1Wśród faryzeuszy był pewien człowiek imieniem Nikodem, który był żydowskim przywódcą.2Pewnej nocy przyszedł do Jezusa i powiedział: —Nauczycielu! Wiemy, że zostałeś posłany przez Boga, bo nikt nie mógłby czynić takich cudów, jakie Ty czynisz, gdyby On go nie posłał.3—Zapewniam cię—rzekł Jezus—że jeśli się ktoś nie narodzi na nowo, nie ujrzy królestwa Bożego.4—Urodzić się na nowo?—zdumiał się Nikodem. —Będąc starcem? Czy można powtórnie wejść do łona matki i urodzić się?5—Jeszcze raz cię zapewniam—powtórzył Jezus—że jeśli człowiek nie narodzi się z wody i z Ducha, nie wejdzie do królestwa Bożego.6Kto się narodził fizycznie, żyje tylko fizycznie. Kto się jednak narodził z Ducha, żyje także duchowo!7Nie dziw się więc, że powiedziałem, iż trzeba się narodzić na nowo.8Wiatr wieje, gdzie chce. Słyszysz go, ale nie wiesz, skąd i dokąd wieje. Podobnie jest z narodzeniem z Ducha—widzisz skutki, ale nie widzisz przyczyny.9—Ale jak to się dzieje?—pytał dalej Nikodem.10—Jesteś nauczycielem narodu i nie wiesz tego?—odparł Jezus.11—Zapewniam cię, że mówię o tym, co dobrze znam i co sam widziałem, ale wy nie uznajecie tego.12Jeśli nie wierzycie w to, co mówię o sprawach ziemskich, to jak uwierzycie w to, co powiem o sprawach niebiańskich?13Nikt jednak nie wstąpił do nieba oprócz Mnie, Syna Człowieczego. Stamtąd bowiem przyszedłem.14Podobnie jak wąż, który na pustyni został podniesiony w górę przez Mojżesza, tak i Ja, Syn Człowieczy, również muszę zostać podniesiony w górę,15aby każdy, kto Mi uwierzy, otrzymał życie wieczne.16Tak bowiem Bóg ukochał świat, że oddał swojego jedynego Syna, aby każdy, kto Mu uwierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.17Bóg nie posłał Syna, aby potępił świat, lecz aby go zbawił.18Ten, kto Mu wierzy, nie podlega potępieniu. Ale ten, kto Mu nie wierzy, już został osądzony, bo nie uwierzył jedynemu Synowi Bożemu.19Wyrok taki zapadł dlatego, że chociaż na świat przyszło światło, ludzie bardziej pokochali ciemność, bo ich czyny były złe.20Ten, kto czyni zło, nienawidzi światła i nie zbliża się do niego, aby nie wyszły na jaw jego czyny.21Kto zaś postępuje zgodnie z prawdą, zbliża się do światła, aby ujawniły się jego czyny, które podobają się Bogu.
Wyznanie Jana Chrzciciela o Jezusie
22Jakiś czas później Jezus wraz z uczniami udał się na tereny Judei. Zatrzymał się tam i udzielał ludziom chrztu.23Niedaleko Salim, w Ainon, przebywał również Jan Chrzciciel. On także chrzcił, bo w tych okolicach było dużo wody i wielu ludzi przychodziło do niego, aby ich w niej zanurzył.24W tym czasie Jan był bowiem jeszcze na wolności.25Pewnego dnia ktoś posprzeczał się z uczniami Jana o sprawy dotyczące rytualnych oczyszczeń.26Przyszli więc do Jana i zapytali: —Nauczycielu! Ten, którego spotkałeś na drugim brzegu Jordanu i o którym powiedziałeś, że jest Mesjaszem, także chrzci i teraz wszyscy idą do Niego.27—Nikt nie może wziąć czegoś, czego nie otrzymał z nieba—odpowiedział Jan.28—Sami możecie potwierdzić, że powiedziałem: „Nie jestem Mesjaszem. Zostałem tylko wysłany przed Nim”.29Panna młoda należy przecież do pana młodego. A przyjaciel pana młodego cieszy się z tego, że może przy nim stać i słuchać go. Obecnie w całej pełni doświadczam takiej właśnie radości.30Teraz On będzie się stawał coraz ważniejszy, ja zaś muszę schodzić ze sceny.31Ten, kto przychodzi z góry, przewyższa wszystkich. Ten zaś, kto pochodzi z ziemi, jest ograniczony do rzeczy ziemskich.32Ten, kto przybywa z nieba, mówi o tym, co widział i słyszał w niebie. Ludzie nie chcą Go słuchać,33ci jednak, którzy Mu uwierzyli, uznali, że Bóg mówi prawdę.34Ten bowiem, kto został wysłany przez Boga, przemawia w Jego imieniu. A Bóg w pełni obdarza Go swoim Duchem.35Ojciec kocha Syna i wszystko Mu powierzył.36Ten, kto wierzy Synowi Bożemu, ma życie wieczne. Ten zaś, kto Mu nie wierzy, nawet nie ujrzy tego życia—przeciwnie: zobaczy gniew Boga.
