1Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida.2Dawid był wówczas po swym upadku z Batszebą i po spotkaniu z prorokiem Natanem.3Zmiłuj się nade mną, Boże, stosownie do swojej łaski; W swojej wielkiej litości wymaż moje przestępstwa!4Obmyj mnie zupełnie z mej winy I oczyść mnie z mego grzechu!5Gdyż jestem świadom swych przestępstw, Mój grzech mam wciąż przed oczami.6Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem, Popełniłem zło w Twoich oczach, Słuszne jest Twe napomnienie, Jesteś bez zarzutu w swoim sądzie.7Rzeczywiście urodziłem się w przewinieniu, Grzesznym[1] poczęła mnie matka,8A dla Ciebie milsza jest prawda skryta na dnie duszy — Dlatego dałeś mi lekcję głębokiej mądrości.9Pokrop mnie hizopem, a będę oczyszczony; Obmyj mnie, a stanę się bielszy niż śnieg.10Spraw, bym usłyszał radość i wesele, Niech ożyją kości, które tak skruszyłeś!11Zasłoń swoje oblicze przed moimi grzechami I wymaż wszystkie me winy.12Czyste serce stwórz we mnie, o Boże, Prawość ducha odnów w moim wnętrzu.13Nie wypędzaj mnie sprzed Twego oblicza I nie odbieraj mi swego Ducha Świętego.14Przywróć mi radość z Twojego wybawienia, Wesprzyj na nowo duchem żarliwości!15Przestępców będę uczył Twoich dróg — Niech grzesznicy nawrócą się do Ciebie.16Wybaw mnie od winy za przelanie krwi, Boże, Boże mojego zbawienia, A mój język z radością rozsławi Twoją sprawiedliwość!17Panie! Otwórz moje usta, Niech me wargi ogłoszą Twą chwałę!18Bo nie znajdujesz przyjemności w ofierze; Całopalenie? Choćbym chciał Ci je złożyć, nie zechcesz.[2] (Oz 6,6)19Ofiarą miłą Bogu jest duch pełen skruchy, Sercem skruszonym, przejętym własnym stanem, nie pogardzisz, o Boże.20W Twojej dobrej woli czyń dobrze Syjonowi, Odbuduj na nowo mury Jerozolimy!21Wtedy przyjmiesz z radością dary ludzi prawych,[3] Ofiary ogniowe i całopalenia, Wtedy w szczerości serca złożą cielce na Twoim ołtarzu.
Psalm 51
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida.[1]2Gdy przyszedł do niego prorok Natan po tym, jak wszedł[2] do Batszeby.3Zmiłuj się nade mną, Boże, według swojej łaski; Stosownie do Twej wielkiej litości wymaż moje przestępstwa! (Łk 18,13)4Obmyj mnie zupełnie z mojej winy I oczyść mnie z mego grzechu!5Gdyż ja znam swoje przestępstwa I mój grzech jest zawsze przede mną. (Mt 27,4)6Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem I popełniłem zło w Twoich oczach, Tak że jesteś[3] sprawiedliwy w swojej mowie,[4] Czysty w swoim sądzie. (Rz 3,4)7Oto[5] urodziłem się w przewinieniu I w grzechu poczęła mnie moja matka.8Oto milszą Ci była prawda ukryta głęboko[6] – I dlatego dajesz mi poznać głębszą mądrość.[7]9Pokrop mnie hizopem, a będę oczyszczony; Obmyj mnie, a stanę się bielszy niż śnieg. (Hbr 9,19)10Spraw, bym usłyszał radość i wesele, Niech się rozradują kości, które skruszyłeś!11Zakryj swoje oblicze przed moimi grzechami[8] I zmaż wszystkie moje winy.12Czyste serce stwórz we mnie, o Boże, I prawego ducha odnów w moim wnętrzu. (Mt 5,8)13Nie wypędzaj mnie sprzed Twego oblicza I nie odbieraj mi swego Ducha Świętego.14Przywróć mi radość z Twojego wybawienia I wesprzyj mnie duchem [pełnym] chęci![9]15Przestępców będę uczył Twoich dróg I grzesznicy nawrócą się do Ciebie.16Wybaw mnie od [winy za przelanie] krwi, Boże, Boże mojego zbawienia, A mój język będzie radośnie sławił Twoją sprawiedliwość!17Panie! Otwórz moje wargi, A moje usta będą głosić Twoją chwałę!18Bo nie[10] rozkoszujesz się ofiarą, A choćbym chciał złożyć całopalenie,[11] nie zechcesz.19Ofiarą dla Boga jest duch [pełen] skruchy, Sercem skruszonym i zgnębionym nie pogardzisz, o Boże.20W Twojej dobrej woli czyń dobrze Syjonowi, Odbuduj mury Jerozolimy!21Wtedy przyjmiesz z rozkoszą ofiary sprawiedliwości, Ofiary ogniowe i całopalenia,[12] Wtedy złożą cielce na Twoim ołtarzu.