Jana 14

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Niech się nie trwoży[1] wasze serce; wierzycie[2] w Boga – i we Mnie wierzcie! (Ps 4,6; Mk 11,22; Jan 11,33; Jan 12,27; Jan 13,21; Jan 14,27)2 W domu mojego Ojca jest wiele mieszkań; gdyby tak nie było, byłbym wam powiedział, bo przecież idę przygotować wam miejsce. (Jan 2,16; Jan 2,21; Jan 7,33; Jan 13,3; Jan 13,33; Jan 13,36; Jan 14,23; Jan 14,28; Jan 16,5; 2 Kor 5,1; Ef 2,21; 1 Tm 3,15; Hbr 3,6; Hbr 11,10; 1 P 2,5)3 A gdy pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. (Mt 16,27; Jan 12,26; Jan 14,18; Jan 14,20; Jan 14,23; Jan 14,28; Jan 17,21; Jan 17,24; Flp 3,20)4 A dokąd Ja idę, drogę znacie.5 Wtedy odezwał się Tomasz: Panie, nie wiemy, dokąd idziesz, skąd możemy znać drogę? (Jan 11,16)6 Jezus odpowiedział mu: Ja jestem drogą, prawdą i życiem; nikt nie przychodzi do Ojca [inaczej], jak tylko przeze Mnie. (Jan 1,4; Jan 1,14; Jan 1,17; Jan 8,32; Jan 11,25; Jan 14,17; Dz 4,12; Rz 5,1; Ef 2,18; Kol 3,4; Hbr 10,20; 1 J 5,12)7 Skoro Mnie znacie,[3] poznacie też mojego Ojca; odtąd też Go znacie – i zobaczyliście Go. (Jan 1,18; Jan 8,19; 1 J 2,13)8 Wtedy Filip wtrącił: Panie, ukaż[4] nam Ojca, a [to] nam wystarczy. (Jan 1,43)9 Jezus odpowiedział mu: Tyle czasu jestem z wami i nie poznałeś Mnie, Filipie? Kto Mnie zobaczył, zobaczył Ojca. Jak możesz mówić: Ukaż nam Ojca? (Jan 12,45; Kol 1,15; Hbr 1,3)10 Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów, które do was kieruję, nie wypowiadam od siebie; to Ojciec, który mieszka we Mnie, dokonuje swoich dzieł. (Jan 7,16; Jan 10,30; Jan 10,38; Jan 12,49; Jan 14,20; Jan 14,24; Jan 16,13; Jan 17,21)11 Wierzcie mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie; a jeśli nie, to wierzcie ze względu na same dzieła. (Jan 5,36; Jan 10,25; Jan 10,38)12 Ręczę i zapewniam was, kto wierzy we Mnie, będzie również dokonywał dzieł, których Ja dokonuję, i dokona większych niż te; gdyż Ja idę do Ojca; (Mt 21,21; Mk 16,17; Łk 10,17; Jan 5,20; Jan 7,33; Jan 14,2; Jan 14,28)13 i o cokolwiek poprosilibyście w moim imieniu, tego dokonam,[5] aby Ojciec był uwielbiony w Synu – (Mt 7,7; Jan 12,28; Jan 13,31; Jan 15,16; Jan 16,23; Jan 17,1)14 jeśli o coś Mnie poprosicie w moim imieniu, Ja [to][6] spełnię. (Jer 29,12; Mk 11,24; Łk 11,9; Jan 15,7; Jk 1,6; 1 J 3,22; 1 J 5,14)15 Jeśli Mnie kochacie, będziecie zachowywać moje przykazania. (Ps 103,18; Jan 15,10; Jan 16,27; 1 J 2,3; 1 J 3,22; 1 J 3,24; 1 J 5,3; 2 J 1,6)16 Ja natomiast będę prosił Ojca, a [On] da wam innego Opiekuna,[7] aby był z wami na wieki – (Jan 15,26; Jan 16,7; 1 J 2,1)17 Ducha prawdy,[8] którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna; wy Go znacie, gdyż pozostaje przy was i w was będzie. (Jan 7,39; Jan 15,26; Jan 16,13; Jan 20,22; Rz 8,9; Rz 8,11; 1 Kor 2,14; 2 Kor 3,17; 1 J 2,27; 1 J 5,6)18 Nie zostawię was