1Now there was a man of the Pharisees named Nicodemus, a ruler of the Jews. (Łk 24,20; Jan 7,50; Jan 19,39)2This man came to Jesus[1] by night and said to him, “Rabbi, we know that you are a teacher come from God, for no one can do these signs that you do unless God is with him.” (Mt 22,16; Jan 1,38; Jan 5,36; Jan 9,29; Jan 9,33; Jan 12,42; Dz 2,22; Dz 10,38)3Jesus answered him, “Truly, truly, I say to you, unless one is born again[2] he cannot see the kingdom of God.” (Jan 1,13; Jan 3,36; 2 Kor 5,17; Ga 6,15; 1 P 1,3; 1 P 1,23)4Nicodemus said to him, “How can a man be born when he is old? Can he enter a second time into his mother’s womb and be born?”5Jesus answered, “Truly, truly, I say to you, unless one is born of water and the Spirit, he cannot enter the kingdom of God. (Ez 36,25; Mk 16,16; Dz 2,38; Ef 5,26; Tt 3,5; Hbr 10,22)6That which is born of the flesh is flesh, and that which is born of the Spirit is spirit.[3] (Jan 6,63; 1 Kor 15,50)7Do not marvel that I said to you, ‘You[4] must be born again.’ (Jan 3,3; Jan 5,28)8The wind[5] blows where it wishes, and you hear its sound, but you do not know where it comes from or where it goes. So it is with everyone who is born of the Spirit.” (Kazn 11,5; Ez 37,9; 1 Kor 12,11)9Nicodemus said to him, “How can these things be?” (Jan 6,52; Jan 6,60)10Jesus answered him, “Are you the teacher of Israel and yet you do not understand these things? (Jan 9,30)11Truly, truly, I say to you, we speak of what we know, and bear witness to what we have seen, but you[6] do not receive our testimony. (Jan 3,32)12If I have told you earthly things and you do not believe, how can you believe if I tell you heavenly things?13No one has ascended into heaven except he who descended from heaven, the Son of Man.[7] (Przyp 30,4; Jan 3,31; Jan 6,38; Jan 6,42; Jan 6,62; Jan 7,34; Dz 2,34; Rz 10,6; 1 Kor 15,47; Ef 4,9)14And as Moses lifted up the serpent in the wilderness, so must the Son of Man be lifted up, (Lb 21,9; Jan 8,28; Jan 12,32; Jan 12,34)15that whoever believes in him may have eternal life.[8] (Jan 3,36; Jan 15,4; Jan 16,33; 1 J 5,12; 1 J 5,20)
22After this Jesus and his disciples went into the Judean countryside, and he remained there with them and was baptizing. (Jan 3,26; Jan 4,1)23John also was baptizing at Aenon near Salim, because water was plentiful there, and people were coming and being baptized24(for John had not yet been put in prison). (Mt 4,12; Jan 5,35)25Now a discussion arose between some of John’s disciples and a Jew over purification. (Jan 2,6)26And they came to John and said to him, “Rabbi, he who was with you across the Jordan, to whom you bore witness—look, he is baptizing, and all are going to him.” (Jan 1,7; Jan 3,2; Jan 12,19)27John answered, “A person cannot receive even one thing unless it is given him from heaven. (Mt 21,25; Jan 6,65; 1 Kor 4,7; Hbr 5,4; Jk 1,17)28You yourselves bear me witness, that I said, ‘I am not the Christ, but I have been sent before him.’ (Ml 3,1; Mk 1,2; Łk 1,17; Jan 1,20; Dz 19,4)29The one who has the bride is the bridegroom. The friend of the bridegroom, who stands and hears him, rejoices greatly at the bridegroom’s voice. Therefore this joy of mine is now complete. (Sdz 14,20; Pnp 5,1; Mt 9,15; Mt 25,1)30He must increase, but I must decrease.”[10] (Mt 3,11)31He who comes from above is above all. He who is of the earth belongs to the earth and speaks in an earthly way. He who comes from heaven is above all. (Jan 3,13; Jan 8,23; Rz 9,5; Ef 1,21; 1 J 4,5)32He bears witness to what he has seen and heard, yet no one receives his testimony. (Jan 1,11; Jan 3,11; Jan 3,19; Jan 5,43; Jan 12,37)33Whoever receives his testimony sets his seal to this, that God is true. (Jan 6,27; 2 Kor 1,22; Ef 1,13; 1 J 5,10; Ap 7,3)34For he whom God has sent utters the words of God, for he gives the Spirit without measure. (Ez 4,11; Ez 4,16; Jan 3,17)35The Father loves the Son and has given all things into his hand. (Mt 28,18; Jan 5,20)36Whoever believes in the Son has eternal life; whoever does not obey the Son shall not see life, but the wrath of God remains on him. (Mt 19,16; Jan 3,3; Jan 3,15; Jan 5,24; Jan 6,40; Jan 6,47; Jan 6,54; Jan 11,25; Jan 20,31; Rz 2,8; Ef 5,6; Kol 3,6; 1 J 5,12)