Psalm 142

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Maskil[1] Dawida. Kiedy był w jaskini. Modlitwa.2 Wołam swym głosem[2] do JHWH, Swym głosem błagam JHWH o miłosierdzie.3 Wylewam przed Nim swą troskę, Opowiadam przed Nim o mej niedoli.4 Gdy omdlewa we mnie mój duch, Ty znasz moją ścieżkę; Na drodze, po której chodzę, Zastawili na mnie sidła. (1 Tm 3,7; 2 Tm 2,26)5 Popatrz[3] na prawo[4] i zobacz[5] – Nikt na mnie nie zważa. Przepadła moja ucieczka, Nikt nie zabiega o mą duszę. (Mk 14,50)6 Do Ciebie zawołałem,[6] JHWH! Powiedziałem: Ty jesteś moją ucieczką, Moim działem w krainie żyjących.7 Zwróć uwagę na mój krzyk, Bo znalazłem się bardzo nisko,[7] Wybaw mnie od moich prześladowców, Gdyż są ode mnie silniejsi!8 Wywiedź z więzienia moją duszę, Abym wysławiał Twe imię! [Wówczas] otoczą[8] mnie sprawiedliwi, Gdy mi okażesz wspaniałomyślność.[9]

Psalm 142

Słowo Życia

od Biblica

Ten rozdział nie jest dostępny w tym tłumaczeniu.