1PAN powiedział do Abrama: Wyjdź ze swojej ziemi, zostaw swoich krewnych i dom swojego ojca i idź do ziemi, którą ci wskażę,2a wywiodę z ciebie wielki naród i będę ci błogosławił, rozsławię twoje imię i staniesz się błogosławieństwem.[1]3Będę błogosławił błogosławiącym tobie, a gardzących tobą przeklnę, i będą błogosławione w tobie[2] wszystkie plemiona ziemi.4Abram wyruszył więc, tak jak mu polecił PAN, a poszedł z nim również Lot. Abram miał siedemdziesiąt pięć lat, gdy wyszedł z Charanu.5Zabrał ze sobą Saraj, swoją żonę, oraz Lota, swojego bratanka. Zabrał też cały dobytek, który zgromadzili, oraz służbę nabytą w Charanie. Wyszli, aby pójść do ziemi Kanaan. Tam też w końcu przybyli.6Abram przeszedł Kanaan, aż doszedł do miejscowości Sychem, do dębu More. W kraju tym mieszkali wówczas Kananejczycy.7Pewnego razu Abramowi ukazał się PAN. Ziemię tę — obiecał — dam twojemu potomstwu. Wówczas Abram zbudował tam ołtarz PANU, który mu się ukazał.8Stamtąd Abram przeniósł się w kierunku góry na wschód od Betel. Tam rozbił swój namiot. Betel miał po stronie zachodniej, a Aj po stronie wschodniej. Zbudował tam również ołtarz PANU i wzywał imienia PANA.[3]9Potem Abram powędrował dalej i dotarł aż do Negebu.
Abram w Egipcie
10Tymczasem w kraju nastał głód i Abram udał się do Egiptu. Postanowił zatrzymać się tam na pewien czas, ponieważ głód ten okazał się naprawdę dotkliwy.11W drodze, zanim dotarli do Egiptu, Abram poprosił swoją żonę Saraj: Wiem, że jesteś piękną kobietą.12Egipcjanie na pewno to zauważą. To jego żona! — powiedzą. I zabiją mnie, ciebie zaś pozostawią przy życiu.13Mów więc, proszę, że jesteś moją siostrą. Wtedy, ze względu na ciebie, będzie mi się dobrze wiodło i dzięki tobie nie zginę.14Po przybyciu do Egiptu Egipcjanie rzeczywiście zauważyli, że Saraj jest wyjątkowo piękna.15Dworzanie faraona tak wychwalali ją przed swoim panem, że zabrano Saraj do pałacu.16Ze względu na nią faraon obchodził się z Abramem bardzo przyjaźnie, tak że nie brakowało mu owiec, bydła, osłów, niewolników, niewolnic, oślic i wielbłądów.17PAN jednak, z powodu żony Abrama Saraj, dotknął faraona i jego dom ciężkimi plagami.18Wówczas faraon wezwał Abrama do siebie: Cóż to mi zrobiłeś? — zapytał. — Dlaczego mnie nie uprzedziłeś, że to twoja żona?19Dlaczego utrzymywałeś: Ona jest moją siostrą? Przez to wziąłem ją sobie za żonę. A teraz posłuchaj: Oto twoja żona. Weź ją i odejdź!20Po czym rozkazał faraon swoim sługom, aby odprawili[4] Abrama wraz z jego żoną i wszystkim, co do niego należało.
Rodzaju 12
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1I powiedział JHWH do Abrama:[1] Wyjdź ze swojej ziemi i z [grona] swoich krewnych, i z domu swego ojca do ziemi, którą ci wskażę,[2] (Dz 7,2; Dz 7,4; Hbr 11,8)2a uczynię z ciebie wielki naród i będę ci błogosławił, i rozsławię twoje imię, i staniesz się błogosławieństwem.[3]3I będę błogosławił błogosławiącym tobie, a lekceważącego cię[4] przeklnę, i będą błogosławione w tobie[5] wszystkie plemiona ziemi. (Ga 3,8)4I wyruszył Abram, jak mu polecił JHWH, i poszedł z nim Lot. A Abram miał siedemdziesiąt pięć lat, gdy wyszedł z Charanu.5I wziął Abram Saraj, swoją żonę, i Lota, syna swego brata, i cały ich dobytek, który zgromadzili, i służbę,[6] której się dorobili w Charanie, i wyszli, aby pójść do ziemi Kanaan[7] – i przybyli do ziemi Kanaan.6I przeszedł Abram tę ziemię[8] aż do miejscowości Sychem,[9] do dębu[10] More,[11] a w ziemi byli wówczas Kananejczycy.7I ukazał się Abramowi JHWH i powiedział: Twemu nasieniu dam tę ziemię. I zbudował tam ołtarz dla JHWH, który mu się ukazał. (Dz 7,5; Ga 3,16)8Stamtąd przeniósł się ku górze na wschód od Betel[12] i rozbił swój namiot. Betel było na zachodzie, a Aj na wschodzie. I zbudował tam ołtarz dla JHWH i wzywał imienia JHWH.[13]9I wędrował Abram dalej, i dotarł[14] do Negebu.[15]
Abram w Egipcie
10A gdy nastał głód w tej ziemi, Abram zszedł[16] do Egiptu, aby tam zatrzymać się [jako przychodzień], gdyż ciężki był głód w tej ziemi.11A gdy zbliżał się, by wejść do Egiptu, powiedział do Saraj, swojej żony: Oto wiem, że jesteś kobietą piękną z wyglądu.12Gdy zobaczą cię Egipcjanie, powiedzą: To jego żona! I zabiją mnie, a ciebie zostawią przy życiu.13Mów więc, że jesteś moją siostrą,[17] po to, by mi się dobrze wiodło ze względu na ciebie i aby dzięki tobie żyła moja dusza.14Gdy Abram przybył do Egiptu, Egipcjanie zobaczyli, że ta kobieta jest bardzo piękna.15A gdy ujrzeli ją książęta faraona, wychwalali ją przed faraonem, i zabrano tę kobietę do domu faraona.16I ze względu na nią obchodził się dobrze z Abramem, tak że miał owce, bydło, osły, niewolników i niewolnice, oślice i wielbłądy.[18]17Ale JHWH dotknął faraona i jego dom wielkimi[19] plagami z powodu Saraj, żony Abrama.18Wezwał więc faraon Abrama i powiedział: Cóż to mi zrobiłeś? Dlaczego nie oznajmiłeś mi, że ona jest twoją żoną?19Dlaczego powiedziałeś: Ona jest moją siostrą, tak że wziąłem ją sobie za żonę? A teraz – oto twoja żona.[20] Weź [ją] i odejdź.20I z powodu niego rozkazał faraon ludziom, aby odprawili[21] go wraz z jego żoną i wszystkim, co do niego należało.[22]