Efezjan 2

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 I was, którzy byliście martwi w waszych[1] upadkach[2] i grzechach,[3] (Ef 2,5; Kol 2,13)2 w których niegdyś żyliście[4] według wieku[5] tego świata, według zwierzchnika[6] władzy powietrza, ducha, który teraz działa w synach nieposłuszeństwa,[7] (Rz 11,30; Rz 12,2; 2 Kor 4,4; Ga 1,4; Ef 2,7; Ef 5,6; Ef 6,12; Kol 1,13; Kol 3,7; Tt 3,3; 1 P 4,3)3 wśród których i my wszyscy postępowaliśmy niegdyś w żądzach naszego ciała, spełniając pragnienia ciała oraz myśli, i byliśmy z natury dziećmi gniewu,[8] tak jak pozostali; (Rz 1,18; Rz 2,5; Rz 2,8; Rz 8,5; Ga 5,16; Ga 5,24; Ef 5,6; Kol 3,6; 1 Tes 1,10; 1 Tes 5,9; Ap 6,16)4 jednak Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swoją miłość, którą nas ukochał, (Rz 2,5; 1 J 4,10)5 i to nas, którzy byliśmy umarli przez upadki,[9] ożywił wraz z Chrystusem – łaską zbawieni jesteście – (Łk 15,24; Łk 15,32; Dz 15,11; Rz 6,13; Ef 2,1; Ef 2,8; Kol 2,13)6 i wraz z Nim wzbudził, i wraz z Nim posadził w [okręgach] naniebnych,[10] w Chrystusie Jezusie, (Ef 1,3; Ef 1,20; Ef 3,10; Ef 6,12; Flp 3,20; Kol 2,12)7 aby w nadchodzących wiekach ukazać nadzwyczajne bogactwo swojej łaski w dobroci względem nas w Chrystusie Jezusie. (Rz 2,4; Ef 1,7; Tt 3,4)8 Gdyż łaską[11] zbawieni jesteście, przez wiarę, i to nie z was – to dar Boga; (Dz 15,11; Rz 3,24; Rz 5,1; Rz 9,30; Ga 2,16; Ga 3,26; Ef 2,5; Ef 3,17; 1 Tm 1,14; Hbr 6,4; 2 P 1,1)9 nie z uczynków, aby się ktoś nie chlubił. (Rz 3,27; Rz 3,28; Rz 4,2; 1 Kor 1,29; 2 Tm 1,9; Tt 3,5)10 Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, które Bóg przygotował wcześniej, abyśmy w nich żyli.[12] (2 Kor 5,17; Ga 6,15; Ef 2,15; Ef 4,1; Ef 4,17; Ef 4,24; Ef 5,2; Ef 5,8; Ef 5,15; Kol 3,10; Tt 2,14)11 Dlatego pamiętajcie, że wy, niegdyś poganie w ciele, nazywani nieobrzezaniem przez nazywanych obrzezaniem – na ciele, dokonanym ręką – (Dz 11,3; Rz 2,28; Ef 4,17; Flp 3,5)12 że byliście w tamtym czasie bez Chrystusa, odcięci od obywatelstwa[13] Izraela i obcy przymierzom obietnicy, nie mający nadziei i bez Boga na tym świecie. (Rz 9,4; Rz 15,13; Ef 1,18; Ef 4,4; Kol 1,21; 1 Tes 4,13)13 Teraz zaś, w Chrystusie Jezusie, wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy, przez krew Chrystusa.[14] (Dz 2,39; Ef 1,7; Ef 2,17; Kol 1,20)14 On bowiem jest naszym pokojem; tym, który z dwojga[15] uczynił jedno, gdy usunął mur podziału, nieprzyjaźń – przez swoje ciało. (1 Kor 12,13; Ga 3,28; Kol 3,11; Kol 3,15)15 On zniósł Prawo przykazań [zawartych] w ustawach, aby z dwóch stworzyć w sobie samym jednego nowego człowieka, czyniąc pokój, (2 Kor 5,17; Ef 4,24; Kol 2,14; Kol 3,10)16 i obu pojednać z Bogiem w jednym ciele przez krzyż, na którym zniszczył nieprzyjaźń. (Rz 5,10; 1 Kor 10,17; 1 Kor 12,13; 2 Kor 5,18; Ef 4,4; Kol 1,20; Kol 1,22)17 A gdy przyszedł, głosił pokój wam z daleka i pokój tym z bliska, (Łk 2,14; Dz 10,36; Ef 2,13; Ef 6,15)18 gdyż przez Niego mamy dostęp do Ojca, jedni i drudzy, w jednym Duchu. (Rz 5,2; 1 Kor 12,13; Ef 3,12; Ef 4,4)19 Tak więc nie jesteście już obcymi i przychodniami,[16] lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga, (Ga 6,10; Ef 2,12; Ef 3,6; Flp 3,20; 1 Tm 3,15; Hbr 3,6; Hbr 12,22; 1 P 2,5; 1 P 4,17)20 zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym[17] jest Chrystus Jezus, (Mt 16,18; Mt 21,42; Dz 4,11; 1 Kor 3,10; Ef 3,5; Kol 2,7; 1 P 2,6; Ap 21,14)21 w którym cała budowla razem spojona wyrasta na święty przybytek w Panu, (1 Kor 3,16; 2 Kor 6,16; Ef 4,15; Kol 2,19)22 w którym i wy razem jesteście budowani na mieszkanie Boga w Duchu.[18] (2 Kor 6,16; Ef 3,5; Ef 5,18; Ef 6,18; 1 P 2,5; Ap 21,3)

