Wyjścia 3 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Powołanie Mojżesza

1 Gdy Mojżesz pasał owce Jetra,^[1] swojego teścia, kapłana Midianitów, poprowadził [raz] stado poza pustynię i przybył do góry Bożej,^[2] do Horebu.^[3] 2 I ukazał mu się Anioł JHWH, w^[4] płomieniu ognia, ze środka krzewu. I spojrzał, a oto krzew – płonął w ogniu, lecz krzew się nie spalał. 3 Wtedy Mojżesz powiedział: Niech skieruję się [tam] i zobaczę ten wielki widok, dlaczego krzew się nie spala. (Dz 7,30) 4 A gdy JHWH zauważył, że skierował się [tam], aby [to] zobaczyć, zawołał do niego Bóg spośród krzewu i powiedział: Mojżeszu! Mojżeszu! A [on] odpowiedział: Oto jestem! 5 Wtedy rzekł: Nie zbliżaj się tu! Zdejmij z nóg swoje sandały, bo miejsce, na którym ty stoisz, jest ono ziemią świętą.^[5] 6 Powiedział też: Ja jestem Bogiem twojego ojca,^[6] Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba. Wtedy Mojżesz zakrył swoją twarz, gdyż bał się patrzeć na Boga. (Dz 7,32) 7 JHWH powiedział [dalej]: Napatrzyłem się na niedolę^[7] mojego ludu w Egipcie i usłyszałem ich krzyk z powodu jego ciemiężców; znam jego cierpienia. 8 Zstąpiłem więc,^[8] aby go wyrwać z ręki Egiptu i wyprowadzić go z tej ziemi do ziemi dobrej i rozległej, do ziemi opływającej w mleko i miód, do siedziby Kananejczyków i Chetytów, i Amorytów, i Peryzytów,^[9] i Chiwitów, i Jebuzytów. 9 Bo teraz oto krzyk synów Izraela dotarł do mnie. Widziałem też udrękę, którą Egipcjanie ich dręczą. 10 A teraz – idź!^[10] Posyłam cię do faraona. I wyprowadź^[11] mój lud, synów Izraela, z Egiptu. (Dz 7,23; Dz 7,29; Dz 7,30)

Dz 7,23Dz 7,29Dz 7,30

11 Wówczas Mojżesz powiedział do Boga: Kim ja jestem, że^[12] miałbym pójść do faraona i że miałbym wyprowadzić synów Izraela z Egiptu? 12 I odpowiedział: Ponieważ JESTEM^[13] z tobą – i to będzie dla ciebie znakiem, że Ja cię posłałem,^[14] a po twym wyprowadzeniu ludu z Egiptu oddacie cześć^[15] Bogu na tej górze. 13 Mojżesz powiedział na to do Boga: Oto ja przyjdę do synów Izraela i powiem im: Bóg waszych ojców posłał mnie do was, a oni mnie spytają: Jakie jest Jego imię? Co im odpowiem? 14 I powiedział Bóg do Mojżesza: JESTEM, KTÓRY JESTEM.^[16] I powiedział: Tak powiesz do synów Izraela: JESTEM posłał mnie do was! (Ap 1,4; Ap 1,8) 15 I powiedział jeszcze Bóg do Mojżesza: Tak powiesz do synów Izraela: JHWH, Bóg waszych ojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest moje imię na wieki i tak Mnie będą wspominać po wszystkie pokolenia.^[17] 16 Idź i zgromadź starszych^[18] Izraela, i powiedz im: JHWH, Bóg waszych ojców, objawił mi się, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, mówiąc: Dobrze przyjrzałem się^[19] wam i temu, co wam czyniono w Egipcie. 17 I postanawiam^[20] wyprowadzić was z niedoli Egiptu do ziemi Kananejczyków i Chetytów, i Amorytów, i Peryzytów,^[21] i Chiwitów, i Jebuzytów, do ziemi opływającej w mleko i miód. 18 A gdy wysłuchają twego głosu, udasz się, ty i starsi Izraela, do króla Egiptu i powiecie mu: JHWH, Bóg Hebrajczyków, spotkał się^[22] z nami. Chcielibyśmy udać się, prosimy, w trzydniową drogę na pustynię i złożyć ofiarę JHWH, naszemu Bogu. 19 Lecz Ja wiem, że król Egiptu nie da wam iść, nawet nie [da] pod mocną ręką.^[23] 20 Wyciągnę więc moją rękę i uderzę Egipt wszelkimi moimi cudami,^[24] których dokonam pośród niego – i potem wypuści^[25] was. 21 Dam też łaskę temu ludowi w oczach Egipcjan i stanie się, gdy będziecie wychodzić, że nie wyjdziecie próżno. 22 Niech więc poprosi [każda] kobieta swą sąsiadkę i odwiedzającą jej dom o sprzęty srebrne i o sprzęty złote oraz o szaty; i włożycie je na swoich synów i na swoje córki – i złupicie^[26] Egipt.