Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)
od Ewangeliczny Instytut Biblijny1Pokazał mi też rzekę wody życia. Lśniła jak kryształ, a wypływała z tronu Boga i Baranka.2Na środku ulicy miasta i po obu brzegach rzeki rosło drzewo życia. Wydawało ono dwanaście owoców. Rodziło owoc każdego miesiąca, a jego liście miały moc uzdrawiania narodów.3W mieście nie będzie już nic przeklętego. Stanie w nim tron Boga i Baranka. Jego słudzy podejmą swe zadania.4Będą oglądać Jego oblicze. Na swoich czołach będą nosić Jego imię.5Nie zapadnie już noc. Światło lamp oraz słońca przestanie być potrzebne. Zajaśnieje nad nimi Pan, Bóg, a ich panowaniu nie będzie końca — na wieki.6Następnie oświadczył: Te słowa są wiarygodne i prawdziwe. To Pan, Bóg duchów proroków, posłał swojego anioła, aby ukazał swoim sługom to, co musi się stać już niedługo.7Oto przychodzę wkrótce! Szczęśliwy ten, kto się trzyma słów proroctwa zawartego w tym zwoju.8Ja, Jan, jestem tym, który to wszystko usłyszał i zobaczył. A gdy to usłyszałem i zobaczyłem, upadłem do stóp anioła, który mi to pokazywał, aby mu złożyć pokłon.9On jednak mnie powstrzymał: Nie rób tego! — powiedział. — Jestem współsługą twoim i twoich braci proroków oraz tych, którzy trzymają się słów zapisanych w tym zwoju. Pokłon oddaj Bogu!10I dodał: Nie trzymaj w tajemnicy słów proroctwa tego zwoju. Czas bowiem jest bliski.11Niech niesprawiedliwy dopuszcza się bezprawia. Niech sobie niegodziwy żyje niegodziwie. Lecz sprawiedliwy niech trwa przy sprawiedliwości, a święty niech się wciąż daje uświęcać.12Oto przychodzę wkrótce. Moja zapłata jest ze Mną. Oddam każdemu zgodnie z jego czynem.13Ja jestem Alfą i Omegą, Pierwszym i Ostatnim, Początkiem i Końcem.14Szczęśliwi ci, którzy piorą swoje szaty, by mieć prawo do drzewa życia i móc wejść bramami do miasta.15Na zewnątrz pozostaną ludzie bez skrupułów,[1] czarownicy, nierządnicy, zabójcy, bałwochwalcy oraz każdy, kto kocha kłamstwo i się go dopuszcza.
Końcowe zaproszenie
16Ja, Jezus, posłałem mojego anioła, aby o tym wszystkim złożył wam świadectwo skierowane do kościołów. Ja jestem Korzeniem i Rodem Dawida, Gwiazdą Jasną, Poranną.17A Duch i Panna Młoda mówią: Przyjdź! Kto słyszy, niech powie: Przyjdź! Każdy, kto jest spragniony, niech przychodzi. Kto chce, niech się napije wody życia — za darmo.
Końcowa przestroga
18Ja oświadczam każdemu, kto słucha słów proroctwa tego zwoju: Jeśli ktoś coś do nich dołoży, dołoży mu Bóg klęsk opisanych w tym zwoju.19A jeśli ktoś coś odejmie ze słów tego proroctwa, temu Bóg odejmie jego udział w drzewie życia i w świętym mieście, opisanych w tym zwoju.20Mówi Ten, który to poświadcza: Tak, przyjdę wkrótce. Amen! Przyjdź, Panie Jezu!21Niech łaska Pana Jezusa towarzyszy wam wszystkim.
Apokalipsa 22
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
od Ewangeliczny Instytut Biblijny1I pokazał mi rzekę wody życia,[1] lśniącą jak kryształ, wypływającą z tronu Boga i Baranka. (Hbr 4,16)2Środkiem jego ulicy i wzdłuż tego i tamtego [brzegu] rzeki – drzewo życia, rodzące dwanaście owoców, każdego miesiąca wydające swój owoc, a liście drzewa – na uzdrowienie narodów. (Ap 2,7; Ap 21,21; Ap 22,14; Ap 22,19)3I nie będzie już nic godnego klątwy. Będzie w nim tron Boga i Baranka, a Jego słudzy będą Mu usługiwać (Ga 3,13; Ap 1,1; Ap 7,15)4i będą oglądać Jego oblicze, a Jego imię będzie na ich czołach. (Mt 5,8; 1 J 3,2; Ap 3,12; Ap 14,1)5I nocy już nie będzie, i nie będą już mieli potrzeby światła lampy ani światła słońca, gdyż Pan, Bóg, będzie nad nimi świecił – i będą królować na wieki wieków. (Ap 5,10; Ap 20,4; Ap 20,6; Ap 21,23; Ap 21,25)6I powiedział do mnie: Te słowa są wierne i prawdziwe, a Pan, Bóg duchów proroków, posłał swojego anioła, aby ukazać swoim sługom to, co musi stać się wkrótce. (1 Kor 14,32; Hbr 12,9; Ap 1,1; Ap 1,19; Ap 21,5)7I oto przychodzę wkrótce. Szczęśliwy, który zachowuje słowa proroctwa tego zwoju. (Mt 16,27; Ap 1,3; Ap 3,11; Ap 22,12; Ap 22,20)8A ja, Jan, jestem tym, który to słyszał i oglądał. A gdy to usłyszałem i zobaczyłem, upadłem, aby pokłonić się do stóp anioła, który mi to pokazywał. (Ap 1,9; Ap 19,10)9Lecz on powiedział mi: Nie rób tego! Jestem współsługą twoim i twoich braci proroków oraz tych, którzy zachowują słowa tego zwoju – Bogu złóż pokłon! (Mt 4,10; Dz 10,25; Ap 14,7; Ap 19,10)10I dodał: Nie pieczętuj słów proroctwa tego zwoju,[2] gdyż czas jest bliski. (Rz 13,11; Ap 1,3; Ap 10,4)11Niesprawiedliwy niech nadal dopuszcza się niesprawiedliwości,[3] splamiony niech nadal się plami, sprawiedliwy niech nadal czyni sprawiedliwość, a święty niech się nadal uświęca. (Łk 4,19)12Oto przychodzę wkrótce, a moja zapłata ze Mną, by oddać każdemu według jego dzieła.[4] (Mt 16,27; Rz 2,6; Rz 2,26; 2 Kor 5,10; 2 Tm 4,14; 1 P 1,17; Ap 2,16; Ap 2,23; Ap 3,11; Ap 11,18; Ap 18,6; Ap 20,13; Ap 22,7; Ap 22,20)13Ja jestem Alfa i Omega, Pierwszy i Ostatni, Początek i Koniec. (Ap 1,8; Ap 1,17; Ap 2,8; Ap 21,6)14Szczęśliwi, którzy piorą swoje szaty,[5] aby mieli prawo do drzewa życia i mogli wejść przez bramy do miasta. (1 J 1,7; 1 J 1,9; Ap 2,7; Ap 7,14; Ap 22,2; Ap 22,19)15Na zewnątrz[6] są psy,[7] czarownicy, [ludzie] dopuszczający się nierządu, zabójcy, bałwochwalcy oraz każdy, kto kocha kłamstwo i popełnia je. (Mt 7,6; Mt 8,12; Mt 22,13; Mt 25,30; Mk 7,27; Mk 9,48; 1 Kor 6,9; Flp 3,2; 2 P 2,22; Ap 21,8; Ap 21,27)