1Potem rzucono los dla plemienia Manassesa, ponieważ on był pierworodnym Józefa. Rzucono go dla Makira, pierworodnego Manassesa, ojca Gileada; był on bowiem wojownikiem, a przypadł mu Gilead oraz Baszan.2Ale też dla pozostałych potomków Manassesa, według ich rodzin, rzucono losy: dla potomków Abiezera i potomków Cheleka, dla potomków Asriela i potomków Szekema, dla potomków Chefera i potomków Szemidy. Byli oni męskimi potomkami Manassesa, syna Józefa, według swoich rodzin.3Selofchad bowiem, syn Chefera, syna Gileada, syna Makira, syna Manassesa, nie miał synów. Miał tylko córki. Nosiły one imiona: Machla, Noa, Chogla, Milka i Tirsa.4Stanęły one przed kapłanem Eleazarem, przed Jozuem, synem Nuna, oraz przed książętami i przypomniały: PAN nakazał Mojżeszowi, aby nam dał dziedzictwo pośród naszych braci. Dano im więc dziedzictwo, zgodnie z poleceniem PANA, pośród braci ich ojca.5Manassesowi przypadło dziesięć działów oprócz ziemi Gilead i Baszan za Jordanem.6To dlatego, że córki Manassesa otrzymały dziedzictwo pośród jego potomków, a ziemia Gilead przypadła pozostałym Manassesytom.7Granica Manassesa biegła zatem z Aszer do Mikmetat, które leży na wschód od Sychem, a potem na południe do mieszkańców En-Tapuach.[1]8Ziemia Tapuach należała do Manassesa, lecz samo Tapuach na granicy Manassesa, do synów Efraima.9Potem granica schodziła do potoku Kana, na południe od potoku, a te miasta, leżące wśród miast Manassesa, należały do Efraima; granica Manassesa [przebiegała] zaś po północnej stronie potoku, krańcem dochodząc do morza.10Od południa zatem rozciągały się ziemie Efraima, od północy ziemie Manassesa, a morze było jego granicą. Na północy Manasses graniczył z Aszerem, a na wschodzie z Issacharem.11W obrębie Issachara i Aszera do Manassesa należały: Bet-Szean wraz z jego osadami i Jibleam wraz z jego osadami, ponadto mieszkańcy Dor wraz z osadami miasta, mieszkańcy En-Dor wraz z osadami miasta, mieszkańcy Taanach wraz z osadami miasta i mieszkańcy Megiddo wraz z osadami miasta, trzecia [część] Napet.[2]12Synowie Manassesa nie zdołali jednak przejąć tych miast i Kananejczycy utrzymali się jako mieszkańcy tej ziemi.13Ale gdy Izraelici wzmocnili się, narzucili Kananejczykom pańszczyznę, całkiem ich jednak nie wywłaszczyli.14Wówczas potomkowie Józefa zwrócili się do Jozuego: Dlaczego przydzieliłeś nam dziedzictwo jednym losem i jednym pomiarem, skoro jesteśmy ludem licznym i jak dotychczas PAN nam błogosławił?15Jozue odpowiedział: Jeśli jesteście ludem licznym i jeśli za ciasne są dla was góry Efraima, to wyruszcie w las i wykarczujcie tam sobie siedziby w ziemi Peryzytów i Refaitów.16Potomkowie Józefa powiedzieli: Góry nam nie wystarczają, a wszyscy Kananejczycy mieszkający na obszarach nizinnych, zarówno w Bet-Szeanie i jego osadach, jak i w dolinie Jizreel, mają żelazne rydwany.17Wówczas Jozue powiedział do rodów Józefa, do potomków Efraima i Manassesa: Jesteście licznym ludem i macie wielką siłę, nie poprzestaniecie na przydziale z jednego tylko losu.18Bo góry są wasze, a las, choć wymaga on wykarczowania, będzie należał do was po swe krańce. Ponadto na pewno wywłaszczycie Kananejczyków, choć mają żelazne rydwany i są obecnie silni.