sierotami, przyjdę do was. (1 Krl 6,13; Jan 14,3)19 Jeszcze chwila, a świat Mnie już oglądać nie będzie; lecz wy Mnie oglądać będziecie, bo Ja żyję i wy żyć będziecie. (Jan 3,16; Jan 6,57; Jan 7,33; Jan 12,35; Jan 16,16; Ga 2,20; Flp 1,21)20 W tym dniu wy [sami] poznacie, że Ja jestem w moim Ojcu, wy zaś we Mnie, a Ja w was. (Jan 10,38; Jan 14,10; Jan 15,4; Jan 17,21; Jan 17,23; Rz 8,1; Rz 8,9; 1 Kor 1,30; 2 Kor 13,5; Kol 1,27)21 Kto ma moje przykazania i zachowuje je, jest tym, który Mnie kocha; ten zaś, który Mnie kocha, będzie kochany przez mojego Ojca i Ja będę go kochał, i objawię mu samego siebie. (Pwt 7,13; Jan 14,15; Jan 15,10; Jan 16,27; Dz 10,40; 1 J 5,3; 2 J 1,6)22 Wtedy Judasz, lecz nie Iskariot, powiedział do Niego: Panie, co się stało, że zamierzasz objawić samego siebie nam, a nie światu? (Dz 10,41)23 Jezus odpowiedział mu: Jeśli ktoś Mnie kocha, będzie zachowywał moje Słowo i mój Ojciec będzie go kochał – i do niego przyjdziemy, i u niego urządzimy mieszkanie. (Jan 14,2; Rz 8,9; Rz 8,11; Ef 3,17; 1 J 2,5)24 Kto Mnie nie kocha, nie zachowuje moich słów, a Słowo, którego słuchacie, nie jest moim [Słowem], lecz Ojca, który Mnie posłał. (Pwt 18,18; Jan 7,16; Jan 8,28; Jan 12,49; Jan 14,10)25 To już wam powiedziałem, przebywając z wami.26 Opiekun zaś, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem. (Jan 16,13; Dz 2,33; 1 J 2,20; 1 J 2,27)27 Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam; nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży wasze serce i niech się nie boi. (Lb 6,26; Ps 85,9; Mt 14,27; Łk 2,14; Łk 24,36; Jan 14,1; Jan 16,33; Rz 16,20; Flp 4,7; Kol 3,15)28 Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę, lecz przyjdę do was. Gdybyście Mnie kochali, cieszylibyście się, że[9] idę do Ojca, gdyż Ojciec większy jest niż Ja.[10] (Mt 16,27; Jan 10,29; Jan 14,2; Jan 14,12; Jan 14,18; Jan 16,16; Jan 20,17)29 Teraz też mówię wam [o tym], zanim to nastąpi, abyście, gdy nastąpi – uwierzyli. (Jan 13,19; Jan 16,4)30 Nie będę już długo z wami rozmawiał, nadchodzi bowiem władca świata, ale we Mnie[11] nic [on] nie ma. (Jan 12,31; Jan 16,11; Ef 2,2)31 Niech[12] jednak świat pozna, że kocham Ojca i czynię tak, jak Mi Ojciec polecił. Wstańcie, chodźmy stąd. (Jan 10,18; Jan 12,49)

Jana 14

Słowo Życia

od Biblica
1 Niech wasze serca nie drżą ze strachu. Wierzcie Bogu—i Mi wierzcie!2 W domu mojego Ojca jest wiele mieszkań. Gdyby tak nie było, to czy mówiłbym wam, że idę przygotować wam miejsce?3 A gdy odejdę i wszystko przygotuję, wrócę i zabiorę was ze sobą, abyście byli tam, gdzie Ja.4 Przecież znacie drogę prowadzącą tam, dokąd odchodzę.5 —Panie, nie mamy pojęcia, dokąd odchodzisz—odezwał się Tomasz. —Jak więc możemy znać drogę?6 —Ja jestem drogą, prawdą i życiem—odpowiedział mu Jezus. —Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie.7 Jeśli Mnie poznaliście, będziecie znać także mojego Ojca. Zresztą już Go znacie, bo Go zobaczyliście.8 —Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy—rzekł Filip.9 —Filipie! Tak długo z wami przebywam, a wciąż jeszcze nie wiesz, kim jestem?