Jeremiasza 30 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Księga pocieszenia

1 Oto Słowo, które PAN przekazał Jeremiaszowi: 2 Tak mówi PAN, Bóg Izraela: Spisz sobie na zwoju wszystkie słowa, które ci oznajmiłem. 3 Idą bowiem dni — oświadcza PAN — gdy przywrócę powodzenie mojemu ludowi, Izraelowi i Judzie — mówi PAN — i sprowadzę ich do ziemi, którą dałem ich ojcom w posiadanie.

Zapowiedź szczęśliwej przyszłości

4 A to są słowa, które wypowiedział PAN o Izraelu i o Judzie: 5 Tak mówi PAN: Słyszeliśmy głos trwogi, strachu, a nie pokoju. 6 Pytajcie i patrzcie! Czy mężczyzna może rodzić? Dlaczego więc każdy z nich chwyta się za biodra jak rodząca i oblicza ich wszystkich pobladły? 7 Biada! Gdyż wielki to będzie dzień! Żaden mu nie dorówna! Czas ucisku będzie to dla Jakuba, lecz będzie z niego wyrwany! 8 I stanie się w tym właśnie dniu — oświadcza PAN Zastępów — że złamię cudze jarzmo na twym karku i rozerwę twoje więzy. Nie będą go już więcej zniewalać cudzoziemcy! 9 Będą oni służyć PANU, swemu Bogu, i swojemu królowi Dawidowi, którego im wzbudzę. 10 A ty nie bój się, mój sługo Jakubie! — oświadcza PAN. Nie wpadaj w trwogę, Izraelu! Bo Ja wybawię cię z dalekiego wygnania, twoje potomstwo sprowadzę z ziemi ich niewoli. Powróci Jakub, powróci cisza i spokój i nikt już nie będzie go straszył. 11 Gdyż Ja jestem z tobą — oświadcza PAN — aby cię wybawić. Tak, położę kres wszystkim narodom, między które cię rozproszyłem, tobie jednak nie położę kresu, będę karcił cię według słusznej miary, nie zostawię cię jednak bez korekty. 12 Tak mówi PAN [o Syjonie]: Nieuleczalna jest twoja rana, a zadany ci cios — druzgocący. 13 Brak kogoś, kto wyleczyłby twój wrzód, nie ma lekarstw, aby cię uzdrowić. 14 Wszyscy twoi kochankowie^[1] zapomnieli o tobie, już ciebie nie szukają, bo zadałem ci cios ręką wroga, okrutnie uderzyłem cię za wielką twoją winę i rozliczne twoje grzechy. 15 Dlaczego krzyczysz z powodu swojej ciężkiej rany? Tak, nieuleczalny twój ból! Uczyniłem ci to wszystko za wielką twoją winę, za rozliczny twój grzech! 16 Lecz wszyscy, którzy cię pożerają, sami będą pożarci, wszyscy twoi ciemięzcy sami pójdą do niewoli. Twych grabieżców również spotka grabież, a wszystkich twoich łupieżców wydam na łup! 17 Tak! Przyniosę ci uzdrowienie, uleczę cię z twoich ran — oświadcza PAN — bo nazwali cię Wypędzoną: Syjonem przez wszystkich opuszczonym. 18 Tak mówi PAN: Oto Ja przywrócę powodzenie namiotom Jakuba i zlituję się nad jego siedzibami, miasto będzie odbudowane na swym wzgórzu, a pałac stanie na jego słusznym miejscu! 19 I wyjdzie od nich podziękowanie, zabrzmi głos ludzi roześmianych. Rozmnożę ich, zamiast ich umniejszać, przydam im chwały — nie odbiorę znaczenia. 20 Z jego synami będzie jak dawniej, jego zgromadzenie znajdzie przy Mnie stałe miejsce, nawiedzę natomiast jego ciemięzców. 21 Wyjdzie z niego jego książę, jego władca będzie się z niego wywodził, przybliżę go i pociągnę ku sobie, bo kto inny ośmieliłby się to uczynić? — oświadcza PAN. 22 Będziecie moim ludem, a Ja będę waszym Bogiem. 23 Oto burza od PANA nadciąga! Nad głowami bezbożnych szaleje sztorm! 24 Nie zawróci żar gniewu PANA, aż wykona, aż wypełni Jego zamysł! Zrozumiecie to w dniach ostatecznych.

