Apokalipsa 22

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Pokazał mi też rzekę wody życia. Lśniła jak kryształ, a wypływała z tronu Boga i Baranka.2 Na środku ulicy miasta i po obu brzegach rzeki rosło drzewo życia. Wydawało ono dwanaście owoców. Rodziło owoc każdego miesiąca, a jego liście miały moc uzdrawiania narodów.3 W mieście nie będzie już nic przeklętego. Stanie w nim tron Boga i Baranka. Jego słudzy podejmą swe zadania.4 Będą oglądać Jego oblicze. Na swoich czołach będą nosić Jego imię.5 Nie zapadnie już noc. Światło lamp oraz słońca przestanie być potrzebne. Zajaśnieje nad nimi Pan, Bóg, a ich panowaniu nie będzie końca — na wieki.6 Następnie oświadczył: Te słowa są wiarygodne i prawdziwe. To Pan, Bóg duchów proroków, posłał swojego anioła, aby ukazał swoim sługom to, co musi się stać już niedługo.7 Oto przychodzę wkrótce! Szczęśliwy ten, kto się trzyma słów proroctwa zawartego w tym zwoju.8 Ja, Jan, jestem tym, który to wszystko usłyszał i zobaczył. A gdy to usłyszałem i zobaczyłem, upadłem do stóp anioła, który mi to pokazywał, aby mu złożyć pokłon.9 On jednak mnie powstrzymał: Nie rób tego! — powiedział. — Jestem współsługą twoim i twoich braci proroków oraz tych, którzy trzymają się słów zapisanych w tym zwoju. Pokłon oddaj Bogu!10 I dodał: Nie trzymaj w tajemnicy słów proroctwa tego zwoju. Czas bowiem jest bliski.11 Niech niesprawiedliwy dopuszcza się bezprawia. Niech sobie niegodziwy żyje niegodziwie. Lecz sprawiedliwy niech trwa przy sprawiedliwości, a święty niech się wciąż daje uświęcać.12 Oto przychodzę wkrótce. Moja zapłata jest ze Mną. Oddam każdemu zgodnie z jego czynem.13 Ja jestem Alfą i Omegą, Pierwszym i Ostatnim, Początkiem i Końcem.14 Szczęśliwi ci, którzy piorą swoje szaty, by mieć prawo do drzewa życia i móc wejść bramami do miasta.15 Na zewnątrz pozostaną ludzie bez skrupułów,[1] czarownicy, nierządnicy, zabójcy, bałwochwalcy oraz każdy, kto kocha kłamstwo i się go dopuszcza.16 Ja, Jezus, posłałem mojego anioła, aby o tym wszystkim złożył wam świadectwo skierowane do kościołów. Ja jestem Korzeniem i Rodem Dawida, Gwiazdą Jasną, Poranną.17 A Duch i Panna Młoda mówią: Przyjdź! Kto słyszy, niech powie: Przyjdź! Każdy, kto jest spragniony, niech przychodzi. Kto chce, niech się napije wody życia — za darmo.18 Ja oświadczam każdemu, kto słucha słów proroctwa tego zwoju: Jeśli ktoś coś do nich dołoży, dołoży mu Bóg klęsk opisanych w tym zwoju.19 A jeśli ktoś coś odejmie ze słów tego proroctwa, temu Bóg odejmie jego udział w drzewie życia i w świętym mieście, opisanych w tym zwoju.20 Mówi Ten, który to poświadcza: Tak, przyjdę wkrótce. Amen! Przyjdź, Panie Jezu!21 Niech łaska Pana Jezusa towarzyszy wam wszystkim.

