1Wyrok.[1] Słowo PANA przeciw ziemi Chadrak[2] wraz z Damaszkiem, jego siedzibą, gdyż ku PANU kieruje się oko człowieka oraz wszystkie plemiona Izraela.[3] (Iz 13,1; Iz 14,28; Iz 15,1; Iz 17,1; Iz 19,1; Jer 20,9; Ez 12,10; Na 1,1; Ha 1,1; Za 12,1; Ml 1,1)2Słowo to dotyczy również Chamat, leżącego na granicy, oraz Tyru i Sydonu, owszem, miast niezwykle mądrych.3Tyr bowiem zbudował sobie twierdzę, nagromadził srebra niczym pyłu, złota niczym błota na ulicach.4Ale Pan go weźmie w posiadanie, zwali w morze jego skarby,[4] wyda go na pastwę ognia.5Na ten widok lęk ogarnie Aszkelon, również Gazę — wić się będzie z bólu — oraz Ekron, gdyż zawiedzie się na swej nadziei. Gaza utraci swego króla, w Aszkelonie zabraknie mieszkańców,6w Aszdodzie osiądzie lud mieszany i ukrócę pychę Filistynów.7Usunę krew spomiędzy jego warg, jego obrzydliwości spomiędzy jego zębów, on także będzie resztą[5] dla naszego Boga, stanie się jak jeden z rodów w Judzie, Ekron natomiast będzie jak Jebuzyci.8Stanę obozem jako straż dla mego domu przeciwko przechodzącym i wracającym tamtędy, i już nie będzie ich nachodził ciemięzca, sam bowiem teraz tego dopilnuję.
Zapowiedź nadejścia Króla
9Wesel się wielce, córko Syjonu! Wołaj z radości, córko Jerozolimy! Oto twój Król przychodzi do ciebie! Sprawiedliwy On i zwycięski, pokorny — i jedzie na ośle, na oślęciu, źrebięciu oślicy.10Zniszczę rydwany Efraima, z Jerozolimy usunę rumaki i łuk wojenny zostanie złamany! On ogłosi narodom pokój, Jego władza — od morza do morza, od Rzeki aż po krańce ziemi!11Dzięki krwi przymierza z tobą uwolnię też twoich więźniów, uwolnię ich z cysterny bez wody.12Wróćcie do twierdzy, więźniowie nadziei! Dziś także ogłaszam: W dwójnasób ci odpłacę![6]13Gdyż naciągnę sobie Judę niczym łuk, na cięciwę nałożę Efraima niczym strzałę i pobudzę twoich synów, Syjonie, przeciwko twoim synom, Grecjo, i sprawię, Syjonie, że będziesz jak miecz bohatera!14PAN ukaże się nad nimi! Jego strzała strzeli jak błyskawica! Wszechmocny PAN zadmie w róg i wyruszy w huraganach południa.[7]15PAN Zastępów będzie ich osłaniał, pochłoną oni i pokonają procarzy! Spiją [radość] — i zapłoną nią jak po winie, będą jej pełni jak czasza, jak narożniki ołtarza.16W tym dniu wybawi ich PAN, ich Bóg, jako trzodę swego ludu! Tak, klejnoty diademu zabłysną nad jego ziemią!17Doprawdy, jak wielka jest Jego dobroć! I jak wielkie Jego piękno! Wówczas zboże obrodzi młodzieńcom, a moszcz obrodzi dziewicom!