2 Koryntian 5 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

1 Wiemy bowiem, że kiedy namiot tego naszego ziemskiego mieszkania ulegnie rozpadowi, mamy budowlę^[1] od Boga, mieszkanie zbudowane nie rękoma, wieczne – w niebie.^[2] (Mt 24,1; Mk 14,58; 2 Kor 4,7; 1 P 1,4; 2 P 1,13)

Mt 24,1Mk 14,582 Kor 4,71 P 1,42 P 1,13

2 Bo też w tym wzdychamy, tęskniąc, by przyoblec nasze mieszkanie z nieba, (Rz 8,23) 3 jeśli rzeczywiście, rozebrawszy się, nie zostaniemy znalezieni nadzy.^[3] (Mt 6,19; 1 Kor 3,14; Ap 3,18; Ap 16,15)

Mt 6,191 Kor 3,14Ap 3,18Ap 16,15

4 Bo też, jako przebywający w tym namiocie, wzdychamy obciążeni, ponieważ nie chcemy rozebrania się, lecz przyobleczenia się – aby to, co śmiertelne, zostało wchłonięte przez życie. (1 Kor 15,53; 2 Kor 1,8; 2 Kor 4,10)

1 Kor 15,532 Kor 1,82 Kor 4,10

5 A tym, który nas do tego właśnie przysposobił, jest Bóg, który dał nam zadatek Ducha.^[4] (Rz 8,23; 2 Kor 1,22; Ef 1,14) 6 Zawsze zatem ufni i świadomi, że mieszkając w ciele, jesteśmy z dala od Pana – (Hbr 11,13) 7 wiarą bowiem żyjemy, nie tym, co widzialne^[5] – (1 Kor 13,12; 2 Kor 4,13; 2 Kor 4,18; 1 P 1,8)

1 Kor 13,122 Kor 4,132 Kor 4,181 P 1,8

8 ufamy, choć wolelibyśmy raczej wyprowadzić się z ciała i zamieszkać u Pana.^[6] (Flp 1,23) 9 Stąd też dążymy, aby – czy mieszkając,^[7] czy wyprowadzając się – Jemu być miłymi.^[8] (Rz 12,1; Kol 1,10; 1 Tes 4,1) 10 Wszystkich nas bowiem czeka ujawnienie [własnych spraw] przed trybunałem Chrystusa,^[9] aby każdy odebrał sobie [zapłatę] za to, czego dokonał za sprawą ciała – czy to dobrego, czy złego. (Mt 16,27; Dz 17,31; Rz 2,16; Rz 14,10; Ef 6,8; Ap 22,12)

Mt 16,27Dz 17,31Rz 2,16Rz 14,10Ef 6,8Ap 22,12

Posługa pojednania

11 Znając zatem bojaźń Pana,^[10] przekonujemy ludzi; dla Boga wszystko w nas jest jawne; spodziewam się, że jawne jest^[11] też w waszych sumieniach. (Dz 9,31; 2 Kor 4,2; Flp 2,12; Hbr 10,31; Hbr 12,28)

Dz 9,312 Kor 4,2Flp 2,12Hbr 10,31Hbr 12,28

12 Nie polecamy wam siebie ponownie, lecz dajemy wam sposobność do chluby z powodu nas, abyście mieli [coś] przeciw tym, którzy chlubią się tym, co zewnętrzne,^[12] a nie [tym, co] w sercu. (Rz 2,29; 2 Kor 1,14; 2 Kor 3,1; 2 Kor 4,2; 2 Kor 10,12; 2 Kor 11,18; Ga 6,12)

Rz 2,292 Kor 1,142 Kor 3,12 Kor 4,22 Kor 10,122 Kor 11,18Ga 6,12

13 Bo jeśli szalejemy,^[13] to dla Boga, a jeśli jesteśmy przy zdrowych zmysłach – to dla was. (Mk 3,21; Dz 26,24; 2 Kor 4,15; 1 Tm 3,2; 2 Tm 1,7)

Mk 3,21Dz 26,242 Kor 4,151 Tm 3,22 Tm 1,7

14 Gdyż miłość Chrystusa^[14] przynagla^[15] nas, którzy stwierdziliśmy, że Jeden zamiast wszystkich umarł, a zatem wszyscy umarli; (Rz 5,19; Rz 8,35; Ga 2,20; Kol 2,20; Kol 3,3)

Rz 5,19Rz 8,35Ga 2,20Kol 2,20Kol 3,3

15 a umarł zamiast wszystkich, aby ci, którzy żyją, już nie dla siebie żyli, ale dla Tego, który zamiast nich umarł i został wzbudzony. (Rz 14,7; Ga 2,19; Ga 2,20; Flp 1,21; 1 Tes 5,10; 1 Tm 2,6)

Rz 14,7Ga 2,19Ga 2,20Flp 1,211 Tes 5,101 Tm 2,6

16 Tak więc my od teraz nie znamy nikogo według ciała;^[16] i jeśli nawet Chrystusa poznaliśmy według ciała, od teraz [Go tak] już nie znamy. (Mt 13,54; Rz 8,4; Flp 3,3; Kol 2,11)

Mt 13,54Rz 8,4Flp 3,3Kol 2,11

17 Jeśli^[17] więc ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło – i nastało nowe! (Mt 9,16; Rz 6,3; Rz 6,4; Rz 6,6; 1 Kor 1,30; 1 Kor 5,7; 2 Kor 3,14; 2 Kor 12,2; Ga 3,27; Ga 6,15; Ef 2,15; Ef 4,24; Kol 3,9; Kol 3,10; Tt 3,5; Hbr 8,13; Hbr 10,20; Ap 21,1; Ap 21,5)

