Jakuba 1

Słowo Życia

od Biblica
1 Ja, Jakub, sługa Boga i Pana, Jezusa Chrystusa, pozdrawiam wierzących, którzy pochodzą z dwunastu pokoleń Izraela, i są rozproszeni po całym świecie.2 Moi przyjaciele, cieszcie się, gdy spotykają was rozmaite trudności!3 Każda próba waszej wiary sprawia bowiem, że stajecie się bardziej wytrwali.4 Gdy zaś wasza wytrwałość będzie w pełni ukształtowana, wy sami będziecie dojrzali, w pełni rozwinięci i pozbawieni wszelkich wad.5 Jeżeli zaś ktoś z was potrzebuje w życiu mądrości, niech poprosi o nią Boga, który chętnie udziela jej wszystkim ludziom.6 Prosząc, niech jednak wierzy, że ją otrzyma, i niech nie wątpi w to. Wątpiący człowiek podobny jest bowiem do morskiej fali, miotanej wiatrem w różne strony.7 Nie powinien on oczekiwać, że cokolwiek otrzyma od Pana,8 jest bowiem wewnętrznie rozdarty, a jego postawa jest chwiejna.9 Wierzący, który jest biedny, może być z tego dumny. Biedni cieszą się bowiem szczególną przychylnością Boga.10 Bogaty niech natomiast pamięta, że przed Bogiem jego majątek nie ma żadnej wartości i że jego ziemski blask niebawem przeminie—podobnie jak piękno kwiatu, który szybko więdnie.11 Żar słońca wysusza roślinę oraz jej kwiaty i szybko tracą one swoje piękno. Podobnie jest z bogatym człowiekiem—szybko przemija i nikt nie pamięta o jego sukcesach.12 Szczęśliwy jest zaś człowiek, który opiera się pokusom. Jego wiara jest wypróbowana, o on sam otrzyma wieniec życia, przyrzeczony tym, którzy kochają Boga.13 Doświadczając pokus, niech nikt nie mówi jednak: „To Bóg nakłania mnie do złego”. Bóg bowiem ani sam nie doświadcza pokus, ani też nikogo nie nakłania do czynienia zła.14 Każdy jest bowiem kuszony przez tkwiące w nim pragnienia, które go nęcą i popychają do działania.15 Pragnienia te prowadzą człowieka do grzechu, grzech zaś—do śmierci.16 Nie dajcie się zatem, kochani przyjaciele, wprowadzić w błąd.17 Wszystko, co jest dobre i doskonałe, pochodzi z nieba—od Boga, Stwórcy wszystkich gwiazd. On nigdy się nie zmienia i nic nie może przyćmić jego blasku.18 To On, posyłając do nas słowo prawdy, zrodził nas do nowego życia, abyśmy stali się najlepszą częścią Jego stworzenia.19 Kochani przyjaciele, bądźcie bardziej skłonni do słuchania, niż do mówienia lub wybuchania gniewem.20 Gniewając się, człowiek nie czyni bowiem tego, co podoba się Bogu.21 Wyrzućcie więc ze swojego życia wszelki brud oraz zło i z pokorą przyjmijcie zasadzone w was słowo Boże, które może doprowadzić was do zbawienia.22 Wprowadzajcie je jednak w czyn, a nie bądźcie słuchaczami, którzy tylko udają, że słuchają.23 Człowiek, który słucha słowa, ale nie wprowadza go w życie, przypomina bowiem kogoś, kto przegląda się w lustrze.24 Popatrzy na siebie i odchodzi, zapominając, jak wygląda.25 Natomiast ten, kto poznał doskonałe prawo dające wolność i przestrzega go, nie jest słuchaczem, który szybko zapomina o tym, co słyszał. Wręcz przeciwnie—wprowadza słowo w czyn a Bóg pobłogosławi jego działanie.26 Jeśli ktoś uważa się za pobożnego człowieka, a nie panuje nad swoim językiem, to oszukuje siebie samego, a jego pobożność jest bezużyteczna.27 Prawdziwa i czysta pobożność, której oczekuje Bóg, nasz Ojciec, polega na pomaganiu sierotom i wdowom w ich ciężkiej sytuacji oraz nieuleganiu złym wpływom tego świata.