Jozuego 17
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1Potem rzucono los dla plemienia Manasessa, gdyż był on pierworodnym Józefa, dla Makira, pierworodnego Manassesa, ojca Gileada, on bowiem był wojownikiem – i przypadł mu Gilead oraz Baszan.2Ale i dla pozostałych synów Manassesa według ich rodzin [rzucano losy]: dla synów Abiezera i dla synów Cheleka, i dla synów Asriela, i dla synów Szechema, i dla synów Chefera, i dla synów Szemidy – ci byli synami Manassesa, syna Józefa, mężczyznami według swoich rodzin.3Selofchad bowiem, syn Chefera, syna Gileada, syna Makira, syna Manassesa, nie miał synów, tylko córki. Oto imiona jego córek: Machla i Noa, Chogla, Milka i Tirsa.4Stanęły one przed Eleazarem, kapłanem, przed Jozuem, synem Nuna, i przed książętami, i powiedziały: JHWH nakazał Mojżeszowi, aby nam dał dziedzictwo pośród naszych braci. Dał im więc dziedzictwo, zgodnie z poleceniem JHWH, pośród braci ich ojca.5Tak przypadło Manassesowi dziesięć działów oprócz ziemi Gilead i Baszan, które były za Jordanem,6gdyż córki Manassesa otrzymały dziedzictwo pośród jego synów, a ziemia Gilead przypadła pozostałym synom Manassesa.7Granica Manassesa biegła zatem z Aszer do Mikmetat, które leży na wschód od Szechem, dalej biegła ta granica na południe do mieszkańców En-Tappuach.[1]8Ziemia Tappuach należała do Manassesa, lecz [samo] Tappuach na granicy Manassesa do synów Efraima.9Potem granica schodziła do potoku Kana, na południe od potoku; te miasta, leżące wśród miast Manassesa, należały do Efraima, a granica Manassesa [przebiegała] po północnej stronie potoku i swoim krańcem dochodziła do morza.10Od południa [rozciągały się zatem ziemie] Efraima, od północy zaś – Manassesa; a morze było jego granicą. Na północy stykały się one z Aszerem, a na wschodzie z Issacharem.11Również w [obrębie] Issachara i Aszera, do Manassesa należały: Bet-Szean wraz z jego osadami i Jibleam wraz z jego osadami oraz mieszkańcy Dor wraz z jego osadami, mieszkańcy En-Dor wraz z jego osadami, mieszkańcy Taanach wraz z jego osadami[2] i mieszkańcy Megiddo wraz z jego osadami, trzecia [część] Napet.[3]12Synowie Manassesa nie byli jednak w stanie posiąść tych miast i Kananejczycy utrzymali się jako mieszkańcy tej ziemi.13Ale gdy synowie Izraela wzmocnili się, narzucili Kananejczykom przymusowe prace, całkiem ich jednak nie wywłaszczyli.14Wówczas synowie Józefa zwrócili się do Jozuego: Dlaczego przydzieliłeś nam dziedzictwo jednym losem i jednym pomiarem,[4] skoro jesteśmy ludem licznym i jak dotychczas JHWH nam błogosławił?15A Jozue im odpowiedział: Jeśli jesteście ludem licznym, to wyruszcie w las i wykarczujcie tam sobie [siedziby] w ziemi Peryzytów i Refaitów, skoro za ciasne są dla was góry Efraima.16A synowie Józefa powiedzieli: Góry nam nie wystarczają, a wszyscy Kananejczycy, ci, którzy mieszkają w ziemi nizinnej, zarówno ci w Bet-Szeanie i jego osadach, jak i ci w dolinie Jizreel, mają żelazne rydwany.17Wówczas Jozue powiedział do domu Józefa, do Efraima i Manassesa:[5] Jesteście licznym ludem i macie wielką siłę, nie będziecie mieli [przydziału z] jednego [tylko] losu,18bo góry będą wasze, choć to las ze swoim karczowiskiem, to waszym będzie po swe krańce, ponieważ wywłaszczysz Kananejczyka, choć ma żelazny rydwan, chociaż jest on silny.[6]