1PAN skierował do mnie Słowo tej treści:2Synu człowieczy! Mieszkasz w domu buntu. Ci, którzy do niego należą, mają oczy, aby widzieć, lecz nie widzą. Mają uszy, aby słyszeć, lecz nie słyszą, ponieważ są domem buntu.3Ty więc, synu człowieczy, spakuj rzeczy niczym wygnaniec i wyjdź na wygnanie — za dnia, na ich oczach. Przenieś się z miejsca, w którym mieszkasz, na jakieś inne miejsce. Zrób to na ich oczach. Może ich to zastanowi, bo przecież są domem buntu.4Wynieś więc swoje rzeczy, jak to czynią wygnańcy, za dnia, na ich oczach. Sam zaś wyjdź wieczorem — też na ich oczach — tak, jak to się dzieje z wyprowadzanymi na wygnanie.5Na ich oczach zrób wyłom w murze i wyjdź przez ten wyłom.6Na ich oczach zarzuć rzeczy na ramiona i wyjdź, gdy będzie już ciemno. Zakryj też sobie twarz, abyś nie widział ziemi, gdyż czynię cię znakiem dla domu Izraela.7Zrobiłem więc, jak mi kazano: rzeczy wyniosłem za dnia, jak ci, którzy idą na wygnanie, a wieczorem własnymi rękami zrobiłem wyłom w murze, wyszedłem o zmroku, zarzuciłem rzeczy na ramiona i — na ich oczach — odszedłem.8A rano PAN skierował do mnie Słowo tej treści:9Synu człowieczy! Czy nie pytali cię — ci z domu Izraela, z domu buntu — co robisz?10Powiedz im zatem: Tak mówi Wszechmocny PAN: Ten srogi wyrok dotyczy wodza! Spadnie on też na Jerozolimę i na tych wszystkich z domu Izraela, którzy w niej przebywają.11Powiedz im dalej: Ja jestem dla was znakiem. Jak ja zrobiłem, tak im zrobią. Zostaną wygnani. Pójdą do niewoli.12A panujący, który nimi rządzi, zarzuci rzeczy na ramiona i wyjdzie pod osłoną ciemności. Zrobią mu w murze wyłom, aby mógł się wydostać, a on pójdzie z zakrytą twarzą, aby nie patrzeć na swą ziemię.13Lecz rozciągnę nad nim mą sieć. Wpadnie w moje sidła. Sprawię, że go poprowadzą do Babilonu, do kraju Chaldejczyków, ale go nie zobaczy. Tam umrze!14A wszystkich, którzy byli przy nim, jego służbę i towarzyszące mu wojsko, rozproszę na wszystkie strony i dobędę za nimi miecza.15I przekonają się, że Ja jestem PAN — gdy rozproszę ich wśród narodów i rozsieję po różnych krajach.16Od miecza, głodu i zarazy zachowam tylko niewielu, aby tam wśród narodów, do których przybędą, opowiedzieli o wszystkich swoich obrzydliwościach! I przekonają się, że Ja jestem PAN.17PAN skierował do mnie Słowo tej treści:18Synu człowieczy! Spożywaj posiłki z drżeniem. Pij wodę przestraszony i niespokojny.19I mów do ludzi z waszej ziemi: Tak mówi Wszechmocny PAN o mieszkańcach Jerozolimy i ziemi Izraela: Swój chleb będą jeść z niepokojem, a wodę pić w trwodze, bo utracą wszystko, co mają! Ich ziemia będzie świecić pustkami z powodu przemocy,[1] której dopuszczają się wszyscy jej mieszkańcy.20Pełne mieszkańców miasta zostaną spustoszone, kraj będzie pustkowiem — i przekonacie się, że Ja jestem PAN.
Zapewnienie o szybkim spełnieniu się proroctw
21PAN skierował do mnie Słowo tej treści:22Synu człowieczy! Cóż to za powiedzenie krąży u was o ziemi Izraela? Mówicie: Dni mijają, a żadne widzenia się nie sprawdzają?23Dlatego powiedz im: Tak mówi Wszechmocny PAN: Skończę z tym powiedzeniem! Nie powtórzą go już w Izraelu. Powiedz im, że nadeszły dni, kiedy spełni się każde widzenie.24Nie będzie już w domu Izraela pustych widzeń i nic nie znaczących zapowiedzi.25Tak! Ja jestem PAN. Spełni się wszystko, co oznajmię w swym Słowie, i nic się nie odwlecze. Tak! Domu buntu, za waszych dni wypowiem Słowo i wykonam je — oświadcza Wszechmocny PAN.26PAN skierował do mnie Słowo tej treści:27Synu człowieczy! Wiem, że dom Izraela mówi: Widzenia, które ten prorok miewa, dotyczą czasów późniejszych. Wygłasza on proroctwa o odległej przyszłości.28Dlatego powiedz im: Tak mówi Wszechmocny PAN: Nie odwlecze się już spełnienie żadnego Słowa. Słowo, które wypowiem, będzie spełnione — oświadcza Wszechmocny PAN.