Jakuba 1

English Standard Version

od Crossway
1 James, a servant[1] of God and of the Lord Jesus Christ, To the twelve tribes in the Dispersion: Greetings. (Łk 22,30; Jan 7,35; Dz 2,9; Dz 12,17; Dz 26,7; Rz 1,1; 1 P 1,1; 2 P 1,1; Jud 1,1)2 Count it all joy, my brothers,[2] when you meet trials of various kinds, (Mt 5,12; 1 P 1,6)3 for you know that the testing of your faith produces steadfastness. (Rz 5,3; Hbr 10,36; Jk 5,11; 1 P 1,7; 2 P 1,6)4 And let steadfastness have its full effect, that you may be perfect and complete, lacking in nothing. (Mt 5,48; 1 Tes 5,23)5 If any of you lacks wisdom, let him ask God, who gives generously to all without reproach, and it will be given him. (1 Krl 3,9; Przyp 2,3; Przyp 28,5; Mt 7,7)6 But let him ask in faith, with no doubting, for the one who doubts is like a wave of the sea that is driven and tossed by the wind. (Iz 57,20; Mt 21,21; Mk 11,24; Ef 4,14)7 For that person must not suppose that he will receive anything from the Lord;8 he is a double-minded man, unstable in all his ways. (Jk 4,8; 2 P 2,14; 2 P 3,16)9 Let the lowly brother boast in his exaltation,10 and the rich in his humiliation, because like a flower of the grass[3] he will pass away. (Ps 102,4; Ps 102,11; Jer 9,23; 1 Kor 7,31; 1 P 1,24)11 For the sun rises with its scorching heat and withers the grass; its flower falls, and its beauty perishes. So also will the rich man fade away in the midst of his pursuits. (Iz 40,7)12 Blessed is the man who remains steadfast under trial, for when he has stood the test he will receive the crown of life, which God has promised to those who love him. (Dn 12,12; Mt 10,22; 1 Kor 9,25; 2 Tm 4,8; Jk 2,5; Jk 5,11; 1 P 3,14; 1 P 5,4; Ap 2,10; Ap 3,11)13 Let no one say when he is tempted, “I am being tempted by God,” for God cannot be tempted with evil, and he himself tempts no one.14 But each person is tempted when he is lured and enticed by his own desire.15 Then desire when it has conceived gives birth to sin, and sin when it is fully grown brings forth death. (Job 15,35; Ps 7,14; Iz 59,4; Rz 5,12; Rz 6,23)16 Do not be deceived, my beloved brothers.17 Every good gift and every perfect gift is from above, coming down from the Father of lights, with whom there is no variation or shadow due to change.[4] (Ps 85,12; Ml 3,6; Jan 3,27; 1 Kor 4,7; 1 J 1,5)18 Of his own will he brought us forth by the word of truth, that we should be a kind of firstfruits of his creatures. (Jer 2,3; Jan 1,13; Rz 8,19; Ga 4,19; Ef 1,12; 1 P 1,3; 1 P 1,23; Ap 14,4)19 Know this, my beloved brothers: let every person be quick to hear, slow to speak, slow to anger; (Przyp 10,19; Przyp 14,29; Przyp 17,27; Kazn 5,1; 1 J 2,21)20 for the anger of man does not produce the righteousness of God.21 Therefore put away all filthiness and rampant wickedness and receive with meekness the implanted word, which is able to save your souls. (1 Kor 15,2; Ef 1,13; Kol 3,8; Jk 3,13)22 But be doers of the word, and not hearers only, deceiving yourselves. (Mt 7,21; Mt 7,24; Łk 8,21; Jan 13,17; Rz 2,13; Jk 2,14)23 For if anyone is a hearer of the word and not a doer, he is like a man who looks intently at his natural face in a mirror.24 For he looks at himself and goes away and at once forgets what he was like.25 But the one who looks into the perfect law, the law of liberty, and perseveres, being no hearer who forgets but a doer who acts, he will be blessed in his doing. (Ps 1,1; Łk 11,28; Jan 8,32; Ga 2,4; Ga 5,1; Ga 5,13; Jk 2,12; 1 P 2,16; 2 P 2,19)26 If anyone thinks he is religious and does not bridle his tongue but deceives his heart, this person’s religion is worthless. (Ps 34,13; Ps 39,1; Ps 141,3; Dz 26,5; Jk 3,2; Jk 3,6)27 Religion that is pure and undefiled before God the Father is this: to visit orphans and widows in their affliction, and to keep oneself unstained from the world. (Job 31,17; Iz 1,17; Iz 1,23; Mt 25,36; 1 Tm 5,22; 2 P 3,14; 1 J 5,18)