Mt 9,16Rz 6,3Rz 6,4Rz 6,61 Kor 1,301 Kor 5,72 Kor 3,142 Kor 12,2Ga 3,27Ga 6,15Ef 2,15Ef 4,24Kol 3,9Kol 3,10Tt 3,5Hbr 8,13Hbr 10,20Ap 21,1Ap 21,5

18 A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał z sobą przez Chrystusa i powierzył nam posługę pojednania,^[18] (Rz 5,10; 2 Kor 3,8; 2 Kor 4,1; 2 Kor 5,12; Kol 1,20)

Rz 5,102 Kor 3,82 Kor 4,12 Kor 5,12Kol 1,20

19 jako że Bóg w Chrystusie świat z sobą pojednuje, nie zaliczając im ich upadków, i zlecił nam Słowo pojednania. (Rz 3,24; Rz 4,8; Kol 2,9) 20 W miejsce Chrystusa niesiemy więc poselstwo,^[19] jakby [samego] Boga, który przez nas wzywa;^[20] w miejsce Chrystusa błagamy:^[21] Dajcie się pojednać z Bogiem. (Ga 4,14; Ef 6,20) 21 [On] Tego, który nie poznał grzechu, zamiast nas uczynił grzechem,^[22] abyśmy my w Nim stali się sprawiedliwością Boga. (Rz 1,17; Rz 3,21; Rz 4,25; Rz 10,3; Ga 3,13; Flp 3,9; Hbr 4,15; 1 P 2,22)

Rz 1,17Rz 3,21Rz 4,25Rz 10,3Ga 3,13Flp 3,9Hbr 4,151 P 2,22

Słowo Życia

od Biblica

Przyszłe ciała

1 Wiemy przecież, że gdy runie doczesny dom, którym jest nasze ciało, otrzymamy od Boga nowe mieszkanie w niebie, które nie będzie zbudowane przez ludzi. 2 Obecne ciało sprawia nam wiele trudności, dlatego tęsknimy za tym nowym ciałem w niebie. 3 Nie będziemy bowiem bezcielesnymi duchami, ale otrzymamy nowe ciała. 4 Chociaż trudno nam żyć w naszych obecnych ciałach, to nie chcielibyśmy umrzeć i rozstać się z nimi. Wolelibyśmy, aby zostały one od razu zastąpione przez te nowe ciała niebiańskie. 5 Pamiętajcie, że to Bóg jest Tym, który to wszystko dla nas przygotował, a jako gwarancję już teraz dał nam Ducha Świętego. 6 Dlatego możemy być pewni, że da nam to, co przygotował. Teraz bowiem, żyjąc w naszych śmiertelnych ciałach, nie jesteśmy jeszcze w naszym prawdziwym domu—u Pana. 7 Idziemy więc przez życie kierując się wiarą, a nie tym, co widzimy. 8 Wiedząc o tym wszystkim, nie boimy się śmierci i wolelibyśmy już pożegnać nasze ciała i odejść do Pana. 9 Zawsze pragniemy też czynić to, co Mu się podoba—niezależnie od tego, czy jeszcze żyjemy w tych ciałach, czy nie. 10 Wszyscy bowiem staniemy przed sądem Chrystusa. I każdy otrzyma wtedy to, na co zasłużył dobrymi lub złymi czynami, dokonanymi w ziemskim ciele.

Misja pojednania

11 Wiemy, że Bóg oczekuje respektu, dlatego zachęcamy ludzi do przyjęcia dobrej nowiny. Bóg wie, dlaczego to czynimy, a mamy nadzieję, że nasze intencje są jasne także dla was i że nie budzą waszych zastrzeżeń. 12 Nie chcemy zabiegać o waszą przychylność. Pragniemy jedynie, abyście mogli być z nas dumni i byście mieli argument przeciwko tym, którzy szczycą się sprawami powierzchownymi, a nie zwracają uwagi na stan swojego serca. 13 Jeśli postępujemy jak szaleńcy, robimy to dla Boga. A jeśli zachowujemy rozsądek, czynimy to ze względu na was. 14 Jesteśmy bowiem owładnięci miłością Chrystusa i twierdzimy, że skoro On jeden umarł za wszystkich, to znaczy, że wszyscy poumierali. 15 Taka bowiem jest prawda: Jezus umarł za wszystkich, aby ci, którzy dzięki Niemu żyją, odtąd żyli już nie dla siebie, ale dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał. 16 Dlatego my nie patrzymy już na nikogo z ludzkiego punktu widzenia. A nawet jeśli poznaliśmy Chrystusa jako człowieka, to już w ten sposób na Niego nie patrzymy. 17 Jeśli ktoś bowiem uwierzył Chrystusowi, jest zupełnie nową istotą. To, co było kiedyś, minęło. Teraz zaczęło się coś zupełnie nowego. 18 A wszystko to pochodzi od Boga, który dzięki Chrystusowi pojednał nas ze sobą i—co więcej—powierzył nam misję jednania z Nim innych ludzi. 19 Bóg przez Chrystusa pojednał bowiem ze sobą świat, nie wypominając ludziom ich grzechów, nam zaś polecił przekazywać innym wieść o tym pojednaniu. 20 Mając więc za sobą autorytet Chrystusa, jesteśmy wysłannikami samego Boga, który przez nas przemawia do ludzi. Dlatego w imieniu Chrystusa błagamy: Pojednajcie się z Bogiem! 21 Chrystus nigdy nie zgrzeszył, ale Bóg obciążył Go karą za nasze grzechy, abyśmy dzięki Niemu mogli zostać uniewinnieni przez Boga.