próbował zabić Mojżesza, lecz Mojżesz uciekł przed faraonem i zatrzymał się w ziemi Midianitów^[16] – i zatrzymał się przy studni. (Dz 7,29; Hbr 11,27)

Mojżesz w Midianie

16 Pewien zaś kapłan Midianitów miał siedem córek. [Te] przyszły, zaczęły czerpać [wodę] i napełniać poidła, by napoić owce swego ojca, 17 ale przyszli pasterze i odpędzili je. Wtedy Mojżesz wstał i wybawił je – i napoił ich owce. 18 Gdy więc przyszły do Reuela,^[17] swego ojca, [ten] powiedział: Dlaczego dziś pośpieszyłyście z przyjściem? 19 A one odpowiedziały: Jakiś Egipcjanin wybawił nas z ręki pasterzy, a też obficie naczerpał nam [wody] i napoił owce. 20 Zapytał więc swoje córki: A gdzie on jest? Dlaczego to^[18] zostawiłyście tego człowieka? Przywołajcie go, niech zje posiłek.^[19] 21 Mojżesz zgodził się pozostać u tego człowieka, a [ten] dał Mojżeszowi Syporę,^[20] swoją córkę, za żonę.^[21] 22 I urodziła syna, i dał mu na imię Gerszom,^[22] bo powiedział: Stałem się przychodniem w obcej ziemi.

Wysłuchana modlitwa

23 I stało się po wielu tych dniach, że umarł król egipski. Synowie Izraela wzdychali z powodu [ciężkiej] pracy i wołali – i dotarło do Boga ich wołanie o pomoc z powodu pracy. 24 I usłyszał Bóg ich jęk, i wspomniał Bóg na swoje przymierze z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem. 25 I wejrzał Bóg na synów Izraela – i przejął się Bóg.^[23] (Dz 7,34)