Psalm 60

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Dla prowadzącego chór. Do złotej myśli. Dawidowy. Dla pouczenia.2 Dawid walczył wówczas z Aram-Naharaim oraz z Aram-Sobą, a Joab w drodze powrotnej pokonał dwanaście tysięcy Edomitów w Dolinie Soli.3 Boże, odrzuciłeś nas, złamałeś naszą obronę, Okazałeś nam gniew — Ale spraw nam odnowę!4 Wstrząsnąłeś ziemią i rozłupałeś ją. Ulecz jej spękania, bo się chwieje.5 Swój lud wystawiłeś na ciężką próbę, Napoiłeś nas odurzającym winem.6 Dałeś sztandar[1] tym, którzy się Ciebie boją, By przetrwali atak łuczników! Sela.7 Właśnie dla wybawienia swoich ukochanych, Uratuj nas mocą swej prawicy i przybądź nam z odpowiedzią.8 I Bóg w swej świętości przemówił: Z radością rozdzielę Sychem I podzielę dolinę Sukot.9 Do Mnie należy Gilead i moim jest Manasses, Efraim jest hełmem chroniącym mą głowę, A Juda to moje berło.10 Moab jest miednicą, w której się obmywam, Na Edom rzucam mój sandał,[2] I nad Filisteą każę odtrąbić zwycięstwo.[3] (Pwt 11,24; Rt 4,7)11 Kto mnie wprowadzi do warownej twierdzy? Kto mnie poprowadzi aż do Edomu?12 Czy nie Ty, Boże, który nas odrzuciłeś? Czy nie wyruszysz, Boże, z naszymi wojskami?13 Udziel nam pomocy przeciwko wrogowi, Bo ludzki ratunek na nic się nie przyda.14 Jedynie dzięki Bogu będzie nas stać na odwagę,[4] To On podepcze naszych nieprzyjaciół.

Psalm 60

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Dla prowadzącego chór. Na [melodię]: Lilia świadectw.[1] Miktam[2] Dawida – dla pouczenia. (Łk 12,27)2 Gdy walczył z Aram-Naharaim oraz z Aram-Sobą[3] i gdy Joab, wracając, pobił Edom, dwanaście tysięcy, w dolinie Melach.[4]3 Boże, odrzuciłeś nas, złamałeś,[5] Pogniewałeś się na nas – odnów nas!4 Wstrząsnąłeś ziemią, rozłupałeś ją; Ulecz jej rozpadliny, bo się chwieje.5 Swój lud wystawiłeś na ciężką próbę, Napoiłeś nas odurzającym winem. (Ap 14,10; Ap 16,19)6 Dałeś sztandar[6] tym, którzy się Ciebie boją, By dać im uciec przed obliczem łuku! Sela.7 Właśnie po to, aby zostali wybawieni Twoi ukochani, Wyratuj nas swoją prawicą i odpowiedz nam.8 Bóg przemówił w swojej świętości: Z radością rozdzielę Szekem I podzielę dolinę Sukot.9 Moim jest Gilead i moim Manasses, Efraim zaś osłoną mojej głowy. Juda jest moim berłem,10 Moab miednicą, w której się myję,[7] Na Edom rzucam mój sandał;[8] Nad Filisteą odtrąbię zwycięstwo.[9]11 Kto mnie wprowadzi do warownego miasta? Kto mnie poprowadzi aż do Edomu?12 Czy nie Ty, Boże, który nas odrzuciłeś? I czy nie wyruszysz, Boże, z naszymi zastępami?13 Daj nam pomoc przeciw nieprzyjacielowi, Bo nic niewart jest ludzki ratunek.14 Dzięki Bogu będziemy poczynać sobie odważnie,[10] On zdepcze naszych nieprzyjaciół.