Ofiarowanie Izaaka i potwierdzenie błogosławieństwa
1I stało się[1] po tych wydarzeniach, że Bóg wystawił Abrahama na próbę. Powiedział do niego: Abrahamie! A on odpowiedział: Oto jestem.2Wtedy powiedział: Weź, proszę, swego syna, swego jedynaka, którego kochasz, Izaaka, i udaj się do ziemi Moria,[2] i złóż go tam w ofierze całopalnej na jednej z gór, o której ci powiem. (Hbr 11,17)3Wstał więc Abraham wcześnie rano, osiodłał swego osła i wziął z sobą dwóch swoich chłopców, i swego syna Izaaka, i narąbał drewna do ofiary całopalnej, i wstał, i udał się do tego miejsca, o którym powiedział mu Bóg.4Trzeciego dnia podniósł Abraham swoje oczy i zobaczył to miejsce z daleka.5Wtedy powiedział Abraham do swoich chłopców:[3] Zostańcie tutaj z osłem, a ja i chłopiec pójdziemy tam, a gdy pokłonimy się [Bogu], wrócimy do was.6Następnie Abraham wziął drewno do ofiary całopalnej, włożył je na Izaaka, swego syna, i wziął w swą rękę ogień i nóż, i poszli obaj razem.7Wówczas Izaak powiedział do Abrahama, swojego ojca: Ojcze mój! A [ten] odpowiedział: Oto jestem, mój synu! I powiedział: Oto ogień i drewno, a gdzie jest jagnię na ofiarę całopalną?8I odpowiedział Abraham: Bóg sobie upatrzy jagnię na ofiarę całopalną, mój synu. I szli obaj razem.9A gdy przyszli na to miejsce, o którym powiedział mu Bóg, zbudował tam Abraham ołtarz i ułożył drewno. Potem związał[4] swego syna Izaaka i położył go na ołtarzu na drewnie. (Jk 2,18)10Następnie wyciągnął Abraham swoją rękę i wziął nóż, aby zabić swego syna.11Lecz Anioł JHWH zawołał do niego z niebios i powiedział: Abrahamie! Abrahamie! I odpowiedział: Oto jestem!12I powiedział: Nie podnoś swej ręki na chłopca i nie czyń mu nic, bo teraz wiem, że ty boisz się Boga[5] i[6] nie odmówiłeś Mi swego syna, swego jedynaka.[7]13A gdy Abraham podniósł oczy i rozejrzał się, oto baran za [nim][8] uwiązł w gąszczu rogami. Abraham poszedł więc, wziął barana i złożył go na ofiarę całopalną zamiast swego syna.14I nadał Abraham temu miejscu nazwę: JHWH widzi.[9] Dlatego mówi się do dzisiaj: Na górze JHWH [wszystko] widać.[10]15I powtórnie zawołał Anioł JHWH z niebios do Abrahama16i powiedział: Przysiągłem[11] na siebie samego – oświadczenie JHWH[12] – ponieważ uczyniłeś tę rzecz i nie odmówiłeś Mi[13] swego syna, swego jedynaka, (Hbr 6,13)17będę ci obficie błogosławił i wielce rozmnożę twoje potomstwo – niczym gwiazdy na niebiosach i niczym piasek, który jest nad brzegiem morza, i posiądzie twoje nasienie bramę swoich wrogów,[14] (Ga 3,15; Hbr 11,12)18i błogosławić się będą[15] w twoim nasieniu wszystkie narody ziemi za to, że usłuchałeś mego głosu.19Potem wrócił Abraham do swoich chłopców, powstali i udali się razem do Beer-Szeby. I mieszkał Abraham w Beer-Szebie.
Potomkowie Nachora
20I stało się po tych wydarzeniach, że doniesiono Abrahamowi, mówiąc: Oto Milka, również ona urodziła synów Nachorowi, twojemu bratu:21Usa, jego pierworodnego, i Buza,[16] jego brata, i Kemuela, ojca Arama,22i Keseda, i Chazo, i Pildasza, i Jidlafa, i Betuela.23A Betuel zrodził[17] Rebekę.[18] Tych ośmiu urodziła Nachorowi, bratu Abrahama, Milka.24A jego nałożnica, imieniem Reuma,[19] ona także urodziła: Tebacha i Gachama, i Tachasza, i Maakę.[20]