Apokalipsa 22

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 I pokazał mi rzekę wody życia,[1] lśniącą jak kryształ, wypływającą z tronu Boga i Baranka. (Hbr 4,16)2 Środkiem jego ulicy i wzdłuż tego i tamtego [brzegu] rzeki – drzewo życia, rodzące dwanaście owoców, każdego miesiąca wydające swój owoc, a liście drzewa – na uzdrowienie narodów. (Ap 2,7; Ap 21,21; Ap 22,14; Ap 22,19)3 I nie będzie już nic godnego klątwy. Będzie w nim tron Boga i Baranka, a Jego słudzy będą Mu usługiwać (Ga 3,13; Ap 1,1; Ap 7,15)4 i będą oglądać Jego oblicze, a Jego imię będzie na ich czołach. (Mt 5,8; 1 J 3,2; Ap 3,12; Ap 14,1)5 I nocy już nie będzie, i nie będą już mieli potrzeby światła lampy ani światła słońca, gdyż Pan, Bóg, będzie nad nimi świecił – i będą królować na wieki wieków. (Ap 5,10; Ap 20,4; Ap 20,6; Ap 21,23; Ap 21,25)6 I powiedział do mnie: Te słowa są wierne i prawdziwe, a Pan, Bóg duchów proroków, posłał swojego anioła, aby ukazać swoim sługom to, co musi stać się wkrótce. (1 Kor 14,32; Hbr 12,9; Ap 1,1; Ap 1,19; Ap 21,5)7 I oto przychodzę wkrótce. Szczęśliwy, który zachowuje słowa proroctwa tego zwoju. (Mt 16,27; Ap 1,3; Ap 3,11; Ap 22,12; Ap 22,20)8 A ja, Jan, jestem tym, który to słyszał i oglądał. A gdy to usłyszałem i zobaczyłem, upadłem, aby pokłonić się do stóp anioła, który mi to pokazywał. (Ap 1,9; Ap 19,10)9 Lecz on powiedział mi: Nie rób tego! Jestem współsługą twoim i twoich braci proroków oraz tych, którzy zachowują słowa tego zwoju – Bogu złóż pokłon! (Mt 4,10; Dz 10,25; Ap 14,7; Ap 19,10)10 I dodał: Nie pieczętuj słów proroctwa tego zwoju,[2] gdyż czas jest bliski. (Rz 13,11; Ap 1,3; Ap 10,4)11 Niesprawiedliwy niech nadal dopuszcza się niesprawiedliwości,[3] splamiony niech nadal się plami, sprawiedliwy niech nadal czyni sprawiedliwość, a święty niech się nadal uświęca. (Łk 4,19)12 Oto przychodzę wkrótce, a moja zapłata ze Mną, by oddać każdemu według jego dzieła.[4] (Mt 16,27; Rz 2,6; Rz 2,26; 2 Kor 5,10; 2 Tm 4,14; 1 P 1,17; Ap 2,16; Ap 2,23; Ap 3,11; Ap 11,18; Ap 18,6; Ap 20,13; Ap 22,7; Ap 22,20)13 Ja jestem Alfa i Omega, Pierwszy i Ostatni, Początek i Koniec. (Ap 1,8; Ap 1,17; Ap 2,8; Ap 21,6)14 Szczęśliwi, którzy piorą swoje szaty,[5] aby mieli prawo do drzewa życia i mogli wejść przez bramy do miasta. (1 J 1,7; 1 J 1,9; Ap 2,7; Ap 7,14; Ap 22,2; Ap 22,19)15 Na zewnątrz[6] są psy,[7] czarownicy, [ludzie] dopuszczający się nierządu, zabójcy, bałwochwalcy oraz każdy, kto kocha kłamstwo i popełnia je. (Mt 7,6; Mt 8,12; Mt 22,13; Mt 25,30; Mk 7,27; Mk 9,48; 1 Kor 6,9; Flp 3,2; 2 P 2,22; Ap 21,8; Ap 21,27)16 Ja, Jezus, posłałem mojego anioła, aby wam zaświadczyć o tym, co dotyczy[8] zgromadzeń. Ja jestem Korzeń i Ród Dawida,[9] Gwiazda jasna, poranna.[10] (Mt 1,1; Mt 22,42; Łk 1,78; Dz 4,6; Dz 7,13; Dz 17,28; Rz 1,3; 2 P 1,19; Ap 1,1; Ap 1,4; Ap 1,11; Ap 2,28; Ap 5,5; Ap 10,11; Ap 22,6)17 A Duch i Panna Młoda mówią: Przyjdź! I kto słyszy, niech powie: Przyjdź! I kto pragnie, niech przychodzi, kto chce, niech weźmie wodę życia za darmo. (Mt 11,28; 2 Tm 4,8; Ap 2,7; Ap 21,2; Ap 21,6; Ap 21,9; Ap 22,1; Ap 22,20)18 Ja zaświadczam każdemu, kto słucha słów proroctwa tego zwoju: Jeśli ktoś [coś] do nich dołoży, dołoży mu Bóg plag opisanych w tym zwoju; (Ap 15,1; Ap 15,6; Ap 16,9; Ap 16,21; Ap 22,10)19 a jeśli ktoś [coś] odejmie ze słów zwoju tego proroctwa, odejmie mu Bóg udział w drzewie[11] życia i w świętym mieście, opisanych w tym zwoju. (Ap 2,7; Ap 21,2; Ap 21,10; Ap 22,2; Ap 22,14)20 Mówi Ten, który o tym zaświadcza:[12] Tak, przyjdę wkrótce. Amen, przychodź, Panie Jezu![13] (Mt 16,27; 1 Kor 12,3; 1 Kor 16,22; Flp 2,11; 2 Tm 4,8; Tt 2,13; Ap 1,2; Ap 1,6; Ap 1,7; Ap 3,14; Ap 22,7; Ap 22,12; Ap 22,17)21 Łaska Pana Jezusa [niech będzie] z wszystkimi.[14] (Rz 16,20; 2 Kor 13,13; Ga 6,18; 2 Tm 4,22; Ap 1,4)