1Po pewnym czasie wystąpił Jan Chrzciciel. Głosił on na Pustyni Judzkiej:2Opamiętajcie się, gdyż Królestwo Niebios jest blisko.3Właśnie Jana dotyczą słowa proroka Izajasza: Głos wołającego na pustkowiu: Przygotujcie drogę Pana, prostujcie Jego ścieżki.4Jan nosił ubranie z wielbłądziej sierści, opasywał się skórzanym pasem, a żywił szarańczą i miodem dzikich pszczół.5Schodzili się do niego mieszkańcy Jerozolimy, całej Judei oraz okolic położonych nad Jordanem.6Tych, którzy otwarcie przyznawali się do swoich grzechów, Jan chrzcił w Jordanie.7A gdy zobaczył, że wielu faryzeuszów i saduceuszów przychodzi na chrzest, powiedział: Wy, pomioty żmij, czy ktoś wam doradził, aby uchodzić przed nadchodzącym gniewem?8Jeśli tak, to wydajcie owoc godny opamiętania.9Nie łudźcie się, że wam wystarczy mieć za ojca Abrahama. Mówię wam: Z tych kamieni Bóg może wzbudzić Abrahamowi dzieci.10Topór dotknął już korzeni. Każde drzewo, które nie rodzi dobrego owocu, zostanie wycięte i rzucone w ogień.11Ja, gdy chrzczę, zanurzam was w wodzie ze względu na opamiętanie. Za mną jednak idzie mocniejszy niż ja. Nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was będzie chrzcił, zanurzając w Duchu Świętym i ogniu.12W ręku trzyma sito. Dokładnie przesieje wszystko, co jest na Jego klepisku. Ziarno zbierze do spichrza, plewy natomiast spali w niegasnącym ogniu.
Chrzest Jezusa
13W tym czasie z Galilei nad Jordan przybył do Jana Jezus. Chciał być przez niego ochrzczony.14Jan jednak próbował Go powstrzymać. To raczej ja powinienem być ochrzczony przez Ciebie — przekonywał — a Ty przychodzisz do mnie?15Lecz Jezus mu odpowiedział: Teraz ustąp. Uczyńmy zadość wszelkiej sprawiedliwości. I Jan ustąpił.16A gdy Jezus został ochrzczony i wychodził z wody, otworzyło się nad Nim niebo. Wtedy zobaczył, jak Duch Boży, niczym gołębica, zstępuje i na Nim spoczywa.17Rozległ się też głos z nieba: Oto mój ukochany Syn, źródło mojej radości.
Mateusza 3
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1W tych dniach wystąpił Jan[1] Chrzciciel i tak głosił na Pustyni Judzkiej: (Mt 9,14; Mt 11,2; Mk 1,1; Łk 3,1; Łk 3,15)2Opamiętajcie się,[2] gdyż przybliżyło się Królestwo Niebios. (Mt 4,17; Mt 5,3; Mt 5,10; Mt 5,20; Mt 7,21; Mt 10,7; Mt 11,11; Mt 13,24; Mt 25,1; Mk 1,15; Łk 15,10; Łk 24,47; Dz 1,3; Dz 1,6; Dz 2,38; Dz 19,4; Dz 20,21; Dz 26,20)3Jego to bowiem dotyczyły słowa wypowiedziane przez proroka Izajasza: Głos wołającego na pustkowiu:[3] Przygotujcie drogę Pana, prostymi czyńcie Jego ścieżki. (Łk 1,76)4Sam zaś Jan miał swoje odzienie z sierści wielbłąda i skórzany pas wokół swoich bioder, a jego pożywieniem była szarańcza[4] i dziki miód.[5] (Łk 15,16)5Wtedy zaczęła wychodzić do niego Jerozolima, cała Judea oraz cała okolica nad Jordanem,6a ci, którzy wyznawali swoje grzechy,[6] byli przez niego chrzczeni w rzece Jordan.[7] (Dz 19,18)7Gdy zaś zobaczył, że do chrztu przychodzi wielu faryzeuszów[8] i saduceuszów,[9] powiedział do nich: [Wy,] płody żmij, kto wam podpowiedział, by uciekać przed nadchodzącym gniewem? (Mt 12,34; Mt 16,1; Mt 16,6; Mt 16,12; Mt 22,23; Mt 23,13; Mt 23,15; Mt 23,33; Mk 12,18; Łk 2,27; Dz 4,1; Dz 5,17; Dz 23,6; Rz 1,18; Rz 2,5; Rz 5,9; Ef 5,6; Kol 3,6; 1 Tes 1,10; Ap 6,16)8Wydawajcie więc owoc godny opamiętania (Dz 26,20)9i nie myślcie, że możecie sobie mówić: Ojca mamy Abrahama.[10] Bo mówię wam, że Bóg może z tych kamieni wzbudzić dzieci Abrahamowi. (Łk 19,40; Rz 4,16; Rz 9,7; Ga 3,7; Ga 3,29)10A już i siekiera przyłożona jest do korzenia drzew; każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego[11] owocu, jest wycinane i rzucane w ogień. (Mt 3,12; Mt 7,19; Łk 13,6)11Ja was chrzczę w wodzie dla opamiętania, ale Ten, który idzie za Mną, jest mocniejszy niż ja; nie jestem godzien nosić Mu sandałów; On was będzie chrzcił w Duchu Świętym i ogniu;[12] (Mt 3,10; Mt 3,12; Mt 25,41; Dz 1,5; Dz 1,24; Dz 10,44; Dz 11,15; Dz 13,24; Dz 13,25; Dz 19,4; 1 Kor 12,13; Ap 20,14)12w Jego ręku jest przetak i [dokładnie] wyczyści swoje klepisko, zbierze swoje ziarno do spichrza, plewy natomiast spali w ogniu nieugaszonym. (Mt 13,30; Mt 13,49; Hbr 10,27; Ap 14,15; Ap 20,14)
Chrzest Jezusa
13Wówczas Jezus przybył z Galilei nad Jordan, do Jana, aby dać się ochrzcić przez niego. (Mt 2,22; Mk 1,9; Łk 3,21)14Jan jednak powstrzymywał Go, mówiąc: To ja mam potrzebę być ochrzczony przez Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?15Jezus odpowiedział mu: Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość. Wtedy Mu ustąpił. (Mt 5,17)16A gdy Jezus został ochrzczony, zaraz wystąpił z wody i oto zostały Mu otwarte niebiosa, i zobaczył Ducha Bożego, jak zstępował niczym gołębica i przychodził na Niego. (Dz 1,8; Dz 7,56; Ap 4,1)17I oto rozległ się głos z nieba: Ten jest moim ukochanym Synem, w którym znalazłem upodobanie. (Mt 12,18; Mt 17,5; Mk 9,7; Łk 9,35; 2 P 1,17)