—odpowiedział Jezus. —Kto Mnie zobaczył, zobaczył również Ojca. Dlaczego więc prosisz: Pokaż nam Ojca?10 Czy nie wierzysz, że jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Dzieła, o których wam mówię, nie są moją inicjatywą. Dokonuje ich Ojciec, który jest we Mnie.11 Uwierzcie, że jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. A jeśli nie chcecie wierzyć Mi na słowo, uwierzcie ze względu na dzieła Ojca.12 Zapewniam was: Kto Mi wierzy, będzie czynił cuda takie, jak Ja—a nawet jeszcze większe, bo już odchodzę do Ojca.13 I zrobię to, o co poprosicie w moim imieniu—w ten sposób otoczę mojego Ojca chwałą.14 Jeśli będziecie Mnie o coś prosić w moim imieniu, zrobię to.15 Jeśli Mnie kochacie, będziecie posłuszni moim nakazom.16 A Ja poproszę Ojca, aby dał wam innego Pocieszyciela—takiego, który pozostanie z wami na zawsze.17 Jest to Duch prawdy, którego świat nie może przyjąć, bo Go nie dostrzega i nie zna. Wy jednak Go znacie, bo już jest z wami, a będzie także w was.18 Nie zostawię was samych—przyjdę do was.19 Już za chwilę zniknę z oczu świata. Ale wy Mnie widzicie, bo żyję—i wy też będziecie żyć.20 W tym dniu przekonacie się, że Ja jestem w Ojcu, wy—we Mnie, a Ja—w was.21 Pamiętajcie: Ten Mnie naprawdę kocha, kto zna moje nakazy i stosuje się do nich. A kto Mnie kocha, tego kocha również mój Ojciec, i Ja go kocham, i objawię mu siebie.22 Zapytał Go wtedy Juda (nie ten z Kariotu): —Panie, dlaczego nie objawisz się światu, a tylko nam?23 —Kto Mnie kocha, będzie posłuszny moim słowom—odparł Jezus. —Mój Ojciec też będzie go kochał i przyjdziemy do niego, i w nim zamieszkamy.24 Kto zaś nie kocha Mnie, nie będzie posłuszny moim słowom. A moje słowa nie pochodzą ode Mnie, ale od Ojca, który Mnie posłał.25 Mówię o tym teraz, dopóki jestem z wami.26 Gdy Ojciec pośle do was w moim imieniu Pocieszyciela—Ducha Świętego—to On wszystkiego was nauczy i przypomni to, o czym wcześniej mówiłem.27 Zostawiam wam mój pokój i daję go wam. Nie jest to pokój, jaki oferuje świat, ale pokój pochodzący ode Mnie. Niech więc wasze serca nie drżą ze strachu i niech się nie lękają.28 Pamiętacie, że powiedziałem wam: Odchodzę, ale przyjdę do was znowu. Gdybyście Mnie szczerze kochali, cieszylibyście się, że wracam do Ojca, który jest większy ode Mnie.29 Tak więc uprzedziłem was o tym, co nastąpi, abyście uwierzyli Mi, gdy to się stanie.30 Musimy jednak kończyć tę rozmowę, bo zbliża się władca tego świata. Nie ma on jednak nade Mną żadnej władzy.31 Chcę, aby cały świat zobaczył, że kocham Ojca i robię wszystko, co Mi polecił. Teraz jednak wstańmy i chodźmy stąd!