Galatów 4

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Powiem jeszcze, że dopóki dziedzic jest małym dzieckiem, to choć jest panem wszystkiego, nie różni się od niewolnika.2 Na czas ustalony przez ojca pozostaje on pod kontrolą opiekunów i przełożonych.3 Podobnie my, jako niedojrzali, byliśmy pod kontrolą zasad rządzących światem.4 Kiedy jednak wypełnił się czas, Bóg posłał swojego Syna, który narodził się z kobiety i podlegał Prawu,5 aby wykupić żyjących pod Prawem i umożliwić nam usynowienie.6 A ponieważ jesteście synami, Bóg posłał do waszych serc Ducha swego Syna, który woła: Abba, Ojcze!7 Tak więc już nie jesteś niewolnikiem, lecz synem, a jeśli synem, to — za sprawą Boga — również dziedzicem.8 Kiedyś, gdy nie znaliście Boga, służyliście tym, którzy z natury nie są bogami.9 Teraz jednak, gdy już Go poznaliście, a raczej, gdy zostaliście przez Niego poznani, dlaczego znów powracacie do słabych i nędznych zasad, którym ponownie chcecie służyć?10 Przestrzegacie dni, miesięcy, świąt i lat!11 Martwię się o was. Czy czasem mój trud nad wami nie poszedł na marne?12 Błagam was, bracia, bądźcie tacy jak ja, gdyż ja jestem taki jak wy. W niczym mnie nie skrzywdziliście.13 Wiecie przecież, że po raz pierwszy głosiłem wam dobrą nowinę zatrzymany przez chorobę.14 I chociaż stan mego ciała wystawił was na próbę, nie pogardziliście mną ani nie odrzuciliście mnie, lecz przyjęliście jak anioła Bożego, jak Chrystusa Jezusa.15 Gdzie się podziało to wasze szczęście? Mogę wam bowiem poświadczyć, że — gdyby to było możliwe — wyjęlibyście sobie oczy i dali je mnie.16 Czy dlatego stałem się waszym wrogiem, że mówię wam prawdę?17 Zabiegają o was nie ze szlachetnych pobudek. Czynią to, aby was odłączyć. Chcą, byście potem wy o nich zabiegali.18 Piękną rzeczą są zabiegi w słusznej sprawie — zawsze, a nie tylko wtedy, gdy jestem pośród was obecny.19 Dzieci moje, znowu w bólach was rodzę, dopóki Chrystus nie będzie w was ukształtowany.20 Chciałbym teraz być przy was i móc zmienić ton moich wypowiedzi, bo muszę przyznać, że utraciłem pewność, czy wszystko jest z wami w porządku.21 Powiedzcie mi, wy, którzy chcecie być pod Prawem, czy nie dociera do was to, co Prawo mówi?22 Napisane jest przecież, że Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z kobiety wolnej.23 Ten z niewolnicy narodził się tylko dzięki zabiegom ciała, ten z wolnej — na mocy obietnicy.24 Ma to znaczenie przenośne. Te kobiety są jak dwa przymierza: jedno z góry Synaj, rodzące w niewolę — jest nim Hagar.25 Hagar jest obrazem góry Synaj w Arabii i odpowiada teraźniejszej Jerozolimie, która wraz ze swoimi dziećmi wciąż spełnia powinności niewolnicy.26 Natomiast górna Jerozolima jest wolna — i ona jest naszą matką.27 Jest bowiem napisane: Wiwatuj, niepłodna, która nie rodzisz! Zawołaj radośnie, nie znająca bólów! Gdyż więcej dzieci ma samotna niż ta, która ma męża.[1]28 Wy zaś, bracia, po Izaaku, jesteście dziećmi obietnicy.29 Kiedyś ten, który narodził się tylko dzięki zabiegom ciała, prześladował tego, który narodził się za sprawą działania Ducha. Teraz mamy do czynienia z czymś podobnym.30 Lecz co czytamy w Piśmie? Wypędź niewolnicę oraz jej syna, bo na pewno nie będzie dziedziczył syn niewolnicy razem z synem wolnej.31 A zatem, bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, lecz kobiety wolnej!

