1Abram wyruszył więc z Egiptu wraz z żoną i całym swoim dobytkiem. Towarzyszył im także Lot. Skierowali się do Negebu.2Abram zaś posiadał wiele stad, srebra oraz złota.3Zatrzymując się po drodze, wędrował z Negebu do Betel, do miejsca, w którym obozował na początku, między Betel a Aj,4gdzie też zbudował swój pierwszy ołtarz i wzywał imienia PANA.5Lot, który wędrował z Abramem, również miał owce i bydło. Rozstawiał on własne namioty.6Dobytek obu stał się tak wielki, że nie mogli obozować obok siebie, brakowało na to miejsca.7Na tym tle doszło do sporu między pasterzami stad Abrama a pasterzami stad Lota. W kraju mieszkali wówczas Kananejczycy i Peryzyci.8Abram zwrócił się więc do Lota: Nie dopuśćmy do sporu między nami. Niech też nie kłócą się nasi pasterze. Ostatecznie jesteśmy braćmi.9Czyż cały ten kraj nie stoi przed tobą otworem? Rozstańmy się. Jeśli zechcesz pójść w lewo, ja udam się w prawo, a jeśli postanowisz iść w prawo, ja wyruszę w lewo.10Lot podniósł oczy i przyjrzał się obszarom nad Jordanem. A działo się to, zanim PAN zniszczył Sodomę i Gomorę. Cały ten okręg, aż po Soar, był dobrze nawodniony, niczym ogród PANA, niczym ziemia egipska.11Lot wybrał więc okręg nadjordański i wyruszył na wschód — tak się ze sobą rozstali.12Abram zamieszkał w ziemi kananejskiej, a Lot trzymał się miast nadjordańskich i rozbijał namioty aż po Sodomę,13miasto, którego mieszkańcy byli bardzo zepsuci i grzeszni w stosunku do PANA.14Po odejściu Lota PAN powiedział do Abrama: Podnieś oczy i z miejsca, w którym jesteś, spójrz na północ, na południe, na wschód i na zachód.15Całą tę ziemię, którą widzisz, dam tobie i twojemu potomstwu — na wieki.16Uczynię też twoje potomstwo niczym proch ziemi. Trudno będzie je zliczyć, tak jak trudno jest zliczyć proch ziemi.17Wstań, przejdź tę ziemię wzdłuż i wszerz, bo właśnie tobie ją dam.18Wtedy Abram zwinął namioty i przybył zamieszkać pośród dębów Mamre pod Hebronem. Tam też zbudował ołtarz PANU.
Rodzaju 13
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1I wyruszył Abram z Egiptu, on i jego żona, i wszystko, co było jego, i Lot wraz z nim, do Negebu.2A Abram był bardzo zasobny[1] w stada, w srebro i w złoto.3I szedł, ze swoimi postojami,[2] z Negebu aż do Betel, do miejsca, gdzie był na początku jego namiot, między Betel a Aj,4do miejsca ołtarza, który uczynił tam najpierw i gdzie wzywał Abram imienia JHWH.5Również Lot, wędrujący z Abramem, miał owce i bydło, i namioty.6Lecz ziemia nie pozwalała, by pozostawali razem, gdyż ich dobytek był wielki i nie mogli przebywać razem.7I doszło do sporu między pasterzami stad Abrama a między pasterzami stad Lota. Kananejczycy zaś i Peryzyci mieszkali wówczas w tej ziemi.8Powiedział więc Abram do Lota: Niechże nie będzie sporu między mną a między tobą i między moimi pasterzami a między twoimi pasterzami, ponieważ jesteśmy braćmi.[3]9Czyż cała ta ziemia nie stoi otworem przed twoim obliczem? Odstąp, proszę, ode mnie. Jeśli [ty] w lewo, ja ruszę w prawo, a jeśli [ty] w prawo, ja ruszę w lewo.10Wtedy Lot podniósł oczy i zobaczył, że cały okręg nad Jordanem jest nawodniony – zanim JHWH zniszczył Sodomę i Gomorę – jak ogród JHWH, jak ziemia egipska, aż do wejścia do Soaru.11I wybrał Lot sobie cały okręg nad Jordanem, i wyruszył Lot na wschód – tak rozdzielili się każdy od swego brata.12Abram zamieszkał w ziemi kananejskiej, a Lot zamieszkał w miastach okręgu [nad Jordanem] i rozbijał namioty aż po Sodomę.13A mężczyźni Sodomy byli bardzo źli i grzeszni wobec JHWH.14A JHWH powiedział do Abrama po odłączeniu się Lota od niego: Podnieś swoje oczy i spojrzyj z miejsca, na którym jesteś, na północ i na południe, i na wschód i na zachód,15bo całą tę ziemię, którą ty widzisz, dam tobie i twojemu nasieniu na wieki (Dz 7,5)16i uczynię twoje nasienie jak proch ziemi, tak że jeśli zdołałby ktoś policzyć proch ziemi, to również twoje nasienie mogłoby być policzone.17Wstań i przejdź tę ziemię wzdłuż i wszerz, bo tobie ją dam.18Wtedy Abram przeniósł namioty i przybył, by zamieszkać wśród dębów Mamre[4] pod Hebronem, i zbudował tam ołtarz dla JHWH.