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny

Księga pocieszenia

1 Słowo, które stało się do Jeremiasza od JHWH, tej treści:^[1] 2 Tak mówi JHWH, Bóg Izraela: Spisz sobie wszystkie słowa, które ci oznajmiłem,^[2] na zwoju. 3 Idą bowiem dni – oświadczenie JHWH – gdy odmienię los^[3] mojego ludu, Izraela i Judy – mówi JHWH – i sprowadzę ich do ziemi, którą dałem ich ojcom i którą posiedli.

Zapowiedź szczęśliwej przyszłości

4 A to są słowa, które wypowiedział JHWH o Izraelu i o Judzie: 5 Tak mówi JHWH: Słyszeliśmy głos trwogi, strachu, a nie pokoju. 6 Pytajcie i patrzcie! Czy mężczyzna może rodzić? Dlaczego więc widzę każdego bohatera z rękami na biodrach jak u rodzącej i odmienione wszystkie oblicza w bladość? 7 Biada! Gdyż wielki będzie ten dzień, żaden nie będzie jak on! I czas ucisku to dla Jakuba, lecz będzie z niego wybawiony. 8 I stanie się w tym właśnie dniu – oświadczenie JHWH Zastępów – że złamię jego jarzmo z twojego karku i rozerwę twoje więzy, i nie będą już więcej zniewalać go cudzoziemcy. 9 I będą służyć JHWH, swojemu Bogu, i Dawidowi, swojemu królowi, którego im wzbudzę.^[4] 10 A ty nie bój się, mój sługo Jakubie – oświadczenie JHWH – i nie trwóż się, Izraelu! Bo oto Ja wybawię cię z daleka, a twoje potomstwo z ziemi ich niewoli. I wróci Jakub – i cisza, i spokój, i nikt nie będzie [go] straszył. 11 Gdyż Ja jestem z tobą – oświadczenie JHWH – aby cię wybawić, gdyż położę kres wszystkim narodom, między którymi cię tam rozproszyłem, lecz tobie nie położę kresu, ale będę cię karcił według słuszności, choć nie zostawię całkiem bez kary. (Hbr 12,8) 12 Gdyż tak mówi JHWH: Nieuleczalna twa rana, [Syjonie], druzgocący twój cios. 13 Brak sędzi w sprawie^[5] twego wrzodu, lekarstw do uzdrowienia cię – brak. 14 Wszyscy twoi kochankowie^[6] zapomnieli o tobie, nie szukają ciebie, gdyż cios wroga ci zadałem, okrutne uderzenie za twoją wielką winę – [bo] pomnożyły się twoje grzechy. 15 Dlaczego krzyczysz z powodu swego złamania? Nieuleczalny twój ból! Za wielką twoją winę, że pomnożył się twój grzech, uczyniłem ci to [wszystko]. 16 Dlatego wszyscy pożerający ciebie będą pożarci, i wszyscy twoi ciemięzcy – wszyscy oni pójdą do niewoli. Twoich grabieżców też spotka grabież, a wszystkich twoich łupieżców wydam na łup. 17 Bo przyniosę ci uzdrowienie i uleczę cię z twoich ciosów – oświadczenie JHWH. Bo nazwali cię Wypędzoną: Syjon to, o który nikt się nie troszczy. 18 Tak mówi JHWH: Oto Ja odwrócę los namiotów Jakuba i zlituję się nad jego siedzibami, i odbudowane^[7] będzie miasto na swoim wzgórzu, a pałac stanie na swym słusznym miejscu. 19 I wyjdzie od nich podziękowanie i głos roześmianych, i rozmnożę ich, i ich nie ubędzie, i przydam im chwały, i nie utracą znaczenia. 20 I będzie z jego synami jak dawniej, a jego zgromadzenie^[8] będzie ugruntowane przede Mną – i nawiedzę wszystkich jego ciemięzców. 21 I z niego będzie jego książę,^[9] i jego władca wyjdzie spośród niego; i przybliżę go, i będzie przyciągnięty do Mnie,^[10] bo kim jest ten, kto zobowiązałby swe serce, by zbliżyło się do Mnie? – oświadczenie JHWH. 22 I będziecie moim ludem, a Ja będę waszym Bogiem.^[11] 23 Oto burza JHWH – ona nadciągnęła! Burza rozszalała się, nad głową bezbożnych wiruje! 24 Nie zawróci żar gniewu JHWH, aż wykona i wypełni zamysły Jego serca; zrozumiecie to w dniach ostatecznych.