Galatów 4

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 A mówię: Tyle czasu, ile dziedzic jest małym dzieckiem,[1] niczym się nie różni od niewolnika, chociaż jest panem wszystkiego, (Ga 3,29)2 ale jest pod dozorcami[2] i rządcami aż do czasu ustalonego przez swego ojca.[3] (Ga 3,23; Ga 3,25)3 Podobnie i my, gdy byliśmy niedojrzali, pozostawaliśmy zniewoleni pod żywiołami świata;[4] (Ga 5,1; Kol 2,8; Kol 2,20)4 gdy jednak nadeszła pełnia czasu, Bóg wysłał swojego Syna, który narodził się z kobiety, narodził się pod Prawem, (Mt 1,23; Łk 2,21; Łk 2,27; Rz 1,3; Rz 8,3; Ef 1,10)5 aby wykupić tych, którzy byli pod Prawem, abyśmy dostąpili usynowienia.[5] (Rz 8,15; Ga 3,13; Ef 1,5)6 A ponieważ jesteście synami, Bóg wysłał do waszych serc Ducha swojego Syna, wołającego: Abba,[6] Ojcze! (Mk 14,36; Rz 5,5; Rz 8,9; Rz 8,14; Rz 8,15; Rz 8,16; 2 Kor 3,17; Ga 3,26)7 Tak więc już nie jesteś niewolnikiem, lecz synem, a jeśli synem, to i dziedzicem przez Boga. (Rz 8,17; Ga 3,29; Tt 3,7)8 Wprawdzie kiedyś, gdy nie znaliście Boga, służyliście tym, którzy z natury nie są bogami; (1 Kor 1,21; 1 Kor 8,4; 1 Tes 4,5; 2 Tes 1,8)9 teraz jednak, gdy poznaliście Boga, a raczej, gdy zostaliście przez Boga poznani, dlaczego znów zawracacie do słabych i nędznych żywiołów, pod którymi ponownie chcecie służyć? (1 Kor 8,3; 2 Tm 2,19; Hbr 7,18; Hbr 8,11)10 Przestrzegacie dni, miesięcy, świąt i lat! (Rz 14,5; Kol 2,16)11 Boję się o was, czy w jakiś sposób nie trudziłem się dla was na darmo. (Ga 2,2; 2 J 1,8)12 Błagam was, bracia, stawajcie się tacy jak ja, gdyż i ja – jak wy. W niczym mnie nie skrzywdziliście; (1 Kor 4,16; 2 Tes 3,7; 2 Tes 3,9; Hbr 6,12; Hbr 13,7)13 wiecie przecież, że po raz pierwszy głosiłem wam ewangelię z powodu słabości ciała. (1 Kor 2,3)14 I chociaż moje ciało było dla was próbą, nie pogardziliście mną ani nie wypluliście mnie, ale przyjęliście mnie jak anioła Bożego, jak Chrystusa Jezusa. (Mt 10,40; Łk 9,48; 2 Kor 5,20)15 Gdzie więc jest wasze szczęście? Bo zaświadczam wam, że – gdyby było można – wyłupilibyście sobie oczy i dali je mnie.16 Czy dlatego stałem się waszym wrogiem, że mówię wam prawdę?17 Zabiegają o was nie ze szlachetnych [pobudek],[7] lecz po to, by was odłączyć, abyście [wy] o nich zabiegali. (Rz 10,2; Ga 1,7)18 Piękną zaś rzeczą jest zabiegać w dobrej sprawie – zawsze, a nie tylko wtedy, gdy jestem pośród was obecny.19 Dzieci moje, znów w bólach was rodzę, dopóki Chrystus nie będzie w was ukształtowany; (Rz 8,10; 1 Kor 4,15; 2 Kor 13,5; Ga 2,20; Ga 3,27; Ga 5,2; Ga 5,4; Ga 5,6; Kol 1,27; Flm 1,10; 1 J 2,1)20 a chciałbym teraz być obecny przy was i odmienić mój głos, bo jestem co do was niepewny.21 Powiedzcie mi, wy, którzy chcecie być pod Prawem, czy nie słyszycie Prawa?22 Napisane jest bowiem, że Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej.23 Lecz ten z niewolnicy narodził się według ciała, ten natomiast, który był z wolnej, ze względu na obietnicę. (Rz 9,7)24 Jest to przenośnia; one są dwoma przymierzami: jednym, z góry Synaj, rodzącym w niewolę – tym jest Hagar. (Rz 8,15; Ga 5,1)25 Hagar zaś jest górą Synaj w Arabii; odpowiada ona teraźniejszej Jerozolimie, gdyż wraz ze swoimi dziećmi wciąż służy za niewolnicę.26 Górna zaś Jerozolima jest wolna i ona jest naszą matką. (Hbr 12,22; Ap 3,12; Ap 21,2; Ap 21,10)27 Jest bowiem napisane: Rozraduj się, niepłodna, która nie rodzisz! Wydaj okrzyk i zawołaj, ty, która nie rodzisz w bólach! Bo więcej dzieci jest u porzuconej[8] niż u tej, która ma męża.28 Wy zaś, bracia, po Izaaku jesteście dziećmi obietnicy. (Rz 9,7; Ga 3,29)29 Lecz jak niegdyś ten, który został zrodzony według ciała, prześladował zrodzonego według Ducha, tak i teraz. (Ga 1,13; Ga 5,11; Ga 6,12)30 Lecz co mówi Pismo? Wypędź niewolnicę oraz jej syna; bo na pewno nie będzie dziedziczył syn niewolnicy z synem wolnej.31 Dlatego,[9] bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, lecz wolnej! (Ga 3,29)