Efezjan 2

Słowo Życia

od Biblica
1 Kiedyś byliście duchowo martwi, pogrążeni w grzechach i przestępstwach.2 Żyliście jak cały ten świat, posłuszny swojemu duchowemu władcy, panującemu nad siłami zła, który obecnie działa przez zbuntowanych ludzi.3 Kiedyś my wszyscy, tak jak oni, byliśmy podporządkowani pragnieniom naszego ciała i zmysłowym przyjemnościom. Dlatego, podobnie jak wszystkich innych ludzi, czekał nas Boży sąd.4 Ale Bóg, który jest Bogiem pełnym miłości, tak bardzo nas pokochał,5 że chociaż byliśmy duchowo martwi i pogrążeni w grzechach, razem z Chrystusem przywrócił nas do życia. W ten sposób, dzięki swojej łasce, uratował także was.6 On wskrzesił nas i juz teraz umieścił w niebie—należymy bowiem do Chrystusa.7 Łaska, którą Bóg okazał nam dzięki Chrystusowi Jezusowi, będzie w nadchodzących wiekach dowodem Jego dobroci.8 Zbawienie nie jest waszą zasługą, ale darem od Boga, który przyjęliście wierząc w Jego łaskę.9 Bóg zbawił was przecież nie ze względu na wasze dobre uczynki, nie macie się więc czym szczycić!10 Wszystko to pochodzi bowiem od Niego! To On, dzięki Jezusowi Chrystusowi, sprawił, że staliśmy się innymi, nowymi ludźmi. On również chce, abyśmy czynili dobro i już od dawna to dla nas zaplanował.11 Nie zapominajcie więc, że kiedyś byliście poganami i że ci, którzy mają na ciele znak obrzezania, pogardliwie nazywali was nieobrzezanymi.12 Żyliście wtedy bez Chrystusa. Nie należeliście też do Izraela—narodu wybranego przez Boga. Dlatego obietnice, płynące z Bożego przymierza z Izraelem, nie dotyczyły was. Żyliście więc na tym świecie bez nadziei i bez Boga.13 Teraz jednak wy, niegdyś obcy Bogu, staliście się Mu bliscy dzięki przelanej krwi Chrystusa, do którego należycie.14 On bowiem dał nam pokój, ponieważ przez swoją śmierć zjednoczył Żydów i pogan. Zburzył dzielący ich mur wrogości15 i pozbawił mocy Prawo Mojżesza wraz z jego przykazaniami. Uczynił to, aby z Żydów i pogan stworzyć jeden nowy naród i zaprowadzić między nimi pokój.16 Przez swoją śmierć na krzyżu pojednał z Bogiem jednych i drugich, co więcej—umieścił ich w jednym ciele! Zlikwidował w ten sposób wzajemną wrogość.17 Chrystus przyniósł tę nowinę o pokoju zarówno wam, którzy byliście obcy Bogu, jak i bliskim Mu Żydom.18 To dzięki Niemu, przez jednego Ducha, wszyscy mamy dostęp do Boga Ojca.19 Nie jesteście już więc cudzoziemcami ani obcymi! Staliście się obywatelami nieba i należycie do Bożej rodziny.20 Jesteście jak dom, zbudowany na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Jezus Chrystus.21 To On bowiem łączy ze sobą poszczególne elementy tej budowli i sprawia, że wznosi się ona jako święta świątynia dla Pana.22 Dzięki Niemu jesteście częścią budowli, w której mieszka Boży Duch!