Apokalipsa 20

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Znów zobaczyłem anioła. Zstępował z nieba. Miał klucz do otchłani i wielki łańcuch w swej dłoni.2 Schwytał on smoka, znanego z dawien dawna węża, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat.3 Następnie wrzucił go do otchłani, zamknął ją, a na wejściu położył pieczęć. Dzięki temu, przez okres tysiąca lat, smok nie będzie zwodził narodów. Potem, na krótko, musi zostać uwolniony.4 Następnie mój wzrok padł na trony. Zasiedli na nich ci, którym powierzono sąd. I zobaczyłem dusze ściętych z powodu świadectwa Jezusa oraz z powodu Słowa Boga — tych, którzy nie pokłonili się bestii ani jej podobiźnie i nie przyjęli znamienia na swe czoło lub rękę. Ożyli oni i panowali z Chrystusem przez tysiąc lat.5 Pozostali umarli ożyli dopiero po tym tysiącletnim okresie. To jest pierwsze zmartwychwstanie.6 Szczęśliwi i święci ci, którzy mają w nim udział. Druga śmierć nie ma nad nimi władzy. Będą oni kapłanami Boga i Chrystusa — a panować z Nim będą tysiąc lat.7 Gdy się dopełni tysiąc lat, szatan zostanie zwolniony ze swojego więzienia.8 Wyjdzie on, aby zwieść narody na czterech krańcach ziemi, Goga i Magoga, i zgromadzić je do boju. A będzie ich jak piasku nad morzem.9 Wyruszą oni ławą szeroką jak ziemia, otoczą obóz świętych i ukochane miasto, lecz pochłonie ich ogień, który spadnie z nieba.10 Wówczas diabeł, który ich zwodził, zostanie wrzucony do jeziora ognia i siarki, gdzie już przebywa bestia oraz fałszywy prorok. Tam będą dręczeni dniem i nocą — na wieki.11 Spojrzałem i zobaczyłem wielki, biały tron. Siedział na nim Ten, przed którego obliczem uciekła ziemia oraz niebo, i nie można już było znaleźć dla nich miejsca.12 Zobaczyłem też umarłych. Byli wśród nich wielcy i mali. Stali przed tronem. Rozwinięto zwoje. Otwarto też inny zwój — Zwój życia. I dokonał się sąd nad umarłymi. Podstawą sądu były zapisy w zwojach, a jego miarą — czyny podsądnych.13 A umarłych wydało morze — tych, którzy w nim byli — a także śmierć oraz świat zmarłych. I wszyscy zostali osądzeni — każdy według swych czynów.14 Następnie śmierć i świat zmarłych zostały wrzucone do jeziora ognistego. To jezioro ogniste jest drugą śmiercią.15 Jeśli kogoś nie znaleziono w spisie Zwoju życia, ten został wrzucony do jeziora ognistego.

Apokalipsa 20

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 I zobaczyłem anioła zstępującego z nieba, mającego klucz Abysu i wielki łańcuch w swojej ręce. (Łk 8,31; 2 P 2,4; Jud 1,6; Ap 1,18; Ap 9,1)2 I schwytał on smoka, węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat.[1] (Mt 4,10; Ap 2,4; Ap 2,7; Ap 12,9)3 I wrzucił go do Abysu[2] i zamknął, i położył nad nim pieczęć, aby nie mógł już zwieść narodów, aż się dopełni tysiąc lat. Potem musi być zwolniony na krótki czas. (2 Tes 2,9; 2 P 2,4; Ap 9,11; Ap 12,9; Ap 20,7; Ap 20,8; Ap 20,10)4 I zobaczyłem trony – i zasiedli na nich, i powierzono im sąd. I zobaczyłem dusze ściętych za świadectwo o Jezusie i za Słowo Boże, i tych, którzy nie pokłonili się zwierzęciu ani jego podobiźnie i nie przyjęli znamienia na swe czoło i rękę. Ożyli oni i panowali z Chrystusem przez tysiąc lat. (Mt 19,28; Łk 22,30; 1 Kor 6,2; 2 Tm 2,12; Hbr 2,5; Ap 3,21; Ap 5,10; Ap 6,9; Ap 13,15; Ap 14,9; Ap 14,11; Ap 16,2; Ap 19,20; Ap 22,5)5 Pozostali spośród umarłych nie ożyli, aż dopełniło się tysiąc lat. To jest pierwsze zmartwychwstanie.[3] (Łk 14,14; Łk 20,35; 1 Kor 15,23; Flp 3,11; 1 Tes 4,16)6 Szczęśliwy i święty, kto ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu; nad tymi druga śmierć nie ma władzy, ale będą kapłanami Boga i Chrystusa – i będą z Nim królować tysiąc lat. (1 P 2,5; 1 P 2,9; Ap 1,6; Ap 2,11; Ap 5,10; Ap 20,14; Ap 22,11)7 A gdy dopełni się tysiąc lat, szatan zostanie zwolniony ze swojego więzienia[4]8 i wyjdzie, aby zwieść narody na czterech narożach ziemi, Goga i Magoga,[5] i zgromadzić je do boju; a ich liczba jak piasek morski. (Ap 20,3; Ap 20,7)9 I wstąpili na szerokość ziemi i otoczyli obóz świętych i ukochane miasto – i zstąpił ogień z nieba, i pochłonął ich. (Ap 11,5)10 A diabeł, który ich zwodził, został wrzucony do jeziora ognia i siarki, gdzie jest zwierzę oraz fałszywy prorok, i będą dręczeni dniem i nocą na wieki wieków.[6] (Mt 25,41; Ap 2,10; Ap 14,10; Ap 19,20; Ap 20,14; Ap 21,8)11 I zobaczyłem wielki, biały tron oraz Tego, który na nim siedzi,[7] przed którego obliczem uciekła ziemia i niebo,[8] i nie znaleziono dla nich miejsca. (Mt 5,18; Dz 10,42; Dz 17,31; Rz 2,16; Rz 8,20; Rz 8,24; 2 Tm 4,1; Hbr 1,11; 2 P 3,10; Ap 6,16)12 I zobaczyłem umarłych, wielkich i małych, stojących przed tronem; i otwarte zostały zwoje, i otwarty został inny zwój, to jest [Zwój] życia; i osądzeni zostali umarli na podstawie tego, co było napisane w księgach – według ich czynów. (Mt 25,31; Dz 10,42; Rz 2,6; Flp 4,3; 2 Tm 4,1; Ap 3,5; Ap 13,8; Ap 17,8; Ap 20,14; Ap 21,27)13 I wydało morze umarłych, którzy w nim byli, również Śmierć i Hades wydały umarłych, którzy w nich byli, i zostali osądzeni – każdy według swoich czynów. (Łk 16,23; Rz 2,6; 2 Tm 4,14; 1 P 1,17; Ap 1,18; Ap 2,23; Ap 6,8; Ap 18,6; Ap 22,12)14 I Śmierć i Hades zostały wrzucone do jeziora ognistego; to jezioro ogniste[9] to śmierć druga. (Mt 25,41; 1 Kor 15,26; 1 Kor 15,54; 2 P 2,4; Jud 1,6; Ap 19,20; Ap 20,6; Ap 20,10; Ap 21,4; Ap 21,8)15 I jeśli ktoś nie został znaleziony jako zapisany na Zwoju życia, został wrzucony do jeziora ognistego. (Mt 25,41; Flp 4,3; Ap 3,5; Ap 13,8; Ap 17,8; Ap 19,20; Ap 20,10; Ap 20,12; Ap 21,8; Ap 21,27)